DOI Heft:
Heft 1/2
DOI Artikel:Dragumēs, Stephanos N.: Oi en Mykēnais Thēsauroi
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.38033#0139
ΟΙ ΕΝ ΜΥΚΗΝΑΙΣ ΘΗΣΑΥΡΟΙ
Ανακριβής φαίνεται ή βεβαίωσές των τελευταΐον περί Μυκηνών
γραψάντων ότι έν τοϊς περισωθεΐσιν εις ήμάς έργοις τής προ των
'Ρωμαίων ελληνικής άρχαιότητος ούτε παρ’ Όμήρω ούτε παρά τοΐς
λυρικοϊς ούτε παρά τοΐς τραγικοΐς περιέχεται οΰδ ό ελάχιστος υπαι-
νιγμός εις τά ύπόγαια μνημεία τα υπό τά ονόματα θησαυρός Ά-
τρέως ή τάφος Άγαμέμνονος καί θησαυρός Μχνΰου ήμϊν
γνωστά, ότι δε τής πρώτης αυτών μνείας ή χάρις οφείλεται τώ Παυ-
σανία1. Πιθανώτερον δε μάλλον ότι, επειδή την μέχρι προ μικρού
μελέτην τών αρχαίων συγγραμμάτων διεξήγομεν έστερημένοι τής λαμ-
πάδος ήν έθηκεν εις τάς ήμετέρας χβΐρας του Ερρίκου Schliemann
ή μεγαλοπράγμων πρωτοβουλία, ούδαμώς περισπώμενοι ύπό οίαςδή-
τινος φροντίδος αρχαιολογικής ή τοπογραφικής, αΐ λέξεις καί αί περίο-
δοι αί εις τά πανάρχαια τών Μυκηνών μνημεία άναφερόμεναι έκρί—
θησαν άνάξιαι ατενούς προσοχής, ώς άπεικονίζουσαι δήθεν πλάσματα
ποιητικής φαντασίας, ώς ποιητικαί συνθήκαι κεναί πάσης αξίας θε-
τικής. Ο δ’ επιστήμων, ό φιλόλογος, καί αυτός 6 αρχαιολόγος ό
μετά τάς Χοηφόρους του Αισχύλου άναγινώσκων τήν Ήλέκτραν
του Σοφοκλέους καί τήν τού Εύριπίδου, έβλεπε μεν καί έν ταΐς τρι-
σίν άττικαΐς τραγψδίαις τό αυτό στέλεχος εθνικής παραδόσεως, δια-
κρίνων τάς περί τά δευτερεύοντα παραλλαγάς, τάς λόγον έχούσας
τήν ύφ’ έκαστου τών ποιητών παρασκευασθεΐσαν διάφορον δραματι-
κήν πλοκήν, άλλά, τούτο μέν πεποιθώς ότι περί μυθικά έργα καί
εδάφη εν ήρωϊκοΐς — σχεδόν όλως δηλονότι καί τούτοις μυθικοΐς—·
χρόνοις στρέφεται τό ποίημα, τούτο δέ, ούδεμίαν άλλοθεν έχων τήν
έξεγείρουσαν εις προσοχήν ή κεντούσαν τήν περιέργειαν αφορμήν, προς
1 G. Perrot, Histoire de l’art, VI, έν σ. 358. Αυτολεξεί: Dans tout ce qui
nous reste de la litterature classique anterieure ä l’epoque romaine, ni chez
Homere, ni chez les lyriques, ni chez les tragiques, iln’est fait la plus legere
allusion ä ces monuments. La premiere mention qui s’en rencontre est due
ä Pausanias,
Ανακριβής φαίνεται ή βεβαίωσές των τελευταΐον περί Μυκηνών
γραψάντων ότι έν τοϊς περισωθεΐσιν εις ήμάς έργοις τής προ των
'Ρωμαίων ελληνικής άρχαιότητος ούτε παρ’ Όμήρω ούτε παρά τοΐς
λυρικοϊς ούτε παρά τοΐς τραγικοΐς περιέχεται οΰδ ό ελάχιστος υπαι-
νιγμός εις τά ύπόγαια μνημεία τα υπό τά ονόματα θησαυρός Ά-
τρέως ή τάφος Άγαμέμνονος καί θησαυρός Μχνΰου ήμϊν
γνωστά, ότι δε τής πρώτης αυτών μνείας ή χάρις οφείλεται τώ Παυ-
σανία1. Πιθανώτερον δε μάλλον ότι, επειδή την μέχρι προ μικρού
μελέτην τών αρχαίων συγγραμμάτων διεξήγομεν έστερημένοι τής λαμ-
πάδος ήν έθηκεν εις τάς ήμετέρας χβΐρας του Ερρίκου Schliemann
ή μεγαλοπράγμων πρωτοβουλία, ούδαμώς περισπώμενοι ύπό οίαςδή-
τινος φροντίδος αρχαιολογικής ή τοπογραφικής, αΐ λέξεις καί αί περίο-
δοι αί εις τά πανάρχαια τών Μυκηνών μνημεία άναφερόμεναι έκρί—
θησαν άνάξιαι ατενούς προσοχής, ώς άπεικονίζουσαι δήθεν πλάσματα
ποιητικής φαντασίας, ώς ποιητικαί συνθήκαι κεναί πάσης αξίας θε-
τικής. Ο δ’ επιστήμων, ό φιλόλογος, καί αυτός 6 αρχαιολόγος ό
μετά τάς Χοηφόρους του Αισχύλου άναγινώσκων τήν Ήλέκτραν
του Σοφοκλέους καί τήν τού Εύριπίδου, έβλεπε μεν καί έν ταΐς τρι-
σίν άττικαΐς τραγψδίαις τό αυτό στέλεχος εθνικής παραδόσεως, δια-
κρίνων τάς περί τά δευτερεύοντα παραλλαγάς, τάς λόγον έχούσας
τήν ύφ’ έκαστου τών ποιητών παρασκευασθεΐσαν διάφορον δραματι-
κήν πλοκήν, άλλά, τούτο μέν πεποιθώς ότι περί μυθικά έργα καί
εδάφη εν ήρωϊκοΐς — σχεδόν όλως δηλονότι καί τούτοις μυθικοΐς—·
χρόνοις στρέφεται τό ποίημα, τούτο δέ, ούδεμίαν άλλοθεν έχων τήν
έξεγείρουσαν εις προσοχήν ή κεντούσαν τήν περιέργειαν αφορμήν, προς
1 G. Perrot, Histoire de l’art, VI, έν σ. 358. Αυτολεξεί: Dans tout ce qui
nous reste de la litterature classique anterieure ä l’epoque romaine, ni chez
Homere, ni chez les lyriques, ni chez les tragiques, iln’est fait la plus legere
allusion ä ces monuments. La premiere mention qui s’en rencontre est due
ä Pausanias,