DOI Heft:
De Iacobo Wimphelingii theologi vita & scriptis
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0182
DE XAC. WIMPHELINGO.
328
Qaod vero maius flagitium auaritia & cupiditate? a qua uulla
potestas eos coram Deo eximere potest, qui cum plus satis ex
Christi patrimonio abundent , indies tarnen plura atque plura
sibi sacerdotia, cum ecclesiarum & animarum dispendio, cutn
aliorum digniorum & indigentium molestia malis quandoque
artibus clam summo pontifice coaceruant. Quid magis Deum
ad iram prouocat? quam contarninati/iimis manibus, ore spur-
cissimo, animoque & affestu effoeminatiisimo sacram eucharistiam
benedicere, contreftare, sumere: & ea sumpta, mox domum,
in qua scortum & concubina vel latitat, vel aperte cernitur,
omni pudore abieäo reuerti ? Facelsat auaritia, non liceat amo-
do inutili & vili capellanias , ecclelias , praebendas , dignita-
tes , pensiones , cumregressu, (collatoribus & gratias habenti-
bus intolerabili) ad nos asportare, cum ii, qui XX. annis in vni-
uersitatibus docuerunt, aut in ecdesiis praedicarunt, iam effoetl
pro tranquilliori statu nihil prorsus assequi possint. Non liceat
amodo concubinas in pompa , in deliciis , in matronarum &
virginum scandalum (quod & Raimundus CardinaÜs ad Ger*
maniam nuper legatus vehementissime detestabatur) educars.
Concubinae siquidem ( quae suis dominis illudunt , & eos in-
fames , suspensos, irreguläres, indigne sacrificantes reddunt )
in otio, lasciuia, crapula exultant, argento, auro ,< gemmis, se-
rico refulgent, in conuentu honestissimarum matronarum, in
incessu perplateas, in primitiis, in nuptiis, in dedicationibus,
in conuiuiis, in choreis, inexequiis, in compaternitatibus pri-
ynatum , honorem, clementiae vel dominatus titulum vendicant,
& pauperrimi scholastici, eccleliae olim profuturi, ipsorumque
miseri praeceptores, immo ipsi plebani, populo]& clero die ac
nottu in febre, in peste, in pustulis, in iepra, in morbo ca-
mitiali, in situ & sqtialore obnoxii St obsequiosi, necessaria vix
alimenta consequuntur. Quod si cuiquam illorum ( qui pudo-
rem cum püdicitia perdiderunt ) sanstissimas de vita St honesta-
te, deque mulierum cohabitatione decretales, mi frater, obieceris,
*nox relatrabit, vel tolerabilius suum esse facinus, ep ssagitio
quod
328
Qaod vero maius flagitium auaritia & cupiditate? a qua uulla
potestas eos coram Deo eximere potest, qui cum plus satis ex
Christi patrimonio abundent , indies tarnen plura atque plura
sibi sacerdotia, cum ecclesiarum & animarum dispendio, cutn
aliorum digniorum & indigentium molestia malis quandoque
artibus clam summo pontifice coaceruant. Quid magis Deum
ad iram prouocat? quam contarninati/iimis manibus, ore spur-
cissimo, animoque & affestu effoeminatiisimo sacram eucharistiam
benedicere, contreftare, sumere: & ea sumpta, mox domum,
in qua scortum & concubina vel latitat, vel aperte cernitur,
omni pudore abieäo reuerti ? Facelsat auaritia, non liceat amo-
do inutili & vili capellanias , ecclelias , praebendas , dignita-
tes , pensiones , cumregressu, (collatoribus & gratias habenti-
bus intolerabili) ad nos asportare, cum ii, qui XX. annis in vni-
uersitatibus docuerunt, aut in ecdesiis praedicarunt, iam effoetl
pro tranquilliori statu nihil prorsus assequi possint. Non liceat
amodo concubinas in pompa , in deliciis , in matronarum &
virginum scandalum (quod & Raimundus CardinaÜs ad Ger*
maniam nuper legatus vehementissime detestabatur) educars.
Concubinae siquidem ( quae suis dominis illudunt , & eos in-
fames , suspensos, irreguläres, indigne sacrificantes reddunt )
in otio, lasciuia, crapula exultant, argento, auro ,< gemmis, se-
rico refulgent, in conuentu honestissimarum matronarum, in
incessu perplateas, in primitiis, in nuptiis, in dedicationibus,
in conuiuiis, in choreis, inexequiis, in compaternitatibus pri-
ynatum , honorem, clementiae vel dominatus titulum vendicant,
& pauperrimi scholastici, eccleliae olim profuturi, ipsorumque
miseri praeceptores, immo ipsi plebani, populo]& clero die ac
nottu in febre, in peste, in pustulis, in iepra, in morbo ca-
mitiali, in situ & sqtialore obnoxii St obsequiosi, necessaria vix
alimenta consequuntur. Quod si cuiquam illorum ( qui pudo-
rem cum püdicitia perdiderunt ) sanstissimas de vita St honesta-
te, deque mulierum cohabitatione decretales, mi frater, obieceris,
*nox relatrabit, vel tolerabilius suum esse facinus, ep ssagitio
quod