DOI Heft:
De Iacobo Wimphelingii theologi vita & scriptis
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0223
DE IAC. WIMPHELINGO, 369
nos propediem mittendas expostulem. Credimus te quoque a
Basiiiensi gymnasio humaniter exceptam , atque perbenigne fo*
ueri inter dostos doftißimum. Praecipue vero in conui&u phi»
losophico nihil tibi, quod iucunditatem praestare possit, Beatum
Rhenanum, qui te alioquin colit, amat, obseruat, speramus ne»
gaturum. Commendat sese tibi vniuersa nostra sodalitas litera»
ria , Sebaß. Brantus, lacobus Sturmus, Thomas Rapphis, Tho-
mas Aucuparius , Matthias Schur er ius, loannes Rudalsingius>
Stephanus Tielerus , loannes Guida, Petrus Heldungus, Hie-
ronymus Gebuilerus, loannes Ruferus, Ottomarus , & caeterl,
quorum nomina me fugiunt, & ego inprimis. Vale. Ex Ar»
gentoraco , prima Septembris. M. D. X1III.
Desiderius Erafmus Roterodamus , Iacobo Vuhnphelingo }
Germanus Germano, theologus theologo, literarum scientissimo >
litex-arum sitientislimus S. D. Quid ais mi Huimphelinge, ita-
ne tu vocas istud, boui clitellas , quod tibi potissimum ad nos
scribendi datum est negotium ? At mihi plane videtur illud,qUod
Graeci dicunt 'dS'^OlfA.ict^o fMIVOi TOV IttTTCV iiq 'ZTirsiov,
Nam cuius humeris aptius ista sedisset sarcina , aut cui restius
hoc muneris delegare poterat Argentinensis illa sodalitas ( sic
enim tu vocas) non literatissima modo, sed & humanissima,quanl
Vuimplielingo , cum bonarum literarum apud snos facile princi»
pi , tum omnis humanitatis antistiti ? Neque vero commissurus
eram, vt vos anteuerteretis officio literarum, ni labor hic re-
cognoscendi, locupletandique meas annotationes , quas in no»
uum scripsimus teflamentitm, ita totum me sibi affixum , ac ve-
luti pistrino alligatum haberet, vt vix etiam capiendi cibi sup-
petat otium. Non enim vsque adeo sfupidus est Erafmus , vt
tarn inauditam in se benignitatem , non intelligat : neque tam
obliuiosus , vt non meminerit: neque tam inciuilis, vt dissimu-
let, neque tam ingratus , vt non pro virili conetur respondere.
Nam quoties mihi venit in meutern,tam celebris eruditistimo»
rum hominum coetus, quam obuiis (vt aiunt) vlnis me nouum
hospitem exceperit, quam singulari consuetudinis iucunditate
A a sessum
nos propediem mittendas expostulem. Credimus te quoque a
Basiiiensi gymnasio humaniter exceptam , atque perbenigne fo*
ueri inter dostos doftißimum. Praecipue vero in conui&u phi»
losophico nihil tibi, quod iucunditatem praestare possit, Beatum
Rhenanum, qui te alioquin colit, amat, obseruat, speramus ne»
gaturum. Commendat sese tibi vniuersa nostra sodalitas litera»
ria , Sebaß. Brantus, lacobus Sturmus, Thomas Rapphis, Tho-
mas Aucuparius , Matthias Schur er ius, loannes Rudalsingius>
Stephanus Tielerus , loannes Guida, Petrus Heldungus, Hie-
ronymus Gebuilerus, loannes Ruferus, Ottomarus , & caeterl,
quorum nomina me fugiunt, & ego inprimis. Vale. Ex Ar»
gentoraco , prima Septembris. M. D. X1III.
Desiderius Erafmus Roterodamus , Iacobo Vuhnphelingo }
Germanus Germano, theologus theologo, literarum scientissimo >
litex-arum sitientislimus S. D. Quid ais mi Huimphelinge, ita-
ne tu vocas istud, boui clitellas , quod tibi potissimum ad nos
scribendi datum est negotium ? At mihi plane videtur illud,qUod
Graeci dicunt 'dS'^OlfA.ict^o fMIVOi TOV IttTTCV iiq 'ZTirsiov,
Nam cuius humeris aptius ista sedisset sarcina , aut cui restius
hoc muneris delegare poterat Argentinensis illa sodalitas ( sic
enim tu vocas) non literatissima modo, sed & humanissima,quanl
Vuimplielingo , cum bonarum literarum apud snos facile princi»
pi , tum omnis humanitatis antistiti ? Neque vero commissurus
eram, vt vos anteuerteretis officio literarum, ni labor hic re-
cognoscendi, locupletandique meas annotationes , quas in no»
uum scripsimus teflamentitm, ita totum me sibi affixum , ac ve-
luti pistrino alligatum haberet, vt vix etiam capiendi cibi sup-
petat otium. Non enim vsque adeo sfupidus est Erafmus , vt
tarn inauditam in se benignitatem , non intelligat : neque tam
obliuiosus , vt non meminerit: neque tam inciuilis, vt dissimu-
let, neque tam ingratus , vt non pro virili conetur respondere.
Nam quoties mihi venit in meutern,tam celebris eruditistimo»
rum hominum coetus, quam obuiis (vt aiunt) vlnis me nouum
hospitem exceperit, quam singulari consuetudinis iucunditate
A a sessum