DOI Heft:
De IAC. Wimphelingo, illiusque scriptis ulterior pertractatio
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28137#0110
DE IAC. WIMPHELINGO.
5°4
risu quodam asserentes, vimm pro synapi, alterum pro ollis,
aliud pro scopis emendis sibi profutura, i)
Quinque siquidem Curtisani occupauerunt sedecim vicarias
& canonicatus simul in vna duitate, demptis capellaniis, digni-
tatibus & ossiciis in eisdem ecclesiis , & multis pinguibus pa-
rochiis extra ciuitatem. Sicque cadantur vltimae fundatorum
(qui distributiones quotidianas pro animarum suarum salute au-
xerunt) voluntates, & diuinus cultus mirum in modum dimi-
nuitur. Quoties enim celebrantur officia defunstorum , vndecim
vigiliae & totidem milsae omittuntur, & fraudantur pii sideles,
qui se pluribus vigiliis & missis leftis, vel auditis citius spera-
uerunt ex igne purgatorio liberandos , quod vtique omni hone-
stati, & rationi, naturaeque legi plurimum aduersari videtur. 2)
Nec
i) Add. Haec est Curtisanorum nostrorum impudentia: hoc
est summum, quod inter Christianos oritur, scandalum. 2)
Add. Sed quid (perennis ab iis , qui quum concubinarii
plerumque simul smt, ab sacris , diuinisque officiis penicus
abhorrent; vti id amico cuidam, theologo alias do&issimo ,
sed nimium mulieroso exprobraui. a)
a) Io. Conr. Diethericus in auftar. ad Matth. Flacii lllqr. Ca-
tal. tesrium verit. p. 274. (.Francof. 1672. 4 ) testatur, ad
rnanus luas inexspetlato deuenilse codicem epistolarum Ae-
neae Sijluii, sub cuius sinem manu Geruafii Sopheri Bris-
goiri, academiae quondam nostrae notarii ( de quo alias )
Cubi uncta suerit lac. IVimp he lingi i e p i (t o 1 a , qua sacerdoti
amico suasiiset, vt concubinam a se remoueret. Eandem
epiltolam hoc loco repetendam esse putaui, quum ad prae-
iens IVimphelingii institutum pertinere , eademque fortassis
esse videatur, cuius ipse hoc loco meminit. Conditionem
tuam humiliter mihi patefecijii, rogaftique , vt si quid in
te deprehenderent reprehenfione dignum, charitati tuae de-
tegere dignarer. Quid autem reprehenfiibilius ? quid mife-
rabilius accidere potefl viro dolio , magna autioritate &
facerdotis culmine praedito , quam dulcijfimam libertatem
ultro perdere , in foedant feruitutem spoute fe redigere &
magnificare fcortum , cuius, Salomone tefie , pretium vix
eft vnius panis ? Quid periculofius , quam a Deo recedere.
Dei praecepta slocci facere, Dei benesicia obliuisici, famam
pro-
5°4
risu quodam asserentes, vimm pro synapi, alterum pro ollis,
aliud pro scopis emendis sibi profutura, i)
Quinque siquidem Curtisani occupauerunt sedecim vicarias
& canonicatus simul in vna duitate, demptis capellaniis, digni-
tatibus & ossiciis in eisdem ecclesiis , & multis pinguibus pa-
rochiis extra ciuitatem. Sicque cadantur vltimae fundatorum
(qui distributiones quotidianas pro animarum suarum salute au-
xerunt) voluntates, & diuinus cultus mirum in modum dimi-
nuitur. Quoties enim celebrantur officia defunstorum , vndecim
vigiliae & totidem milsae omittuntur, & fraudantur pii sideles,
qui se pluribus vigiliis & missis leftis, vel auditis citius spera-
uerunt ex igne purgatorio liberandos , quod vtique omni hone-
stati, & rationi, naturaeque legi plurimum aduersari videtur. 2)
Nec
i) Add. Haec est Curtisanorum nostrorum impudentia: hoc
est summum, quod inter Christianos oritur, scandalum. 2)
Add. Sed quid (perennis ab iis , qui quum concubinarii
plerumque simul smt, ab sacris , diuinisque officiis penicus
abhorrent; vti id amico cuidam, theologo alias do&issimo ,
sed nimium mulieroso exprobraui. a)
a) Io. Conr. Diethericus in auftar. ad Matth. Flacii lllqr. Ca-
tal. tesrium verit. p. 274. (.Francof. 1672. 4 ) testatur, ad
rnanus luas inexspetlato deuenilse codicem epistolarum Ae-
neae Sijluii, sub cuius sinem manu Geruafii Sopheri Bris-
goiri, academiae quondam nostrae notarii ( de quo alias )
Cubi uncta suerit lac. IVimp he lingi i e p i (t o 1 a , qua sacerdoti
amico suasiiset, vt concubinam a se remoueret. Eandem
epiltolam hoc loco repetendam esse putaui, quum ad prae-
iens IVimphelingii institutum pertinere , eademque fortassis
esse videatur, cuius ipse hoc loco meminit. Conditionem
tuam humiliter mihi patefecijii, rogaftique , vt si quid in
te deprehenderent reprehenfione dignum, charitati tuae de-
tegere dignarer. Quid autem reprehenfiibilius ? quid mife-
rabilius accidere potefl viro dolio , magna autioritate &
facerdotis culmine praedito , quam dulcijfimam libertatem
ultro perdere , in foedant feruitutem spoute fe redigere &
magnificare fcortum , cuius, Salomone tefie , pretium vix
eft vnius panis ? Quid periculofius , quam a Deo recedere.
Dei praecepta slocci facere, Dei benesicia obliuisici, famam
pro-