DOI Heft:
Adiuncta
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28137#0160
DE IAC, WIMPHELINGO
554
Dic mihi Petre, precor, cui equuli tibi iamiam
Detur m Aie jias , gloria , fama , decus.
Nuntius ad iacobvm.
Vipera setifera ! pugnax quoque fpina refeila eß.
Iac. Aduena mira refers,quaenam eß haec dira caribdis?
Ijunt. Iacobe quid meres , dulcisfima nuncia porto ?
Iac. Aduena quid narras , dic, te precor aduena nobis:
Nunt. Hagenbach Petrus infignis latro cruentat.
Iac. Quid mulces furdas tam verbis dulcibus aures ?
Nu-nt. Abfit t vt incertus ßuat ex me Iacobe rumor.
Iac. An nunc Nero iac et obfcuro care er e vinttus?
Ha, quo peflis atrox, quo pefsima bellua venit ?
Nunt. Difperiit prorfus fons & origO mali.
Iac. Quodue efi hoc monflri, quod cecidifse refers ?
Nunt. Assero non paruas Iacobe delitius.
Iac. Essice nos hilares nunc nouitate tua.
Nunt. Vinclis & tijppo prebuit ecce manus.
Iac. Nunquid me blanda fallere voce cupis ?
Nunt. Nam res eß verbis confona, crede , meis ,
Nunt. In Brisach oppido gens perdita , fqualida, trissis —
Iacob. Aduena dic , quonam venit amara lues ?
Nunt. Seditio faffa eß , feruarunt federa eines :
Te casfis lapfum ( Di voluere ) tenet:
Qui fe sperabat transproper are Deos.
Inselix nullam beflia fenfit opem.
IACOBVS ad PET. HAGENBACH.
Qui fumtnus fueras in fummi principis aula,
Vertice de fumnio ficcine Petre cadis ?
0 fortuna sremens cum tam mala cunila gubernas,
Opprimis infontes , tollis ad assra malos.
Imperium, pompa, maiessas, gloria, vires ,
Sic quo venerunt laus , honor, atque decus ?
Strenue nunc miles merito tibi Petre dotendum ejl,
Vltima dum ressant fata serenda tibi.
IACO-
554
Dic mihi Petre, precor, cui equuli tibi iamiam
Detur m Aie jias , gloria , fama , decus.
Nuntius ad iacobvm.
Vipera setifera ! pugnax quoque fpina refeila eß.
Iac. Aduena mira refers,quaenam eß haec dira caribdis?
Ijunt. Iacobe quid meres , dulcisfima nuncia porto ?
Iac. Aduena quid narras , dic, te precor aduena nobis:
Nunt. Hagenbach Petrus infignis latro cruentat.
Iac. Quid mulces furdas tam verbis dulcibus aures ?
Nu-nt. Abfit t vt incertus ßuat ex me Iacobe rumor.
Iac. An nunc Nero iac et obfcuro care er e vinttus?
Ha, quo peflis atrox, quo pefsima bellua venit ?
Nunt. Difperiit prorfus fons & origO mali.
Iac. Quodue efi hoc monflri, quod cecidifse refers ?
Nunt. Assero non paruas Iacobe delitius.
Iac. Essice nos hilares nunc nouitate tua.
Nunt. Vinclis & tijppo prebuit ecce manus.
Iac. Nunquid me blanda fallere voce cupis ?
Nunt. Nam res eß verbis confona, crede , meis ,
Nunt. In Brisach oppido gens perdita , fqualida, trissis —
Iacob. Aduena dic , quonam venit amara lues ?
Nunt. Seditio faffa eß , feruarunt federa eines :
Te casfis lapfum ( Di voluere ) tenet:
Qui fe sperabat transproper are Deos.
Inselix nullam beflia fenfit opem.
IACOBVS ad PET. HAGENBACH.
Qui fumtnus fueras in fummi principis aula,
Vertice de fumnio ficcine Petre cadis ?
0 fortuna sremens cum tam mala cunila gubernas,
Opprimis infontes , tollis ad assra malos.
Imperium, pompa, maiessas, gloria, vires ,
Sic quo venerunt laus , honor, atque decus ?
Strenue nunc miles merito tibi Petre dotendum ejl,
Vltima dum ressant fata serenda tibi.
IACO-