DOI issue:
IV. Nachlese Einiger zur Heßischen Reformations-Historie gehörigen Urkunden und Brieffschafften
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.45440#0227
ANALECTA HASSIACA, 4^
que meam in se observantiam ac fidem, cum omni-
bas subjeäionis atque obedienti« meae officiis prosil
teri. Quare se non posse mihi prohibere, quo minus
ad se veniam > si venire velim; nedum ut me Regno
siio (juxta Leges Patrias) excludere ullo modo possi^
Jmo vero esse id officii sui, ut me (si ad se veniam)
dementer accipiat: ad quem modum alios quoqu^
Regni sui Nobiles accipere consuevissct: prsetcrquam
si quid interea adversus leges Patrias, ejusve Majesta-*
rem designarem. Ad hunc itaquc modum dimiffi i
RegeEpiscopi, ad calumnias se se converterunt: mequc
in Senatu publice apud Regem accusare coeperunt^
quod centum cquitibus comitarus Ecclesias ipsorum
obequitassem; novassemque in illis multa in contem-i
ptum jurisdi&ionis atque autoritär’« ipsorum. Acpro-
inde se opem hic Regiam implorare. Ad h«c porro
Rex se nihil horum audisse respondit. Sed se tarne«
ad me seripturum esse, ne quid hujus mihi sumerem
omnino, liquidem in Patria eile velim. Scripsitque
ad me Rex in eam ipsam sententiam: cui ego vidssir»
respondi > & calumnias Episcoporum obiter refutavi,
Jnterea vero per alios Rex me bene sperare jussits
se quoque brevi declaraturum esse, quod mäjorem
Dei quam hominum rationem habere velit. Modo
«t ego pacifice interim promoveam causam religionis»
& vitem quod in me est omnes turbarum occasiones*
Mihi quoque liberum esse ad le venire quando velim..
Iraque jam etiam iter meum ad Regem in Lkhuaniam
adorno. Ac de me quidem tantum. In novis nihil
propemodum certi audimus: quod quidem seribi pos*
sit. Regnum novi illius Wayvodae [ut vocant] in
Ungaria propagari utcunqüe dicicur: Sed ego mecuo,
ne Regnern hpc Turcicam nobis tyrannidw ad ex-
Ff 4
que meam in se observantiam ac fidem, cum omni-
bas subjeäionis atque obedienti« meae officiis prosil
teri. Quare se non posse mihi prohibere, quo minus
ad se veniam > si venire velim; nedum ut me Regno
siio (juxta Leges Patrias) excludere ullo modo possi^
Jmo vero esse id officii sui, ut me (si ad se veniam)
dementer accipiat: ad quem modum alios quoqu^
Regni sui Nobiles accipere consuevissct: prsetcrquam
si quid interea adversus leges Patrias, ejusve Majesta-*
rem designarem. Ad hunc itaquc modum dimiffi i
RegeEpiscopi, ad calumnias se se converterunt: mequc
in Senatu publice apud Regem accusare coeperunt^
quod centum cquitibus comitarus Ecclesias ipsorum
obequitassem; novassemque in illis multa in contem-i
ptum jurisdi&ionis atque autoritär’« ipsorum. Acpro-
inde se opem hic Regiam implorare. Ad h«c porro
Rex se nihil horum audisse respondit. Sed se tarne«
ad me seripturum esse, ne quid hujus mihi sumerem
omnino, liquidem in Patria eile velim. Scripsitque
ad me Rex in eam ipsam sententiam: cui ego vidssir»
respondi > & calumnias Episcoporum obiter refutavi,
Jnterea vero per alios Rex me bene sperare jussits
se quoque brevi declaraturum esse, quod mäjorem
Dei quam hominum rationem habere velit. Modo
«t ego pacifice interim promoveam causam religionis»
& vitem quod in me est omnes turbarum occasiones*
Mihi quoque liberum esse ad le venire quando velim..
Iraque jam etiam iter meum ad Regem in Lkhuaniam
adorno. Ac de me quidem tantum. In novis nihil
propemodum certi audimus: quod quidem seribi pos*
sit. Regnum novi illius Wayvodae [ut vocant] in
Ungaria propagari utcunqüe dicicur: Sed ego mecuo,
ne Regnern hpc Turcicam nobis tyrannidw ad ex-
Ff 4