Anthologia Graeca: ad Palatini codicis fidem edita (Band 1) (Lipsiae: Holtze, 1872)

Κ. ΕΡΩΤΙΚΑ. 61
12. ΡΟΤΦΙΝΟΤ.
Λουσάαενοι, Προδίκη, πυκασώμε&α, καί τόν άκρατον
ελκωμεν, κύλικας μείζονας αιρόμενοι.
βαιός ό χαιρόντων εστίν βΐος’ είτα τά λοιπά
γήρας κωλύσει· και τό τέλος, θάνατος.
13. ΦΤΛΟΑΗΜΟΤ.
*Εξήκοντα τελεί Χαριτώ λυκαβιιντΐδας ώρας·
άλλ' ετι κυανίων σύρμα μένει πλοκάμων,
κην στέρνοις ετι κείνα τά λύγδινα κώνια μαστών
εστηκεν, μίτρης γυμνά περιδρομαδος,
καί χρως άρρυτίδωτος ετ άμβροσίην, ετι πει&ώ,
πάσας ετι στάζει μυριάδας χαρίτων.
αλλά πό&ους όργωντας οσοι μή φεύγετ ερασταΐ,
δεύρ ιτε, της ετίων λη&όμενοι δεκάδος.
14. ΡΟΤΦΙΝΟΤ.
Ευρόιπης τό φίλημα καί ην ά/ρι χείλεος ελ&η,
ηδύ γε, καν ψαύση μοΰνον αχρι στόματος,
ψαύει ό’ ουκ άκροις τοΊς χείλεσιν «λλ’ έρίσασα
τό στόμα, την ψυχήν εξ ονύχων ανάγει.
15. ΤΟΤ ΛΙΤΟΙ.
Πού νύν Πραξιτέλης; πού δ’ αίχέρες αι Πολυκλείτου,
αύτα~ις πρόσΟε τέχναις πνεύμα χαριζόμεναι;
τις πλοκάμους Μέλινης ευώδεας, η πυρόεντα
δμματα, καί δειρης φέγγος άποπλάσεται ·,
πού πλάσται; πού δ’ εισί λιίλοξόοι; επρεπε τοίη
μορφή νηόν εχειν, ως μακάρων ξοάνω.