V. ΕΡΙΙΤΙΚΑ.

117

ουτω /αρ ψυχή τε καί εκχυτα σώματα φωτών
συμφέρεται, φιλΐης ρεύμασι μιγνύμενα.
250. ΠΑΤΛΟΤ 2ΤΛΕΝΤΙΑΡΙ0Τ.
*Ηδύ, φίλοι, μείδημα το Λαί'δοε' ηδύ καί αυτών
ήπιοδινήτων δακρνχέει βλεφάρων
χ&ιζά μοι άπροφάσιστον έπέστενεν, έγκλιδδν ώμω
ημετέρω κεφαλήν δηρον έρεισαμένη'
μυρομένην δ’ έφίλησα· τά δ" ώς δροσερής άπδ πηγής
δάκρυα μιγνυμένων πίπτε κατά στομάτων,
είπε <5° άνειρομένορ· Τίνος εΐνεκα δάκρυα λείβεις·,
Λείδια μή με λίπης· έστέ γάρ δρκαπάται.
251. ΕΙΡΗΝΑΙΟΤ ΡΕΦΕΡΕΝΑΑΡ1ΟΤ.
'Ομματα δινεύεις κρύφιων Ινδάλματα πυρσών,
χείλεα δ άκροβαφη λοξά παρεκτανΰεις,
καί πολύ κιχλί'ζουσα σοβείς ευβόστρνχον αίγλην,
έκχυμένας δ όοο'ω τάς σοβαράς παλάμας.
άλλ^ ου σης κραδίης υφαϋχενος ώκλασεν ογκος·
ονπο) έ&ηλύν-ίΐης, ουδέ μαραινόμενη.
252. ΠΑΤΛΟΤ 2ΙΑΕΝΤΙΑΡΙ0Τ.
Ρίφωμεν, χαρίεσσα, τά φάρεα · γυμνά δέ γνμνοίς
έμπελάσαι γνίοις γυία περιπλοκάδην ·
μηδέν εοι τό μεταξύ· ^εμιράμιδος γάρ εκείνο
τείχος έμοί δοκέει λεπτόν ύφασμα σέ&εν.
στή&εα δ έ'ζεΰχ&ω, τά τε χείλεα · τάλλα δέ σιγή
κρυπτέον έχ&αίρω την ά&νροστομίην.
253. Ε1ΡΗΝΑΙΟΤ ΡΕΦΕΡΕΝΛΑΡΙΟΤ.
Τίπτε πέδον, Χρυσΐλλα, κάτω νεΰουσα δοκεΰεις,
καί ζώνην παλάφαις οίά περ άκρολυτείς;