240 Γ7Ζ. ΕΠΙΤΤΜΒΙΑ.
και ζωός τάδε μοΰνον, ά καί νέκνς ώδε κομίζω,
είχον · ίπ ήελίου δ' ον τι λέλοιπα φάει,.
69. ΙΟΤΛΙΑΝΟΤ ΤΟΤ ΑΠΟ ΤΠΑΡΧ-.
ΑΓΓΤΠΤ.
Κέρβερε, δειμαλέην υλακήν νεκΰεσσιν ιάλλων,
ήδη φρικαλέον δείδι&ι και συ νέκνν.
Αρχίλοχος τέ&νηκε · φυλάσσεο &υμόν Ιάμβων
δριμΰν, πικροχόλον τικτόμενον στόματος.
οισίλα βοής κείνοιο μέγα σ&ένος, ευτε Αυκάμβεω
νηυς μία σοί δισσάς ήγαγε θυγατέρας.
70. ΤΟΤ ΑΤΤΟΤ.
Νυν πλέον ή το πάροι&ε πύλας κρατερόίο βερέ&ρον
ομμασιν άγρύπνοις τρισσέ φύλασσε κύον.
ει γάρ φέγγος έλετπον άλυσκάζονσαι ιάμβων
άγριον Αρχιλόχου φλέγμα Αυκαμβιάδες,
πώς ουκ άν προλίποι σκοτίων πυλεώνας έναύλων
νεκρός άπας, φεύγων τάρβος έπεσβολίης;
71. ΓΑΙΤΟΤΑΙΚΟΤ.
Χημα το<5’ ^Αρχιλόχου παραπόντιον, ός ποτέ πικρήν
μούσαν έχιδναίω πρώτος εβαψε χόλω,
αίμάξας'Ελίκωνα τον ήμερον, οίδε Αυκάμβης,
μνρόμενος τρισσών άμματα θυγατέρων.
ήρεμα δή παράμειψον, οδοιπορε, μη ποτέ τοΰδε
κίνησές τνμβω σφήκας έφεζομένους.
ΊΊ. ΜΕΝΑΝΑΡΟΤ ΚΠ.ΜΙΚΟΤ.
Χαϊρε, Νεοκλείδα δίδυμον γένος, ών ό μεν υμών
πατρίδα δονλοσννας ρνσα&, ο δ" άφροσννας.