VII. ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ. 24 ί
73. ΓΕΜΙΝΟΤ.
τάφον λιτοϊο ΰές'Έλλάδα, ·θές δ’ έπι ταύταν
δούρατα, βαρβαρικάς σύμβολα νανφ&ορΐας,
και τύμβω κρηπίδα περ έγραφε Περσικόν "Αρη
καϊ Ζέρξην · τούτοις &άπτε Θεμιστοκλέα.
στάλα δ’ « Εαλαμις έπικείσεται, έργα λέγονσα
τάμά ' τί με σμικρόϊς τον μέγαν εντίΰετε ;
74. ΑΙΟΑΙΙΡΟΤ.
Τούτο Θεμιστοκλεϊ κενόν ηρΐον εϊσατο Μάγνης
λαός · δ τ εκ Μηδων πατρίδα ρυσάμενος
ό&νείην νπέδυ χ&όνα και λϊ&ον · η&ελεν όντως
ό φ&όνος· αϊ δ’ άρεται μεϊον εχονσι γέρας.
75. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ.
2τασίχορον, ζαπλη&ές άμετρήτον στόμα Μονσης,
έκτέρισεν Κατάνας αι&αλόεν δάπεδον,
ον, κατά Πν&αγόρον φνσικάν φάτιν, ά πριν*Ομηρον
φνχά ένϊ στέρνοις δεύτερον ωκίσατο,
76. ΑΙ02Κ0ΡΙΑ0Υ.
*Εμπορΐης λήξαντα Φιλόκριτον, άρτι δ1 αρότρου
γενόμενον, ξεΐνω Μέμφις εκρνψε τάφοι,
ενϋα δραμων Νε'ιλοιο πολύς ρόος νδατι λάβρω
τάνδρός την όλίγην βώλον άπημφίασεν.
και ζωός μεν εφενγε πικρήν άλα' νυν δε καλνφ&εϊ*
κύ/αασι νανηγόν σχέτλιος εσχε τάφον.
77. ΕΙΜΙΙΝΙΑΟΤ.
Οντος δ του Κε'ιοιο Ειμωνΐδον έστί σαωτηρ,
ος και τε&νηώς ζώντ άπέδωκε χάριν.
ΑηΛ. I. Ο