VII. ΕΙΙΙΤΤΜΒΙΑ. 249
ασμηκτον, ου στιλβοΰσα φως άπ όμμάτων
άλλ^ άίδην μέλανα.
114. [τοτ Αττυτ.}
Η&ελες άν&ρώποισι λιπεϊν φάτιν, 'Ηρακλείδη,
ως ρα &ανών έγένου ζωός απασι δράκων
αλλά διεψεΰσ&ης σεσοφισμένε· δή γάρ δ μέν Αήρ
ήε δράκων, σύ δέ ου σοφός ων, 'εάλως.
115. [ΤΟΤ ΑΤΤΟΤ.\
Τόν βίον ήσΑα Κϋων, ’Αντϊσ&ενες, ωδε πεφυκώς,
ωςτε δακεϊν κραδίην ρήμασιν, ου στόμασιν ’
άλϊέ ε&ανες φ&ισικός, τάχ έρεϊ τιςΐσως- τίδέ τούτο;
πάντως εις άίδην δει τιν οδηγόν εχειν.
116. [ΤΟΤ ΑΤΤΟΤ.]
Αιόγενες, αγε, λέγε, ελαβέ σε μόρος
ές άί'δος; ελαβέ με κυνός άγριον ού«ξ.
117. ΑΑΗΛΟΝ.
"Εκτισας αυτά^κειαν, άφείς κενεαυχέα πλούτον,
Ζήνων, συν πολιω σεμνός έπισκυνΐω·
ιι^σενα γάζ λόγον εύρες, ένη&λήσω δέ προνοΐα,
αϊρεσιν, άτρέστου μητέρ έλεν&ερΐης ·
ει δέ πάτρα Φοΐνισσα, τις ό φ$όνος; ήν και δ Κάδμο
κείνος, άφ οΰ γραπτάν 'Ελλάς έχει σελίδα.
118- [ζ/ΙΟΓ. ΑΑΕΡΤ.}
Τον Κιτιέα Ζήνωνα -ίλανείν λόγος ως υπό γήροις
πολλά καμών έλΰ&η, οί δέ, μένων άσιτος.
119- ΑΑΗΛΟΝ.
Η νΰκε Πυ-ίλαγορης τό περικλεές εί'ρετο γράμμα
κειν, έφ οτιρ κλεινήν ήγαγε βου&υσΐην....