VII. ΕΠΙΤΤΜΈΙΑ. 355
πάντες έπεί Τιμωνα νέκυν πατέουσιν όδΐται,
καί μόρος αμμι μόνοις αμμορος ησυχίης.
578. ΑΓΑΘ10Τ ΣΧ0ΑΑ2Τ1Κ0Τ.
Τον κρατερόν Πανοπηα, τον άγρευτηρα λεόντων,
τον λασιοστέρνων κέντορα παρδαλίων,
τύμβον εχει · γλαφυρής γάρ από χ&ονός εκτανε δεινός
σκόρπιός, ούτήσας ταρσόν όρεσσιβάτην.
αιγανέη δέ τάλαινα, σΐγυνά τε πάρ χ&ονί κεϊται,
αΐ, αΐ, ·&αρσαλέων παίγνια δορκαλΐδωΐ'.
579. ΑΕΟΝΊΊΟΤ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΙ.
Πέτρου όρας ρητηρος αεί γελόωσαν όπωπήν,
έξοχου ειν αγοράϊς, έξοχου εν φιλίη.
εν δέ Λιωνύσου &ηεύμενος ωλετο μοΰνος,
υφό'&εν εκ τέγεος συν πλεόνεσσι πεσών,
βαιόν έπιζήσας, όσον ηρκεσε. τούτον εγωγε
άγριον ου καλεω, τον δέ φύσει θάνατον.
580. ΙΟΤΛΙΑΝΟΤ ΑΙΓΤΠΤ1ΟΤ.
Ούποτ εμέ κρύψεις υπό πυθμένα νείατον αΐης
τόσσον, όσον κρύψαι πάνσκοπον όμμα /Ιΐκης.
581. ΙΟΤΛΙΑΝΟΤ ΑΙΓΤΠΤ.
Αντί φόνου τάφον αμμι χαρΐζεαι · άλλα και αυτός
ίσων άντιτύχοις ουρανό&εν χαρΐτων.
582. ΤΟΤ ΑΤΤΟΤ.
ΧαΊρέ μοι, ω ναυηγέ, καί εις Λ'ίδαο περήσας
μέμφεο μη πόντου κύμασιν, άλλ^ άνέμοις.
κεϊνοι μέν σ έδάμασσαν · άλός δέ σε μείλιχον ύδωρ
ές χ&όνα καί πατέρων έξεκύλισε τάφους,
7 2