VII. ΕΠΙΤΤΜΒΙΑ 363
φευ, πάτρης εκάς άσσον, άγεν δέ σε νεύμα ΰεοϊο,
πατρός άδελφειω πέν&ος όφειλόμενον,
ος σε περιστείλας ιερέ} παλάμη τε και ευχή,
γείτονα της μακάρων ΰήκε χοροσταοίης.
614. ΑΓΑΘΙΟΤ ΣΧ0ΛΑ2Τ.
Ελλανίς τριμάκαίρα, καϊ ά χαρΐεσσα Αάμαζις
ηστην μεν πάτρας φέγγεα Αεσβιάδος.
οκκα δ’ 'Α&ηναίησι συν όλκάσιν έν&άδε κέλσας
τάν Μιτυληναίαν γάν άλάπαΐε Πάχης,
τάν κουράν αδίκως ηράσσατο, τώς δέ συνεΰνως
έκτανεν, ως τήνας τηδε βιησόμενος.
ταί δέ κατ Αιγαΐοιο ρόον πλατύ λαίτμα φερέσ&ην,
καί ττοτϊ τάν κραναάν Μοψοπϊαν δραμέτην'
δάμω δ άγγελέτην άλιτήμονος έργα Πάχητος,
μέσφα μιν εις όλοήν κηρα συνηλασάτην.
τοϊα αέν, ώ κούρα, πεπονήκατον · αιμ δ’ επί πάτραν
ηκετον, έν δ’ αυτά κεϊσ&ον άποφ&ιμένα'
εύ δέ πόνων άπόνασ&ον, έπεϊ ποτί σάμα συνεΰνων
ευδετον, ές κλεινάς μνάμα σαοφροσΰναζ’
υμνεΰσιν δ’ ετι πάντες δμόφρονας ηρωΐνας,
πάτρας καί ποσίων πήματα τισαμένας.
615. ΑΑΕ2Π0Τ0Ν.
Εύμόλπον φίλον υιόν εχει τό Φαληρικδν ονδας,
Μουσαίου φ&ιμένου σωμ υπΌ τωδε τάφω.
616. ΑΑΛΟ.
ίίδε Αίνον Θηβαίον έδέζατο γαΐα Οανόντα
Μοΰσης Ουρανίης υιόν εϋστεφάνου.