IX. ΕΠΙΑΕΙΚΤΙΚΑ, 225
628. 1ΛΑΧΝ0Τ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ,
ίππον έΰρόείτην χρονίτ[ μάστιγι δαμέντα
νρυσείω πολΰολβος αναξ ήγειρε χαλινω.
629. ΙΙΙΑΝΝΟΤ ΤΟΤ ΒΑΡΒΟΤΚΑΑΛΟΤ.
Αΐ&ε σέ, Πίνδαρε, μάλλον έμοϊς έ>.ά&ηρα ρεέ&ροις,
χαΐ κεν αριστον νδωρ τουμόν εφης&α μόνον.
630. ΑΓΑΘΙΟΤ2ΧΟΑ.
εις &εομα τα βαοιλικα.
Θερμά τάδ' άτρεκέως βαοιληία' τήνδε γάρ αυτοΐς
οι πριν άγαοοάμενοι &ηκαν έπωννμίην.
ου γάρ υπό βροτέω πνρι &άλπεται αγλαόν ύδοιρ,
αυτόματη δε λιβάς τΐχτεται αι&ομέντρ
ουδέ ρόου ψυχρόν ποτιδεΰεαι άμφι λοετρά,
αλί οιον πο&έεις, τοΊον υπεκφίρεται.
631. ΑΓΑΘΙΟ Γ 2Χ Ο Λ.
εις τα &ερμά τα Αγιιμεμνόνια.
Χΐ’ίροξ ΐ·/6) Λαναοϊς μεμελημένος, εν&α μολόντες
της Ποδαλειρεΐης έξελά&οντο τέχνης.
ελκεα γάρ μετά δηριν έμοϊς άν.έσαντο ρεέ&ροις,
βαρβαρικης λόγχης ιόν άπωσάμενοί.
εν&εν άεξή-θην όροφηφόρος · αντί δέ τιμής
τιμ’ ’Αγαμεμνονέην ευρον έπωνυμίην.
632. ΑΑΗΑΟΝ.
Χ&όιν μυχάτων γυάλοιν κοιλώμασιν άέναον πυρ
ίύτ’ αν εχη, φλοξίν δέ πτριζείη κρυφΐαισιν,
Αηΐΐι. ϊΐ. ' Ρ