138 XIΖ ΜΟΤΣΑ ΠΑΙΑΤΚΐΙ.
154. ΜΕΛΕΑΓΡΟΤ.
*Ηδύς δ παϊς, και τοΰνομ* έμοϊ γλυκύς έστιΜϋί'σκος,
και χαριεις, ϊν εχω μη ούχϊ φιλεϊν πρόφασιν.
καλός γάρ, ναι Κύπριν, όλος καλός * ει δ3 άνιηρός,
οίδε τό πικρόν 'Ερως συγκεράσαι μέλιτι.
155. ΑΛΗΛΟΝ.
Μη μ εΐπης πάλιν ωδε. τι 5’ αίτιοςς αυτός επεμφε,
δεύτερον ουν φησεις; δεύτερον είπεν, ι&ι.
«λλ’ ερχευ, μη μέλλε· μένουσί σε. πρώτον έκεϊνον
εύρησω, χηξω · τό τρίτον οίδα πάλαι,
156. ΑΑΗΑ01Χ.
Ειαρίνω χειμωνι πανείκελος, ω Αιόδωρε,
όύμός ερως, άσαφεϊ κρινόμένος πελάγει,
και ποτέ μεν φαίνεις πολύν υετόν, άλλοτε δ3 αυτε
εϋδιος, αβρά γελών δ3 ομμασιν έκκέχυσαι,
τυφλά δ3, όπως ναυηγός έν οιδματι, κύματα μέτρων
δινεύμαι, μεγάλω χείματι πλαζόμενος.
αλλά μοι η φιλίης εκ^ες σκοπόν, η πάλι μίσους,
ως ειδω, ποτέρω κύματι νηχόμε&α.
157. ΜΕΛΕΑΓΡΟΤ.
Κύπρις έμοι ναύκληρος, *Ερως δ3 οΐακα φυλάσσει
άκρον εχων φυγής έν χέρι πηδάλιον.
χειμαινει δ^ ο βαρύς πνεύσας Πό&ος, ουνεκα δη νυν
παμφύλω παίδων νηχομαι έν πελάγει.