Apel, Johann [Editor]: Corpvs Ivris Legvm Per Modvm Insitvtionvm (Löwen, 1551)

DIALOpVS. i«i

tonia ipfius equiuocationis habeat rationem,
cum pafsim incidat in legibus,vt modo pro-
prie,modo improprie,modo generice,modo
fpecifice,modo figurate,modo fimpliciter Le
giflator eadem voce vtatur. Vt enim aliud eft
pignus, aliud hypothcca: hic tamen duo fic
folent iurifprudentes confundere, vt vno v-
tantur pro altero, eriam in eodem refponfbs
id quod eft admodum obfcurum& periculi
plenum.Hac enim techna veteres illi hajreti-
ci imporueruntorthodoxis, prsefertim vero
Pelagius, dum varie vtiturhac voce, gratia.
Ad hsec vt meminerit non vnum tantum cffe
definiendi genus,(cdj>Iura. Infiipervt inter
partitionem & diuiuonem probe faciat dif-
crimen,videlicet quemadmodum arboris par
tes-funt,radix,truncus, & rami: fpecies vero
pinus,quercus,laurus,pyrus:ita dominij par-
tes fiint,proprietas,& vfusfru&usdpecics, di-
rectum dominium,& vtile, quandonon fru-
ftra admonuit in Topicis fiiis Cicero, ne par
tescum fpecicbusincautiores confundamus,
Qain ct iam quum ad compofitum thema per*
uentum fucrit, vt fciat cx particularibus pro-
loquijs nihilconfequi, colle&ionem a iimili
efle nimis infirmammeque enim hanc profeli
fioncm mera probabiliaadmittcre/ednecef»
fcria rcquircre. Tum Syllogifmum conftare

M tan-