DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0018
γ'. 'Ο πρώτος ανασκάψεις μέγας πύργος μετά στηλών
17
τες έκ προγενεστέρων κρηπιδω-
μάτων, και δτι έμήνυον έπισκευήν
τίνα, ουδέν ύπώπτευσα, επειδή
ούδ' αί έπισκευαι των τειχών
και πύργων εν γένει της πόλεως
μοι ήσαν δλως άγνωστοι εκ των
κατ' αυτήν περιηγήσεοϊν μου.
Πριν δμως παραιτήσω δλως
τήν άνασκαφήν ταΰτην, έθεώ-
ρησα πρέπον, καθ' δ σύστημα
έκ της τέως πείρας μου είχον
σχηματίσει, ήτοι να μη έγκοτα-
λείπω τελειωτικώς εύρεθέν τι
άρχαΐον κτίσμα, αν δεν διηρεύ-
νων που αυτό μέχρι τοΰ φυσι-
κού εδάφους, να προχωρήσο) εν
τινι σημείω έΌω τοΰ τοίχου, εως
ου συνάντησα) τον φυσικόν βρά-
χον, καίτοι μετά βεθαιύτητος
ένύμιζον τότε ότι και εκείθεν
ουδέν αγαθόν θα προέκυπτεν
άλλ' ύπερίσχυεν ή έμή πειθαρ-
χία .-τρδς το έμδν σύστημα- τού-
της δέ μόνης ΰπηρξεν αποτέλε-
σμα ή εΰρεσις άπασών τών στη-
Λ.ων και των συναφών αυταις
ετέρων μνημείων.
Διότι ολίγον υπό τήν εύρε-
θεΐσαν λατύπην, ί)ν άλλως ήμ-
φεσθήτουν εν τω βάθει έκείνω
της μικράς τάφρου οι έργά-
ται, ώς αποτελούσαν αυτόν τύν
φυσικόν βράχον, και ήν έθε-
Οαίωσα σκάψας καΐ αυτός, ευ-
Η . ^ ■ ^ * 1 -
/.Χ:,:
%»*ΐ
'-ΛβΙ»
&&&^- *
■ί$**\~
Είκών 10. Ή πρώτη ευρεθείσα ακέραιος και πολυχρώμως γραπτή
στήλη της Πηνηΐδος και τοϋ Ηροδότου.
ρομεν υπόστρωμα θεμελιώσεως
πλήρες επιτύμβιων στηλών, ών
έξηγάγομεν τμήματα τίνα και
δλην άκέραιον στήλην τής Πη-
νηΐδος και τού Ηροδότου (είκών
10), έρμηνευθεΐσαν υπό μεν των
εργατών ώς ε'ικονίζουσ.αν τον
"Αγιον Κωνσταντΐνον μετά της
Αγίας Ελένης, ύπ' εμού δέ ώς
σύμθολον χαιρετισμού ημών προς
τήν άποκαλυπτομένην άρχαίαν
πόλιν.
Έπί τη θέα δήλα δή αυ-
τής ή έκπληξίς μου υπήρξε φυ-
σικώ τω λόγω μεγίστη, αναλο-
γιζόμενου μεν δτι 5 πύργος θά
είχε βεβαίως έπισκευασθή, καθ'
α τα τείχη τών Αθηνών έπί
Θεμιστοκλέους, τών τότε κτιστών
ομοίως «φειδομένων μήτε ιδίου
μήτε δημοσίου οικοδομή ιιατος
όθεν τις αχρελία έσται ες το
έ'ργον, αλλά καθαιρούντων πάν-
τα» (θουκυδ. Ι 90 ,'$), βλέπον-
τος δέ ύλικδν πολύτιμον τών
εγγύς νεκροταφείων, ιδιαζούσης
όν τάξεως καΐ απροσδόκητου
διατηρήσεως- δτι δέ ή επισκευή
τού πύργου δεν θά ήτο μερική,
καΐ έπιθυμών ήλπιζον και συν-
τόνως άνασκάπτων ύπεχρεούμην
νά βεθαιώσοο.
Άπύ τοϋ σημείου τούτου
ή εργασία <■ καθίστατο απλούν
Είκών 11. "Λποψις τοΰ πρώτου πύργου έκ Νότου προς Βορράν μετά τήν πλήρη άνασκαφήν. Κ = κλϊμα'ξ• Τ-Τ-Τ"-Ί""- —τοιχάριον προστατευτικόν
ΤΤ εξωτερική πλευρά τοϋ διπλοϋ τοιχαρίου.
Α. Σ. ΛΡΒΑΝΊΤΟΠΟΥΛΛΟΥ- ΓΡΑΠΤΑΙ ΣΤΗΛΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ — ΠΑΓΑΣΩΧ. 3
17
τες έκ προγενεστέρων κρηπιδω-
μάτων, και δτι έμήνυον έπισκευήν
τίνα, ουδέν ύπώπτευσα, επειδή
ούδ' αί έπισκευαι των τειχών
και πύργων εν γένει της πόλεως
μοι ήσαν δλως άγνωστοι εκ των
κατ' αυτήν περιηγήσεοϊν μου.
Πριν δμως παραιτήσω δλως
τήν άνασκαφήν ταΰτην, έθεώ-
ρησα πρέπον, καθ' δ σύστημα
έκ της τέως πείρας μου είχον
σχηματίσει, ήτοι να μη έγκοτα-
λείπω τελειωτικώς εύρεθέν τι
άρχαΐον κτίσμα, αν δεν διηρεύ-
νων που αυτό μέχρι τοΰ φυσι-
κού εδάφους, να προχωρήσο) εν
τινι σημείω έΌω τοΰ τοίχου, εως
ου συνάντησα) τον φυσικόν βρά-
χον, καίτοι μετά βεθαιύτητος
ένύμιζον τότε ότι και εκείθεν
ουδέν αγαθόν θα προέκυπτεν
άλλ' ύπερίσχυεν ή έμή πειθαρ-
χία .-τρδς το έμδν σύστημα- τού-
της δέ μόνης ΰπηρξεν αποτέλε-
σμα ή εΰρεσις άπασών τών στη-
Λ.ων και των συναφών αυταις
ετέρων μνημείων.
Διότι ολίγον υπό τήν εύρε-
θεΐσαν λατύπην, ί)ν άλλως ήμ-
φεσθήτουν εν τω βάθει έκείνω
της μικράς τάφρου οι έργά-
ται, ώς αποτελούσαν αυτόν τύν
φυσικόν βράχον, και ήν έθε-
Οαίωσα σκάψας καΐ αυτός, ευ-
Η . ^ ■ ^ * 1 -
/.Χ:,:
%»*ΐ
'-ΛβΙ»
&&&^- *
■ί$**\~
Είκών 10. Ή πρώτη ευρεθείσα ακέραιος και πολυχρώμως γραπτή
στήλη της Πηνηΐδος και τοϋ Ηροδότου.
ρομεν υπόστρωμα θεμελιώσεως
πλήρες επιτύμβιων στηλών, ών
έξηγάγομεν τμήματα τίνα και
δλην άκέραιον στήλην τής Πη-
νηΐδος και τού Ηροδότου (είκών
10), έρμηνευθεΐσαν υπό μεν των
εργατών ώς ε'ικονίζουσ.αν τον
"Αγιον Κωνσταντΐνον μετά της
Αγίας Ελένης, ύπ' εμού δέ ώς
σύμθολον χαιρετισμού ημών προς
τήν άποκαλυπτομένην άρχαίαν
πόλιν.
Έπί τη θέα δήλα δή αυ-
τής ή έκπληξίς μου υπήρξε φυ-
σικώ τω λόγω μεγίστη, αναλο-
γιζόμενου μεν δτι 5 πύργος θά
είχε βεβαίως έπισκευασθή, καθ'
α τα τείχη τών Αθηνών έπί
Θεμιστοκλέους, τών τότε κτιστών
ομοίως «φειδομένων μήτε ιδίου
μήτε δημοσίου οικοδομή ιιατος
όθεν τις αχρελία έσται ες το
έ'ργον, αλλά καθαιρούντων πάν-
τα» (θουκυδ. Ι 90 ,'$), βλέπον-
τος δέ ύλικδν πολύτιμον τών
εγγύς νεκροταφείων, ιδιαζούσης
όν τάξεως καΐ απροσδόκητου
διατηρήσεως- δτι δέ ή επισκευή
τού πύργου δεν θά ήτο μερική,
καΐ έπιθυμών ήλπιζον και συν-
τόνως άνασκάπτων ύπεχρεούμην
νά βεθαιώσοο.
Άπύ τοϋ σημείου τούτου
ή εργασία <■ καθίστατο απλούν
Είκών 11. "Λποψις τοΰ πρώτου πύργου έκ Νότου προς Βορράν μετά τήν πλήρη άνασκαφήν. Κ = κλϊμα'ξ• Τ-Τ-Τ"-Ί""- —τοιχάριον προστατευτικόν
ΤΤ εξωτερική πλευρά τοϋ διπλοϋ τοιχαρίου.
Α. Σ. ΛΡΒΑΝΊΤΟΠΟΥΛΛΟΥ- ΓΡΑΠΤΑΙ ΣΤΗΛΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ — ΠΑΓΑΣΩΧ. 3