DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0063
58
Α'. Αί άνασκαφαί και ερενναο
ρους, έτι δε και έκ τοΰ τρόπου της ποιήσεως εκάστου.
Α') Αρχαιότατοι πάντων είναι τάφοι ορθογώνιοι εκ
τεσσάρων λευκοΰ μαρμάρου, καλώς λελαξευμένων πλακών
πεποιημένοι, καΐ πέμπτης ώς πώματος• έκτη πλάξ ως υπό-
στρωμα δεν ευρέθη, εν ω εν τοις εις συστάδας τάφοις
υπάρχει πάντοτε (πρβ. είκ. 81)' ή προσαρμογή αυτών έχει
τελεσθή άριστα ώς επί το πολΰ, και ήμποδίσθη οΰτως ή
άφθονος εισροή υδάτων και χωμάτων. Άνοίγων τις άρα
τοιούτον τάφον, ευρίσκει αυτόν σχεδόν κενόν τα ένδον,
ένέχοντα ένα ή δυο σκελετούς τεθαμμένων νεκρών, τα κτε-
ρίσματα και ελάχιστον πηλόν ή κόνιν, αναλόγως της ώρας
τοΰ έτους, καθ' ην ανοίγεται ό τάφος, και της προηγηθεί-
σης ξηρασίας ή βροχής, μελα-
νόφαιον καΐ γλοκόδη ώς επί-
στρωμα, εκ της άποσυνθέσεως
τών σαρκών βεβαίως προελ-
θόντα καΐ εκ της εισροής θο-
λών υδάτων, ή αμμώδη μετά
μικρών κοχλιών και άλλων
σκωληκοειδών ζωυφίων, ων
τινά ε'ισι λευκά εν εϊδει γυρί-
νων, συμπεπλεγμένων πάντων
μετά τριχοειδών ριζιδίων θά-
μνων, μάλιστα κυπέρεως.
Λιότι ή κύπερις δΰναται
νά είσχο)ρήση διά τών αρμών
τών πλακών καΐ τών άριστα
πεπωματισμένων τοιούτων τά-
φων, ή ίσως αύτοφυώς νά
βλάστηση εν αύτοΐς παρά τους
νεκρούς- σύν τω χρόνω δε τά ριζίδια αυτής, ζητοΰντα διέ-
ξοδον προς το φώς, διεισδύουσι διά τίνων μικρών ρωγμών
και διακένων άτινα άφίνουσι πάντως τά επιτιθέμενα μάλι-
στα πώματα, καΐ άνδρούμενα εις Ίσχυράς ρίζας διασείουσιν
ολίγον το πώμα, ή
έκτοπίζουσί τίνα τών
ορθών πλακών, κοι-
νώς «κεφαλάρια» κα-
λουμένων ούτω λοι-
πόν δ ιεξερχό μένα καΐ
αυτά μεγαλύνονται
σπουδαίως και δίο-
δον έπιτρέπουσιν εις
τήν είσροήν υδάτων
και χωμάτων, ή εΐ-
σοδον ερπετών και
άλλων ζωυφίων εκ
τούτων δ' ενίοτε πλη-
ρούται το ήμισυ και
πλέον τοΰ τάφου, αν
δεν εΐχε ληφθή μέ-
ριμνα υπό τών ποιη-
σάντων αυτόν νά
γένηται τελειότατη
ή προσαρμογή τών
πλακών.
Οι εν τοιούτοις τάφοις νεκροί ένετίθεντο εν φερέτρω
ξυλίνω, ώς άποδεικνύουσιν ή υπόλοιπα μικρά αύτοΰ τούτου,
ή οί ήλοι τής προσαρμογής τών ξύλων αυτών καί τίνα κο-
σμήματα, οΐα και σήμερον εν ταϊς έπαρχιακαΐς πόλεσι και
τοις χο)ρίοις ημών καθηλοΰσιν έπι τών φέρετρων, αναλό-
γως της εύπορίας τών συγγενών και συμφώνως τή ηλικία
και τω φύλω τοΰ νεκρού. Τά δε κτερίσματα παράκεινται
και αναμένονται σχετικώς πλούσια, ώς απέδειξαν τουλάχι-
στον όμοιοι εντελώς τάφοι, έν Μητροπόλει κατά το νυν
Α Β
Είκών 76. Πήλιναι πυξίδες έκ τών έν διασπορά τάφων. Α έχουσα κεφαλήν
Μεδούσης ώς έμβλημα• Β έχουσα άνω τρίτον σώματος γυναικός,
Νίκης, ώς φαίνεται, άνδριαντικοϋ τύπου ώς ομοιον.
Εϊκώνί77. Πήλιναι πυξίδες (Α καί Β) έκ τών έν διασπορά τάφων κορμός πήλινος (Γ)
μεγέθους τελείας γυναικός έκ τοϋ ίεροΰ τής Πασικράτας.
Παλαιόκαστρον τής Καρδίτσης καί άλλαχοΰ τής Θεσσαλίας
ευρεθέντες Κ
Άλλ' ενταύθα ήμεΐς τρεις τοιούτους τάφους άνοίξαν-
τες ' και πλούσια ευρήματα άναμένοντες, έκ τής ώς άνω
κατασκευής και παραβο?α]ς ε'ικάζοντες, δεν εΰρομεν αντά-
ξια τών προσδοκιών έν τω άριστα πεπωματισμένω τούτων
ευρέθη ζεύγος χρυσών μικρών ένωτίων άνομοίων καί τίνα
πήλινα αγγεία ασήμαντα μέν, εξ ών όμως έχρονολογήσαμεν
αυτούς. Άλλ' έλπίζομεν ευλόγως ότι, αν έρευνηθή εύρύτε-
ρον ό χώρος καί εύρεθώσι πλείονες τοιούτοι τάφοι, όπερ
λίαν προσδόκιμον, τά κτερίσματα Οά εΐναι βεβαίως λίαν
σημαντικώτερα- διότι άλλα τε καί γλυπταί σοροί θά εύρε-
θώσιν ένταΰθα, ώς είκάζομεν
έκ τμήματος πώματος μαρμά-
ρινου, ποιηθέντος έν εϊδει στέ-
γης ναΐσκου μετ' ακρωτηρίων
καί έν παρακείμενα) μεσαιω-
νικά) οικοδομή μάτι ευρεθέντος,
περί ού βλ. άνω σελ. 44.
Β') Τών αυτών περίπου
χρόνων τοις προειρημένοις εί-
ναι τής δευτέρας τάξεαις τάφοι*
ούτοι αποτελούνται έκ μαρμά-
ρινης κυλινδρικής κάλπιδος,
ής ή άνω τομή έκοιλάνθη το-
σούτον, όσον ήρκει, ίνα περι-
λάβη τά οστά τοΰ καέντος νε-
κροΰ, καί έκ κωνικοΰ πώμα-
τος ομοίως κοίλου τά ένδον,
εξέχοντος τήν περιφέρειαν καί
φέροντος άνωτάτω ενίοτε σχηματικήν τίνα λαβήν μετά τών
οστών, άτινα είναι τινά μέν μελανόφαια, [τά πλείστα δε
λαμπρώς λευκά καί πάντα εις μικρά τμήματα έκ τοΰ πυρός
τεθραυσμένα καί σχεδόν άδιάγνωστα τίνι ακριβώς σημείω
τοΰ σώματος άνή-
κουσι καθ' έκαστον,
ουδέν κτέρισμα έν-
τίθεται- τουλάχιστον
ήμεΐς δύο τοιαύτας
« θήκας » εύρόντες,
ουδέν έν αύταΐς εϊ-
δομεν υπάρχον 8.
Αί θήκαι αύται
κατεχώννυντο έν τή
γίϊ, άνοιγομένου βα-
θέος καί λίαν ευρύ-
τερου τής διαμέτρου
αυτών βόθρου, τά δε
κτερίσματα παρεξε-
τίθεντο κατά το μέ-
σον έξωθεν αυτών
διό, άν τις αποκά-
λυψη άνωτάτο) καί
βεβαίωση τοιαύτην
θήκην, πρέπει νά
άποσύρη το περί αυ-
τήν χώμα μετά μεγίστης προσοχής, διότι θά συνάντηση
') Πρ6. τής έμής πραγματείας ΕΪΓ1 ΤΙιθ88&1Ϊ8θίΐθΓ Οοΐά—αηά
ΒΪΙΟβΓίιιηά έν ΑΐΙιθΏ. Μίίίθϊΐ. 1!)12 74• βλ. καί Πρακτικά 1911
337 κέ..
2) Τρίτον συναριθμοΰμεν τον παρά τήν γωνίαν τοΰ πέμπτου
έπηυξημένου πύργου ευρεθέντα, περί ου (3λ. άνω σελ. 46.
3) Έκ τοϋ νεκροταφείου τούτου φαίνεται πιθανόν δτι προέρχε-
ται τρίτη «θήκη» μετ' έγγλΰφων δφεων, κεφαλών ίππων καί επι-
γραφή;, ήν βλ. έν 3β IX2 1129.
Α'. Αί άνασκαφαί και ερενναο
ρους, έτι δε και έκ τοΰ τρόπου της ποιήσεως εκάστου.
Α') Αρχαιότατοι πάντων είναι τάφοι ορθογώνιοι εκ
τεσσάρων λευκοΰ μαρμάρου, καλώς λελαξευμένων πλακών
πεποιημένοι, καΐ πέμπτης ώς πώματος• έκτη πλάξ ως υπό-
στρωμα δεν ευρέθη, εν ω εν τοις εις συστάδας τάφοις
υπάρχει πάντοτε (πρβ. είκ. 81)' ή προσαρμογή αυτών έχει
τελεσθή άριστα ώς επί το πολΰ, και ήμποδίσθη οΰτως ή
άφθονος εισροή υδάτων και χωμάτων. Άνοίγων τις άρα
τοιούτον τάφον, ευρίσκει αυτόν σχεδόν κενόν τα ένδον,
ένέχοντα ένα ή δυο σκελετούς τεθαμμένων νεκρών, τα κτε-
ρίσματα και ελάχιστον πηλόν ή κόνιν, αναλόγως της ώρας
τοΰ έτους, καθ' ην ανοίγεται ό τάφος, και της προηγηθεί-
σης ξηρασίας ή βροχής, μελα-
νόφαιον καΐ γλοκόδη ώς επί-
στρωμα, εκ της άποσυνθέσεως
τών σαρκών βεβαίως προελ-
θόντα καΐ εκ της εισροής θο-
λών υδάτων, ή αμμώδη μετά
μικρών κοχλιών και άλλων
σκωληκοειδών ζωυφίων, ων
τινά ε'ισι λευκά εν εϊδει γυρί-
νων, συμπεπλεγμένων πάντων
μετά τριχοειδών ριζιδίων θά-
μνων, μάλιστα κυπέρεως.
Λιότι ή κύπερις δΰναται
νά είσχο)ρήση διά τών αρμών
τών πλακών καΐ τών άριστα
πεπωματισμένων τοιούτων τά-
φων, ή ίσως αύτοφυώς νά
βλάστηση εν αύτοΐς παρά τους
νεκρούς- σύν τω χρόνω δε τά ριζίδια αυτής, ζητοΰντα διέ-
ξοδον προς το φώς, διεισδύουσι διά τίνων μικρών ρωγμών
και διακένων άτινα άφίνουσι πάντως τά επιτιθέμενα μάλι-
στα πώματα, καΐ άνδρούμενα εις Ίσχυράς ρίζας διασείουσιν
ολίγον το πώμα, ή
έκτοπίζουσί τίνα τών
ορθών πλακών, κοι-
νώς «κεφαλάρια» κα-
λουμένων ούτω λοι-
πόν δ ιεξερχό μένα καΐ
αυτά μεγαλύνονται
σπουδαίως και δίο-
δον έπιτρέπουσιν εις
τήν είσροήν υδάτων
και χωμάτων, ή εΐ-
σοδον ερπετών και
άλλων ζωυφίων εκ
τούτων δ' ενίοτε πλη-
ρούται το ήμισυ και
πλέον τοΰ τάφου, αν
δεν εΐχε ληφθή μέ-
ριμνα υπό τών ποιη-
σάντων αυτόν νά
γένηται τελειότατη
ή προσαρμογή τών
πλακών.
Οι εν τοιούτοις τάφοις νεκροί ένετίθεντο εν φερέτρω
ξυλίνω, ώς άποδεικνύουσιν ή υπόλοιπα μικρά αύτοΰ τούτου,
ή οί ήλοι τής προσαρμογής τών ξύλων αυτών καί τίνα κο-
σμήματα, οΐα και σήμερον εν ταϊς έπαρχιακαΐς πόλεσι και
τοις χο)ρίοις ημών καθηλοΰσιν έπι τών φέρετρων, αναλό-
γως της εύπορίας τών συγγενών και συμφώνως τή ηλικία
και τω φύλω τοΰ νεκρού. Τά δε κτερίσματα παράκεινται
και αναμένονται σχετικώς πλούσια, ώς απέδειξαν τουλάχι-
στον όμοιοι εντελώς τάφοι, έν Μητροπόλει κατά το νυν
Α Β
Είκών 76. Πήλιναι πυξίδες έκ τών έν διασπορά τάφων. Α έχουσα κεφαλήν
Μεδούσης ώς έμβλημα• Β έχουσα άνω τρίτον σώματος γυναικός,
Νίκης, ώς φαίνεται, άνδριαντικοϋ τύπου ώς ομοιον.
Εϊκώνί77. Πήλιναι πυξίδες (Α καί Β) έκ τών έν διασπορά τάφων κορμός πήλινος (Γ)
μεγέθους τελείας γυναικός έκ τοϋ ίεροΰ τής Πασικράτας.
Παλαιόκαστρον τής Καρδίτσης καί άλλαχοΰ τής Θεσσαλίας
ευρεθέντες Κ
Άλλ' ενταύθα ήμεΐς τρεις τοιούτους τάφους άνοίξαν-
τες ' και πλούσια ευρήματα άναμένοντες, έκ τής ώς άνω
κατασκευής και παραβο?α]ς ε'ικάζοντες, δεν εΰρομεν αντά-
ξια τών προσδοκιών έν τω άριστα πεπωματισμένω τούτων
ευρέθη ζεύγος χρυσών μικρών ένωτίων άνομοίων καί τίνα
πήλινα αγγεία ασήμαντα μέν, εξ ών όμως έχρονολογήσαμεν
αυτούς. Άλλ' έλπίζομεν ευλόγως ότι, αν έρευνηθή εύρύτε-
ρον ό χώρος καί εύρεθώσι πλείονες τοιούτοι τάφοι, όπερ
λίαν προσδόκιμον, τά κτερίσματα Οά εΐναι βεβαίως λίαν
σημαντικώτερα- διότι άλλα τε καί γλυπταί σοροί θά εύρε-
θώσιν ένταΰθα, ώς είκάζομεν
έκ τμήματος πώματος μαρμά-
ρινου, ποιηθέντος έν εϊδει στέ-
γης ναΐσκου μετ' ακρωτηρίων
καί έν παρακείμενα) μεσαιω-
νικά) οικοδομή μάτι ευρεθέντος,
περί ού βλ. άνω σελ. 44.
Β') Τών αυτών περίπου
χρόνων τοις προειρημένοις εί-
ναι τής δευτέρας τάξεαις τάφοι*
ούτοι αποτελούνται έκ μαρμά-
ρινης κυλινδρικής κάλπιδος,
ής ή άνω τομή έκοιλάνθη το-
σούτον, όσον ήρκει, ίνα περι-
λάβη τά οστά τοΰ καέντος νε-
κροΰ, καί έκ κωνικοΰ πώμα-
τος ομοίως κοίλου τά ένδον,
εξέχοντος τήν περιφέρειαν καί
φέροντος άνωτάτω ενίοτε σχηματικήν τίνα λαβήν μετά τών
οστών, άτινα είναι τινά μέν μελανόφαια, [τά πλείστα δε
λαμπρώς λευκά καί πάντα εις μικρά τμήματα έκ τοΰ πυρός
τεθραυσμένα καί σχεδόν άδιάγνωστα τίνι ακριβώς σημείω
τοΰ σώματος άνή-
κουσι καθ' έκαστον,
ουδέν κτέρισμα έν-
τίθεται- τουλάχιστον
ήμεΐς δύο τοιαύτας
« θήκας » εύρόντες,
ουδέν έν αύταΐς εϊ-
δομεν υπάρχον 8.
Αί θήκαι αύται
κατεχώννυντο έν τή
γίϊ, άνοιγομένου βα-
θέος καί λίαν ευρύ-
τερου τής διαμέτρου
αυτών βόθρου, τά δε
κτερίσματα παρεξε-
τίθεντο κατά το μέ-
σον έξωθεν αυτών
διό, άν τις αποκά-
λυψη άνωτάτο) καί
βεβαίωση τοιαύτην
θήκην, πρέπει νά
άποσύρη το περί αυ-
τήν χώμα μετά μεγίστης προσοχής, διότι θά συνάντηση
') Πρ6. τής έμής πραγματείας ΕΪΓ1 ΤΙιθ88&1Ϊ8θίΐθΓ Οοΐά—αηά
ΒΪΙΟβΓίιιηά έν ΑΐΙιθΏ. Μίίίθϊΐ. 1!)12 74• βλ. καί Πρακτικά 1911
337 κέ..
2) Τρίτον συναριθμοΰμεν τον παρά τήν γωνίαν τοΰ πέμπτου
έπηυξημένου πύργου ευρεθέντα, περί ου (3λ. άνω σελ. 46.
3) Έκ τοϋ νεκροταφείου τούτου φαίνεται πιθανόν δτι προέρχε-
ται τρίτη «θήκη» μετ' έγγλΰφων δφεων, κεφαλών ίππων καί επι-
γραφή;, ήν βλ. έν 3β IX2 1129.