DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0098
ια' — 3) Ιστορία της Δημητριάδος προσηρμοσμένη προς τά περισωθέντα μνημεία
91
λείας, ών ευρέθησαν αναθήματα1* είναι δέ αΰται αϊ κύριαι
θεότητες των Μαγνητών και αντιπρόσωποι των συνοικισθει-
σών πόλεων τά παλαιά ιερά και οι ναοί αυτών εννοείται
ότι ου μόνον δέν ήρημώθησαν, αλλά παρέμειναν επίσης
τιμώμενα εν τοις προτέροις εαυτών τόποις, πολλάκις δ' έμε-
ρίμνησε περί αυτών αυτή ή πόλις τών Δημητριέων.2 Τούτου
ένεκα ήκασα ότι ναός της Ίωλκίας Αρτέμιδος ύπήρχεν εν
τε τη Ίωλκώ και εν Δημητριάδι3• ευρέθησαν δ' εν τοις
πρώτοις αυτών τόποις τά ιερά τοΰ Διός Ακραίου και τοϋ
Απόλλωνος Κοροπαίου,' ουδόλως δέ είναι δυσχερές νά
εύρεθώσι και το της Αρτέμιδος εν ταΐς Φεραϊκαΐς Παγα-
σαΐς, το της "Αφροδίτης εν Νηλεία κτλ., ως καΐ τά εν Δη-
μητριάδι υποκαταστήματα τρόπον τινά τών ιερών τούτων
τούτου έ'νεκα φαίνεται πιθανόν ότι και αϊ δι' εθνικών δια-
κρίσεις τών θεοτήτων τούτων εδόθησαν υπό τοΰ Δημητρίου
τύ πρώτον, όστις καΐ κοινά ιερά τών Μαγνητών και κοινήν
έστίαν θά καθώρισε πρώτος επίσης. ■'
Και εκ τών νομισμάτων δέ τών Δημητριέων και τών
Μαγνητών καταφαίνεται ό σεβασμός τοϋ Δημητρίου πρύς
τήν λαϊκήν έλευθερίαν διότι δέν έπετυπό)Π>|Π(/.ν έπ' αυτών
ούτε ή μορφή αύτοϋ ώς κτίστου οΰτε τοΰ πατρός, Όυδέ
σύμβολα βασιλικά ή μονογραφήματα, άλλ' έπιχώριοι θεό-
τητες, ή "Αρτεμις, ό Ζευς, ό Απόλλων, ήτοι αί τρεις κύριαι
θεότητες, αΐς ώμνυον, και τοπικά! περίφημοι παραδόσεις,
ή Αργώ, ό Κένταυρος κττ.- τούτο άλλως άπήτει το φιλε-
λεύθερον πνεύμα τών χρόνων εκείνων διό και έπι νομι-
σμάτων τών υπό τοΰ Κασσάνδρου συνοικισθεισών Φθιω-
τίδων Θηβών εϊδομεν άνω σελ. 83 σημ. 6 ότι εγχώριοι θεό-
τητες και παραδόσεις τών συνοικισθεισών πόλεοον απεδόθησαν.
Είναι δ' εύλογον να είκάσωμεν ότι ό Δημήτριος παρ-
έσχεν είδικάς τινας ελευθερίας ή προνόμια και εις τους εκ
παντός τοϋ Ελληνικού καΐ βαρβαρικού κόσμου προσερχό-
μενους το πρώτον και επί τι χρονικόν διάστημα εις τήν
νέαν μεγίστην αυτού έπώνυμον κατοίκους- ότι συνέβη τοιούτο
τι ύποδηλοΐ το καθορισθέν ύπ' αυτού βεβαίως μηνολόγιον
') Πρβ. ΙΟ ΙΧ-' 1122 «ίε[ρητεΰσασαν] Άρτέμιδι Ί[ωλκία]>•
ευρέθη έν τώ Κάστρω τοΰ Βόλου" είναι άρα άβέβαιον, αν πρόκειται
περί τοϋ εν Ίιυλκώ ή τοΰ έν Δημητριάδι ίεροϋ- 1123 «Άρτέμιδι
Παγασίτιδι (ί)ε(ρ)εΰσα[σα;] »• ευρέθη, δπου ή προηγουμένη• πρόκειται
λοιπόν περί τοϋ έν Δημητριάδι υστέρου ίεροΰ αυτής• ό ΰπ'αριθ. 1128
βωμός, περί ου βλ. άνω σελ. 71 και σημ. 3, αν ευρέθη έν Δημη-
τριάδι ή έν τω Κάστρω, θά έδήλου το εν τη νέα πόλει ιερόν τοϋ
ιιος Ακραίου, ει δέ μη, το έπι της κορυφής τοϋ Πηλίου- το πρώτον
φαίνεται πιθανώτερον έν 1135 αναφέρεται «απαργμα Δά», τω
'Ακραίφ βεβαίως- έν 1125 «[ί]ερητεΰσασ[α|Ά]φροδίτη Νηλεία»• ευ-
οεθη έν τφ Κάστρο) τοΰ Βόλου' ανήκει άρα τω έν Δημητριάδι
ιεΡω της θεάς• βχ. Πρακτικά 1910 215' τοΰ Κοροπαίου Απόλλω-
νος ευρέθησαν αναθήματα έν τω πρώτω ίερώ αύτοΰ έν Κορόπη
1127, ήν συμπληρωτέον «λει[τ]ο[ρευσα]νσα» ουχί «λει-
[τουργείσα]νσα» (βλ βθνυΘ άθ ρΜ_ ]5)Π σελ 30δ)) §έν δηλοΙ
τήν θεότητα• άνήκει τη- Γ' π. Χρ. εκατονταετηρίδι περί τάς αρχάς.
') Πρβ. 1(3 1X2 11();) στ(χ 8 κ | <<χ~ς π(<)λεως ήμ£5ν (ένν.
τής Δημητριάδος) και πρός Άλλονς μίν #εούς| εΰσεβώς διακείμενης,
ούχ ήκιστα δέ και πρός τόν Απόλλωνα! τόν Κοροπαϊον».
•'<) Πρβ. θεσσαλ. Μνημ. Ι. σελ. 6' οίίτω λύεται ή απορία τοΰ
δίϋιΐΐΐη, ήν δι" επιστολής μ0ι έξέφρασεν, έν ή μόνον εν ιερόν
παρεδέχετο.
') Πρακτικά 1906 123-125- 1907 175- 1911 305-312.
") Πρβ. ΙΟ V2 367 II «[έπι τά κοινά ίερά] | [τά] τών Μαγνη-
τών»• αυτόθι 367 IV συμπληρώ έν στίχ. 43-44 «καλέσαι δέ [αυτούς
και επί τήν κοινην έοτίαν τήν έν Δημη]|[τρι]άδιν ταΰτα έκειντο έν
τη ίερα άγορα βεβαίως- πρός ταΰτα ήσαν προωρισμένοι ό άρχιερο-
θύτης και εννέα τουλάχιστον Ιεροθύται έν ΙΟ IX* 1ΐ;50 έκεΐ δέ θά
έθεωροδοκοΰντο οι θεωροί, περί ών το έν αριθ. 1104 Ι ελλιπές
ψήφισμα.
εκ τοΰ Πανελληνίου δωδεκαθέου, ουχί εκ τοπικών ονομάτων,
καίτοι πολλά τούτων σχετίζονται αναμφισβητήτως πρός τήν
έγχώριον λατρείαν και παράδοσιν, π. χ. ό μήν "Αρεως πρός
τόν πατέρα 'Αρην τοΰ οικιστοΰ τών παρακειμένων 'Αμ-
φανών Κύκνου,6 ό Άρτεμισιών πρός τήν έν Ίωλκώ, ΙΙα-
γασαΐς, Σπαλαύθροις7 κλ. πόλεσι τιμωμένην Αρτέμιδα; ό
"Αφροδισιών πρός τήν έν Νηλεία Αφροδίτην, ό Απολλώ-
νιος πρός τόν έν Κορόπη και Παγασαΐς Απόλλωνα, ό
'Ηραίων πρός τήν έν ταΐς άρχαϊκαΐς Παγασαΐς "Ηραν,8
ό Δ(ε)ΐος πρός τόν Ακραΐον Δία, ό Ποσεώεών πρός εύρεθέν
τι ιερόν τοΰ Ποσειδώνος κτλ.• έ'τεροι μήνες είναι ό \ημη-
τριών, παρηχών και πρός τόν κτίστην, ό 'Ερμαιών, "Εστιος,
Ήφαιστιών, Αθηναίων, κατά τύχην μή ευρεθέντες οί τελευ-
ταίοι τρεις έν έπιγραφαΐς.
Ότι όντως προθύμως συνέδραμον πάντοθεν κάτοικοι
εις τήν Δημητριάδα άποδεικνύουσι τά ποικιλοότατα έπι τών
επιτύμβιων στηλών ευρεθέντα εθνικά, τά πλείστα εκ τών
ολίγων μετά τήν κτίσιν τής ζ\ημητριάδος χρόνων προερ/ό-
μενα, ών λίαν διδακτική είναι ή παράθεσις: καΐ έν μέν ταΐς
ΙΟ IX2 361• 362• 363• 364• 365• 366- 367" 368' 369•
370• 371• 373.• 1144• 1173• 1174• 1175• 1176- 1177• 117δ'
1179• 1180• 1181• 1182• 1183- 1184• 1185• 1186• 1187•
1188• 118!)• 1190• 1191 άπαντώσι κατά σειράν τάδε: Βι-
θυνός, Έπιδαυρία, Ήρακλεώτις, Καλύμνιος, Κρής Αύττιος,
Κρήτες Τυλύσιοι, Μακεδών, Νάξιος, Πελλαία, Συρακόσιος,
Φεραία, Φοίνιξ, ' Ηρακ [λειώται] '■', Άλεΰς, Άίΐολλωνι&τις, Βοιω-
τίας, Έλευθερναϊος, Ήρακλεώτης, Θηβαία, θηβα[ΐος;], Κασ-
σανδρεύς, Κρήτες Τυλίσιοι, Κρης Τυλίσιος, Κυζικηνός, Ααρι-
ααία, Μακεδαη', Μακετη, Μελιβόισσα, Μητροπολεΐτα, Νικοπο-
λΐτις, Σιδώνιος, Τύριος.
Έκ τών ύπ' έμοΰ δ' ευρεθέντων, τών μέν δημοσιευ-
θέντων έν Θεσσαλ. Μνημ. Γ αριθ. 6• 8• 10- 11• Κ;• 1 Ν• 20•
21• 28• 31• 34• 40• 41- 46• 48• 49• 52• 57• 59• 61• 62• 64•
65• 66• 67• 69• 71• 72• 74• 76• 79• 80• 82• 83,• κι;• 89" 94•
95• 96• 97" 102• 103• 107• 121• 123• 127• 128" 129• 130•
139• 144• 151• 158• 159• 160- 166* 167• 170• 172• 176•
180• 181• 185• 187• 189- 194• 195• 198• 201• 202• 213•
£ί4• 215• 216 και έν Πρακτικοΐς 1912 σελ. 186-1X9 άπαν-
τώσι κατά σειράν τάδε: Μακεδών, Κρης Λύττιος, (Μάγνης-
Δημητριεύς), Μακέτα, Πελλαία, Κασσανδρίτις, (Κρήσσα Τυλισία),
Σιδιονιος, Έπειρώτις, Άράδιος, Τύριος, Αυσιμαχεύς, Βιθυνός,
Ηπειρώτης, (Θραττα;), Θηβαίοι, Ποσειρίτης, Μακετη Δεγμαία,
Σιδωνία, Κρής Πολυρήνιος, Βιθυνός, Σιδώνιος, Ίστιαεύς, Σει-
δωνία, Σιδώνιος, Καλχηδόνως, Κασσανδρεύς, Κασσωπαϊος,
Κασσωπαΐος, Κιτιεύς, Κρήσσα, Άσκαλωνίτης, Βεροιαΐος, Πρια-
νσικός, Ιλλυρία, Καρομεμψίτης, Ηρακλειώτης, Καρομεμφίτης,
(Ίλιεύς;), έκ Φαρσάλ.ου, Μηθυμναΐος, Βουχετία, Τύριος- Αρ-
γεία, Ιλλυρία, Ηρακλειώτης, Ευρωπαίος, Κωος, Σειδωνία,
'Απόλλωνιάτης, Μακεδών Δεγμαϊος, Κυρηναία, ' Ασκαλ^ωνίτης,
Κεψαλωδίτης, Σάμιος, Ακαρνάν, Κρής, Κασσανδρεύς, Ιλλυ-
ριός, Μακετη, 'Αρκάς, ' Αλικαρνασίς, Πηλουσιώτι, Σειδώνιος,
Άράδιος, θραζ, Κορίνθιος, Άράδιος, Χυρτιεύς, Εψεσία, Πεν-
μάτιος, (Χαλκιδική;), Πάφιος, Γαζαϊος, Άκαρνανίς, θεσσαλο-
νικεύς, Άμψιπολάτης, Άκαρνάν, Φαρσα/Μ, Άράδιος, Βαργα-
σηνή, Αϊνιος, Άσκαλωνίτης, Μυσός, Άσκαλ,ωνίτου, Αθηναία,
Σκιάθιος, Πελίαϊος, Αυσιμαχεύς, Μακέτα, Κεψαλάάν εξ (Σ)ά-
μης, Γομψίτης-Μάγνης, Γέτης, ιο Ζακύνθιος, Μεγαρική, Άσκα-
ι;) Βλ. άνω σελ. 76 και σημ. 3.
•) ΙΟ IX2 1111.
8) Βλ. άνω σελ. 77" πρβ. εικ. 106 τό Η.
") Συνεπληρώθη ΰπ' έμοΰ.
10) Εΰρομεν και έπι ετέρας στήλης τό Γετικόν δνομα Ταρονσίνας-
έπ' αυτής εικονίζονται εργαλεία ύποδηματοποιοΰ- επειδή δέ ο Γέτης
91
λείας, ών ευρέθησαν αναθήματα1* είναι δέ αΰται αϊ κύριαι
θεότητες των Μαγνητών και αντιπρόσωποι των συνοικισθει-
σών πόλεων τά παλαιά ιερά και οι ναοί αυτών εννοείται
ότι ου μόνον δέν ήρημώθησαν, αλλά παρέμειναν επίσης
τιμώμενα εν τοις προτέροις εαυτών τόποις, πολλάκις δ' έμε-
ρίμνησε περί αυτών αυτή ή πόλις τών Δημητριέων.2 Τούτου
ένεκα ήκασα ότι ναός της Ίωλκίας Αρτέμιδος ύπήρχεν εν
τε τη Ίωλκώ και εν Δημητριάδι3• ευρέθησαν δ' εν τοις
πρώτοις αυτών τόποις τά ιερά τοΰ Διός Ακραίου και τοϋ
Απόλλωνος Κοροπαίου,' ουδόλως δέ είναι δυσχερές νά
εύρεθώσι και το της Αρτέμιδος εν ταΐς Φεραϊκαΐς Παγα-
σαΐς, το της "Αφροδίτης εν Νηλεία κτλ., ως καΐ τά εν Δη-
μητριάδι υποκαταστήματα τρόπον τινά τών ιερών τούτων
τούτου έ'νεκα φαίνεται πιθανόν ότι και αϊ δι' εθνικών δια-
κρίσεις τών θεοτήτων τούτων εδόθησαν υπό τοΰ Δημητρίου
τύ πρώτον, όστις καΐ κοινά ιερά τών Μαγνητών και κοινήν
έστίαν θά καθώρισε πρώτος επίσης. ■'
Και εκ τών νομισμάτων δέ τών Δημητριέων και τών
Μαγνητών καταφαίνεται ό σεβασμός τοϋ Δημητρίου πρύς
τήν λαϊκήν έλευθερίαν διότι δέν έπετυπό)Π>|Π(/.ν έπ' αυτών
ούτε ή μορφή αύτοϋ ώς κτίστου οΰτε τοΰ πατρός, Όυδέ
σύμβολα βασιλικά ή μονογραφήματα, άλλ' έπιχώριοι θεό-
τητες, ή "Αρτεμις, ό Ζευς, ό Απόλλων, ήτοι αί τρεις κύριαι
θεότητες, αΐς ώμνυον, και τοπικά! περίφημοι παραδόσεις,
ή Αργώ, ό Κένταυρος κττ.- τούτο άλλως άπήτει το φιλε-
λεύθερον πνεύμα τών χρόνων εκείνων διό και έπι νομι-
σμάτων τών υπό τοΰ Κασσάνδρου συνοικισθεισών Φθιω-
τίδων Θηβών εϊδομεν άνω σελ. 83 σημ. 6 ότι εγχώριοι θεό-
τητες και παραδόσεις τών συνοικισθεισών πόλεοον απεδόθησαν.
Είναι δ' εύλογον να είκάσωμεν ότι ό Δημήτριος παρ-
έσχεν είδικάς τινας ελευθερίας ή προνόμια και εις τους εκ
παντός τοϋ Ελληνικού καΐ βαρβαρικού κόσμου προσερχό-
μενους το πρώτον και επί τι χρονικόν διάστημα εις τήν
νέαν μεγίστην αυτού έπώνυμον κατοίκους- ότι συνέβη τοιούτο
τι ύποδηλοΐ το καθορισθέν ύπ' αυτού βεβαίως μηνολόγιον
') Πρβ. ΙΟ ΙΧ-' 1122 «ίε[ρητεΰσασαν] Άρτέμιδι Ί[ωλκία]>•
ευρέθη έν τώ Κάστρω τοΰ Βόλου" είναι άρα άβέβαιον, αν πρόκειται
περί τοϋ εν Ίιυλκώ ή τοΰ έν Δημητριάδι ίεροϋ- 1123 «Άρτέμιδι
Παγασίτιδι (ί)ε(ρ)εΰσα[σα;] »• ευρέθη, δπου ή προηγουμένη• πρόκειται
λοιπόν περί τοϋ έν Δημητριάδι υστέρου ίεροΰ αυτής• ό ΰπ'αριθ. 1128
βωμός, περί ου βλ. άνω σελ. 71 και σημ. 3, αν ευρέθη έν Δημη-
τριάδι ή έν τω Κάστρω, θά έδήλου το εν τη νέα πόλει ιερόν τοϋ
ιιος Ακραίου, ει δέ μη, το έπι της κορυφής τοϋ Πηλίου- το πρώτον
φαίνεται πιθανώτερον έν 1135 αναφέρεται «απαργμα Δά», τω
'Ακραίφ βεβαίως- έν 1125 «[ί]ερητεΰσασ[α|Ά]φροδίτη Νηλεία»• ευ-
οεθη έν τφ Κάστρο) τοΰ Βόλου' ανήκει άρα τω έν Δημητριάδι
ιεΡω της θεάς• βχ. Πρακτικά 1910 215' τοΰ Κοροπαίου Απόλλω-
νος ευρέθησαν αναθήματα έν τω πρώτω ίερώ αύτοΰ έν Κορόπη
1127, ήν συμπληρωτέον «λει[τ]ο[ρευσα]νσα» ουχί «λει-
[τουργείσα]νσα» (βλ βθνυΘ άθ ρΜ_ ]5)Π σελ 30δ)) §έν δηλοΙ
τήν θεότητα• άνήκει τη- Γ' π. Χρ. εκατονταετηρίδι περί τάς αρχάς.
') Πρβ. 1(3 1X2 11();) στ(χ 8 κ | <<χ~ς π(<)λεως ήμ£5ν (ένν.
τής Δημητριάδος) και πρός Άλλονς μίν #εούς| εΰσεβώς διακείμενης,
ούχ ήκιστα δέ και πρός τόν Απόλλωνα! τόν Κοροπαϊον».
•'<) Πρβ. θεσσαλ. Μνημ. Ι. σελ. 6' οίίτω λύεται ή απορία τοΰ
δίϋιΐΐΐη, ήν δι" επιστολής μ0ι έξέφρασεν, έν ή μόνον εν ιερόν
παρεδέχετο.
') Πρακτικά 1906 123-125- 1907 175- 1911 305-312.
") Πρβ. ΙΟ V2 367 II «[έπι τά κοινά ίερά] | [τά] τών Μαγνη-
τών»• αυτόθι 367 IV συμπληρώ έν στίχ. 43-44 «καλέσαι δέ [αυτούς
και επί τήν κοινην έοτίαν τήν έν Δημη]|[τρι]άδιν ταΰτα έκειντο έν
τη ίερα άγορα βεβαίως- πρός ταΰτα ήσαν προωρισμένοι ό άρχιερο-
θύτης και εννέα τουλάχιστον Ιεροθύται έν ΙΟ IX* 1ΐ;50 έκεΐ δέ θά
έθεωροδοκοΰντο οι θεωροί, περί ών το έν αριθ. 1104 Ι ελλιπές
ψήφισμα.
εκ τοΰ Πανελληνίου δωδεκαθέου, ουχί εκ τοπικών ονομάτων,
καίτοι πολλά τούτων σχετίζονται αναμφισβητήτως πρός τήν
έγχώριον λατρείαν και παράδοσιν, π. χ. ό μήν "Αρεως πρός
τόν πατέρα 'Αρην τοΰ οικιστοΰ τών παρακειμένων 'Αμ-
φανών Κύκνου,6 ό Άρτεμισιών πρός τήν έν Ίωλκώ, ΙΙα-
γασαΐς, Σπαλαύθροις7 κλ. πόλεσι τιμωμένην Αρτέμιδα; ό
"Αφροδισιών πρός τήν έν Νηλεία Αφροδίτην, ό Απολλώ-
νιος πρός τόν έν Κορόπη και Παγασαΐς Απόλλωνα, ό
'Ηραίων πρός τήν έν ταΐς άρχαϊκαΐς Παγασαΐς "Ηραν,8
ό Δ(ε)ΐος πρός τόν Ακραΐον Δία, ό Ποσεώεών πρός εύρεθέν
τι ιερόν τοΰ Ποσειδώνος κτλ.• έ'τεροι μήνες είναι ό \ημη-
τριών, παρηχών και πρός τόν κτίστην, ό 'Ερμαιών, "Εστιος,
Ήφαιστιών, Αθηναίων, κατά τύχην μή ευρεθέντες οί τελευ-
ταίοι τρεις έν έπιγραφαΐς.
Ότι όντως προθύμως συνέδραμον πάντοθεν κάτοικοι
εις τήν Δημητριάδα άποδεικνύουσι τά ποικιλοότατα έπι τών
επιτύμβιων στηλών ευρεθέντα εθνικά, τά πλείστα εκ τών
ολίγων μετά τήν κτίσιν τής ζ\ημητριάδος χρόνων προερ/ό-
μενα, ών λίαν διδακτική είναι ή παράθεσις: καΐ έν μέν ταΐς
ΙΟ IX2 361• 362• 363• 364• 365• 366- 367" 368' 369•
370• 371• 373.• 1144• 1173• 1174• 1175• 1176- 1177• 117δ'
1179• 1180• 1181• 1182• 1183- 1184• 1185• 1186• 1187•
1188• 118!)• 1190• 1191 άπαντώσι κατά σειράν τάδε: Βι-
θυνός, Έπιδαυρία, Ήρακλεώτις, Καλύμνιος, Κρής Αύττιος,
Κρήτες Τυλύσιοι, Μακεδών, Νάξιος, Πελλαία, Συρακόσιος,
Φεραία, Φοίνιξ, ' Ηρακ [λειώται] '■', Άλεΰς, Άίΐολλωνι&τις, Βοιω-
τίας, Έλευθερναϊος, Ήρακλεώτης, Θηβαία, θηβα[ΐος;], Κασ-
σανδρεύς, Κρήτες Τυλίσιοι, Κρης Τυλίσιος, Κυζικηνός, Ααρι-
ααία, Μακεδαη', Μακετη, Μελιβόισσα, Μητροπολεΐτα, Νικοπο-
λΐτις, Σιδώνιος, Τύριος.
Έκ τών ύπ' έμοΰ δ' ευρεθέντων, τών μέν δημοσιευ-
θέντων έν Θεσσαλ. Μνημ. Γ αριθ. 6• 8• 10- 11• Κ;• 1 Ν• 20•
21• 28• 31• 34• 40• 41- 46• 48• 49• 52• 57• 59• 61• 62• 64•
65• 66• 67• 69• 71• 72• 74• 76• 79• 80• 82• 83,• κι;• 89" 94•
95• 96• 97" 102• 103• 107• 121• 123• 127• 128" 129• 130•
139• 144• 151• 158• 159• 160- 166* 167• 170• 172• 176•
180• 181• 185• 187• 189- 194• 195• 198• 201• 202• 213•
£ί4• 215• 216 και έν Πρακτικοΐς 1912 σελ. 186-1X9 άπαν-
τώσι κατά σειράν τάδε: Μακεδών, Κρης Λύττιος, (Μάγνης-
Δημητριεύς), Μακέτα, Πελλαία, Κασσανδρίτις, (Κρήσσα Τυλισία),
Σιδιονιος, Έπειρώτις, Άράδιος, Τύριος, Αυσιμαχεύς, Βιθυνός,
Ηπειρώτης, (Θραττα;), Θηβαίοι, Ποσειρίτης, Μακετη Δεγμαία,
Σιδωνία, Κρής Πολυρήνιος, Βιθυνός, Σιδώνιος, Ίστιαεύς, Σει-
δωνία, Σιδώνιος, Καλχηδόνως, Κασσανδρεύς, Κασσωπαϊος,
Κασσωπαΐος, Κιτιεύς, Κρήσσα, Άσκαλωνίτης, Βεροιαΐος, Πρια-
νσικός, Ιλλυρία, Καρομεμψίτης, Ηρακλειώτης, Καρομεμφίτης,
(Ίλιεύς;), έκ Φαρσάλ.ου, Μηθυμναΐος, Βουχετία, Τύριος- Αρ-
γεία, Ιλλυρία, Ηρακλειώτης, Ευρωπαίος, Κωος, Σειδωνία,
'Απόλλωνιάτης, Μακεδών Δεγμαϊος, Κυρηναία, ' Ασκαλ^ωνίτης,
Κεψαλωδίτης, Σάμιος, Ακαρνάν, Κρής, Κασσανδρεύς, Ιλλυ-
ριός, Μακετη, 'Αρκάς, ' Αλικαρνασίς, Πηλουσιώτι, Σειδώνιος,
Άράδιος, θραζ, Κορίνθιος, Άράδιος, Χυρτιεύς, Εψεσία, Πεν-
μάτιος, (Χαλκιδική;), Πάφιος, Γαζαϊος, Άκαρνανίς, θεσσαλο-
νικεύς, Άμψιπολάτης, Άκαρνάν, Φαρσα/Μ, Άράδιος, Βαργα-
σηνή, Αϊνιος, Άσκαλωνίτης, Μυσός, Άσκαλ,ωνίτου, Αθηναία,
Σκιάθιος, Πελίαϊος, Αυσιμαχεύς, Μακέτα, Κεψαλάάν εξ (Σ)ά-
μης, Γομψίτης-Μάγνης, Γέτης, ιο Ζακύνθιος, Μεγαρική, Άσκα-
ι;) Βλ. άνω σελ. 76 και σημ. 3.
•) ΙΟ IX2 1111.
8) Βλ. άνω σελ. 77" πρβ. εικ. 106 τό Η.
") Συνεπληρώθη ΰπ' έμοΰ.
10) Εΰρομεν και έπι ετέρας στήλης τό Γετικόν δνομα Ταρονσίνας-
έπ' αυτής εικονίζονται εργαλεία ύποδηματοποιοΰ- επειδή δέ ο Γέτης