DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.27011#0259
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
140
W. SUCHOCKI
snnsnh 7ocfQ\xrio-r»j o H
h
i
O
angażuje w swą funkcję widokową poprzez przedłużenie drogi jej speł-
nienia: swym przestrzennym ukształtowaniem wybiega poza zasadni-
czy plan, sugeruje pięcioboczne zamknięcie, otwiera się port-fenetre’em,
wreszcie poprzez balkon prowadzi już do zewnętrznej przestrzeni — otwie-
ra widok i zarazem zamyka drogę. Jedynie więc wspomniane otwarcie
przestrzeni w bok umożliwia dalszą penetrację sali, konieczną dla pełnego
rozpoznania, rodzi nowe znaczenia i wpływa na zmianę charakteru prze-
strzeni dotychczas odczytanej.
0.2. Aby znaleźć się w tej właśnie otwierającej się przestrzeni (B), trze-
ba pokonać różnicę poziomów (il. 2, 10). Pojawiają się schody, które prócz
denotowania, wchodzenia, konotują wznoszenie się, wspinanie, uwzniośla-
nie. Stosunki wymiarów tego członu (1116/650/375) podkreślają, jak po-
przednio, jego kierunkowość, którą wzmacnia jeszcze usytuowanie go w ob-
szerniejszym, wyraźnie ukierunkowanym ciągu przestrzennym. W ciąg ten
włącza się z jednej strony część członu A, a ściśle on cały, gdyż ze względu
kjAtsza ściana A jest przedłużeniem dłuższej — B)
.skręcającej drogi, z drugiej zaś — część central-
om podwyższeniem. Jednocześnie jednak w obrę-
elementy podkreślające jego samodzielność, od-
enia okien akcentuje przede wszystkim funkcję
cwane, niemal stykają się, akcentując oś poprze-
cie jakby zachwiania zasadniczego kierunku ma
bok, na prawo od schodów. Człon przestrzenny
to się dokonuje, ma w tym wypadku charakter
| danego, przez sposób zestawienia z głównym
dnej ściany), podkreślony dzielącym pasem na
k Rozmiary podporządkowują tę część, wymia-
nę j kierunkowość. Pojawiają się w niej i inne
ślonym już znaczeniu oraz dwoje drzwi o kono-
są to drzwi wyłącznie „wyjściowe”, wiodące w
o podkreślają ich małe rozmiary i uboga forma
mi czy z sąsiadującym kominkiem), w wypad-
— całkowite, pierwotne ukrycie w obiciu ścia-
?ziomów poprzedza ostatni człon przestrzenny,
e są tym razem w pojedyncze kolumny (po-
:nym przez Jakobsona (przyjmuje je również Eco):
■j przedstawia się tak, jak gdyby był zbudowany w
samozwrotny, tzn. ma zwracać uwagę adresata prze-
•mę.
iejako z dążeniem do stworzenia sytuacji pełnienia
W. SUCHOCKI
snnsnh 7ocfQ\xrio-r»j o H
h
i
O
angażuje w swą funkcję widokową poprzez przedłużenie drogi jej speł-
nienia: swym przestrzennym ukształtowaniem wybiega poza zasadni-
czy plan, sugeruje pięcioboczne zamknięcie, otwiera się port-fenetre’em,
wreszcie poprzez balkon prowadzi już do zewnętrznej przestrzeni — otwie-
ra widok i zarazem zamyka drogę. Jedynie więc wspomniane otwarcie
przestrzeni w bok umożliwia dalszą penetrację sali, konieczną dla pełnego
rozpoznania, rodzi nowe znaczenia i wpływa na zmianę charakteru prze-
strzeni dotychczas odczytanej.
0.2. Aby znaleźć się w tej właśnie otwierającej się przestrzeni (B), trze-
ba pokonać różnicę poziomów (il. 2, 10). Pojawiają się schody, które prócz
denotowania, wchodzenia, konotują wznoszenie się, wspinanie, uwzniośla-
nie. Stosunki wymiarów tego członu (1116/650/375) podkreślają, jak po-
przednio, jego kierunkowość, którą wzmacnia jeszcze usytuowanie go w ob-
szerniejszym, wyraźnie ukierunkowanym ciągu przestrzennym. W ciąg ten
włącza się z jednej strony część członu A, a ściśle on cały, gdyż ze względu
kjAtsza ściana A jest przedłużeniem dłuższej — B)
.skręcającej drogi, z drugiej zaś — część central-
om podwyższeniem. Jednocześnie jednak w obrę-
elementy podkreślające jego samodzielność, od-
enia okien akcentuje przede wszystkim funkcję
cwane, niemal stykają się, akcentując oś poprze-
cie jakby zachwiania zasadniczego kierunku ma
bok, na prawo od schodów. Człon przestrzenny
to się dokonuje, ma w tym wypadku charakter
| danego, przez sposób zestawienia z głównym
dnej ściany), podkreślony dzielącym pasem na
k Rozmiary podporządkowują tę część, wymia-
nę j kierunkowość. Pojawiają się w niej i inne
ślonym już znaczeniu oraz dwoje drzwi o kono-
są to drzwi wyłącznie „wyjściowe”, wiodące w
o podkreślają ich małe rozmiary i uboga forma
mi czy z sąsiadującym kominkiem), w wypad-
— całkowite, pierwotne ukrycie w obiciu ścia-
?ziomów poprzedza ostatni człon przestrzenny,
e są tym razem w pojedyncze kolumny (po-
:nym przez Jakobsona (przyjmuje je również Eco):
■j przedstawia się tak, jak gdyby był zbudowany w
samozwrotny, tzn. ma zwracać uwagę adresata prze-
•mę.
iejako z dążeniem do stworzenia sytuacji pełnienia