DOI Heft:
Kronika instytutu
DOI Artikel:Turowski, Andrzej: Konstruktywizm wschodnio- i środkowoeuropejski w powiązaniu z awangardą dwóch pierwszych dekad XX wieku
DOI Artikel:Suchocki, Wojciech: Walter Benjamin nauce o sztuce: w czterdziestolecie śmierci
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27012#0228
190
KRONIKA INSTYTUTU
w Łodzi) przedstawił 'historię Muzeum i zbiorów sztuki nowoczesnej sytuując ją
w kontekście odrębnej historii polskiej awangardy i miasta Łodzi oraz wskazał
na 'rolę ekspozycji islztulki nowoczesnej jako instrumentu krytycznego w sferze de-
cyzji i kształtowania obrazu sztuki. Andrzej Turowski omówił dzieje muzealnic-
twa konistrulktywistyczego w Rosji w okresie Rewolucji Październikowej, nato-
miast Janusz Zagrodżki (iMuzeum Sztuki w Łodzi) naświetlił sylwetkę Katarzyny
Kobro, której dzieła stanowią trzon zbiorów muzealnych w Łodzi, a jej teoria
artystyczna — kompozycja przestrzeni — była oryginalnym wkładem polskim
w rozwój awangardy światowej łat dwudziestych. Po referatach Ryszard Stanisław-
ski oprowadził uczestników konferencji po ekspozycji muzealnej oraz pokazał
przygotowaną specjalnie z tej okazji wystawę polskich konistmktyiwisitów J. Brze-
skiego i J. Podisadeckiago. Następnie odbyła się projekcja wersji angielskiej dwu-
częściowego filmu dokumentalnego Konstruktywizm polski (reż. Ryszard Waśko)..
Po projekcji konferencja zoistała oficjalnie zamknięta.
W trakcie konferencji uzgodniono potrzebę organizowania w przyszłości po-
dobnych spotkań poświęconych także -innym zagadnieniom sztuki współczesnej. Ma-
teriały konferencji zoistaną opublikowane w języku francuskim przez wydaw-
nictwo L’Age D’Homme w Lozannie.
Andrzej Turowski
WALTER BENJAMIN NAUCE O SZTUCE. W CZTERDZIESTOLECIE ŚMIERCI
W dniach 20 i 21 mairca 1981 roku odbyło się, zorganizowane przez Zakład
Historii Sztuki Nowożytnej i Nowoczesnej Instytutu Historii Sztuki UAM, semi-
narium pit. „Walter Benjamin nauce o sztuce. W czterdziestolecie śmierci”. Wy-
głoszono następujące referaty: Czesław Karolak: Stan badań nad twórczością Wal-
tera Benjamina; Sśndor Radnóti: „Verehrtes Publikum, los, such Dir selbst
Schluss”; Karol Sauerland: Benjaminowska rewizja dotychczasowego materiali-
stycznego widzenia dziejów; Hubert Orłowski: Benjaminowska „estetyzacja wojny
(reap, politÿkti)” a współczesne badania nad kulturą; Urszula Czartorylska: Ku
pobenjaminowsikim analizom fotografii; Marek Hendrykowski: Walter Benjamin
jako teoretyk filmu; Konstanty Kalinowski: Benjamin — badacz pejzażu miejskie-
go; Wojciech Suchocki: Nowość jako wartość u Benjamina a problem awangardy.
W dyskusji obok referentów głos zabierali: Adam Labuda, Sergiusz Michalski,
Andrzej Turowlslki.
Inicjatywa seminarium zrodziła się w Instytucie w kontekście szerszej reflek-
sji nad stanem przyswojenia naszej kulturze najważniejszych choćby fragmentów
dziedzictwa dyscypliny, nad stanem jej tradycji, koniecznością ponownego Odczy-
tania myśli widu badaczy, uzupełnienia braków. Toteż podstawowym jego celem
było wprowadzenie myśli Benjaminowsikiej w pole widzenia polskiej nauki o sztu-
ce. Pierwtszym krokiem do przyswojenia jej kulturze polskiej było wydanie pńzez
Huberta Orłowskiego niezbyt obszernego, ale znaczącego wyboru jego pism, pt.
Twórca jako wytwórca. Obecność jej w polskiej humanistyce trzeba uznać za zde-
cydowanie nieproporcjonalną do jej miejsca w myśli współczesnej, a przede wszy-
stka n wobec charakterystycznego dla niej wyjątkowo silnego działania inspirujące-
go. O ile jednak w niektórych dyscyplinach pojawia się świadomość jej wagi
KRONIKA INSTYTUTU
w Łodzi) przedstawił 'historię Muzeum i zbiorów sztuki nowoczesnej sytuując ją
w kontekście odrębnej historii polskiej awangardy i miasta Łodzi oraz wskazał
na 'rolę ekspozycji islztulki nowoczesnej jako instrumentu krytycznego w sferze de-
cyzji i kształtowania obrazu sztuki. Andrzej Turowski omówił dzieje muzealnic-
twa konistrulktywistyczego w Rosji w okresie Rewolucji Październikowej, nato-
miast Janusz Zagrodżki (iMuzeum Sztuki w Łodzi) naświetlił sylwetkę Katarzyny
Kobro, której dzieła stanowią trzon zbiorów muzealnych w Łodzi, a jej teoria
artystyczna — kompozycja przestrzeni — była oryginalnym wkładem polskim
w rozwój awangardy światowej łat dwudziestych. Po referatach Ryszard Stanisław-
ski oprowadził uczestników konferencji po ekspozycji muzealnej oraz pokazał
przygotowaną specjalnie z tej okazji wystawę polskich konistmktyiwisitów J. Brze-
skiego i J. Podisadeckiago. Następnie odbyła się projekcja wersji angielskiej dwu-
częściowego filmu dokumentalnego Konstruktywizm polski (reż. Ryszard Waśko)..
Po projekcji konferencja zoistała oficjalnie zamknięta.
W trakcie konferencji uzgodniono potrzebę organizowania w przyszłości po-
dobnych spotkań poświęconych także -innym zagadnieniom sztuki współczesnej. Ma-
teriały konferencji zoistaną opublikowane w języku francuskim przez wydaw-
nictwo L’Age D’Homme w Lozannie.
Andrzej Turowski
WALTER BENJAMIN NAUCE O SZTUCE. W CZTERDZIESTOLECIE ŚMIERCI
W dniach 20 i 21 mairca 1981 roku odbyło się, zorganizowane przez Zakład
Historii Sztuki Nowożytnej i Nowoczesnej Instytutu Historii Sztuki UAM, semi-
narium pit. „Walter Benjamin nauce o sztuce. W czterdziestolecie śmierci”. Wy-
głoszono następujące referaty: Czesław Karolak: Stan badań nad twórczością Wal-
tera Benjamina; Sśndor Radnóti: „Verehrtes Publikum, los, such Dir selbst
Schluss”; Karol Sauerland: Benjaminowska rewizja dotychczasowego materiali-
stycznego widzenia dziejów; Hubert Orłowski: Benjaminowska „estetyzacja wojny
(reap, politÿkti)” a współczesne badania nad kulturą; Urszula Czartorylska: Ku
pobenjaminowsikim analizom fotografii; Marek Hendrykowski: Walter Benjamin
jako teoretyk filmu; Konstanty Kalinowski: Benjamin — badacz pejzażu miejskie-
go; Wojciech Suchocki: Nowość jako wartość u Benjamina a problem awangardy.
W dyskusji obok referentów głos zabierali: Adam Labuda, Sergiusz Michalski,
Andrzej Turowlslki.
Inicjatywa seminarium zrodziła się w Instytucie w kontekście szerszej reflek-
sji nad stanem przyswojenia naszej kulturze najważniejszych choćby fragmentów
dziedzictwa dyscypliny, nad stanem jej tradycji, koniecznością ponownego Odczy-
tania myśli widu badaczy, uzupełnienia braków. Toteż podstawowym jego celem
było wprowadzenie myśli Benjaminowsikiej w pole widzenia polskiej nauki o sztu-
ce. Pierwtszym krokiem do przyswojenia jej kulturze polskiej było wydanie pńzez
Huberta Orłowskiego niezbyt obszernego, ale znaczącego wyboru jego pism, pt.
Twórca jako wytwórca. Obecność jej w polskiej humanistyce trzeba uznać za zde-
cydowanie nieproporcjonalną do jej miejsca w myśli współczesnej, a przede wszy-
stka n wobec charakterystycznego dla niej wyjątkowo silnego działania inspirujące-
go. O ile jednak w niektórych dyscyplinach pojawia się świadomość jej wagi