DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Hornowska, Ewa: Stanisław Ignacy Witkiewicz wobec fotografii
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28097#0051
Ewa Hornowska
STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ WOBEC FOTOGRAFII
Abstract. Honiowska Ewa, Stanislaw Ignacy Witkiewicz wobec fotografii (Stanisław Ignacy
Witkiewicz’s attitude towards photography), Artium Quaestiones IV, Poznań 1990, Adam Mickie-
wicz University, pp. 37 - 56. ISBN 83-232-0250-8. Received 1986.
The article discusses St. I. Witkiewicz’s attitude towards photography. The author draws the
reader’s attention to the theoretical foundations of this attitude which can be found in not too
numerous explications of the artist. Emphasizing of the meaningful concealments on the subject
of photography in Witkacy’s systematics of the problems of art and confronting them with his
important achievements in this field is an attempt at a reconstruction of the artisfs self-con-
sciousness.
Fotogiafie Stanislawa Ignacego Witkiewicza — wydobyte kilkanaście lat temu
z muzealnych archiwów i zbiorów rodzinnych — należą do tego rodzaju twórczości,
który przypomina o nierozstrzygniętym problemie granic sztuki. Niewątpliwie, od
czasów kiedy żył i tworzył Witkacy, pojęcie sztuki uległo istotnej zmianie, a nawet
uzyskało pewną nieokreślonośc. Zatarła się bowiem granica między przedmiotami
o randze dzieł sztulci a pozostałymi wytworami cywilizacji. Zatarły się również
wewnętrzne podziały między dyscyplinami i technikami artystycznymi. Wynikiem
tych przemian jest obecnie wielka różnorodność kierunków i postaw badawczyeh
uświadamiających, jak bardzo wzgłędne są kryteria stosowane w analizie zjawisk
sztuki nowoczesnej. Dlatego coraz większą rolę odgrywa badanie towarzyszącego
tym zjawiskom kontekstu, obejmującego nie tylko tło historyczne czy społeczne,
ale również — a może przede wszystkim — poglądy poszczególnych twórców (lub
grup twórczych) na istotne problemy sztuki. W wypadku takich artystów jak Witka-
cy, których twórczość umyka jednoznacznym definicjom, rekonstrukcja przyjętej
przez nich postawy opiera się głównie na zachowanych wypowiedziach teoretycznych.
Perspektywa badacza-odbiorcy zostaje wówczas wzbogacona o wiedzę na temat
samoświadomości twórcy, co pozwala wnikłiwiej obserwować związki między zało-
żeniami a realizacją plastyczną. Odnosi się to również do fotograficznej twórczości
Witkacego. Uwzględnienie jego rozproszonych uwag dotyczących fotografii umożli-
STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ WOBEC FOTOGRAFII
Abstract. Honiowska Ewa, Stanislaw Ignacy Witkiewicz wobec fotografii (Stanisław Ignacy
Witkiewicz’s attitude towards photography), Artium Quaestiones IV, Poznań 1990, Adam Mickie-
wicz University, pp. 37 - 56. ISBN 83-232-0250-8. Received 1986.
The article discusses St. I. Witkiewicz’s attitude towards photography. The author draws the
reader’s attention to the theoretical foundations of this attitude which can be found in not too
numerous explications of the artist. Emphasizing of the meaningful concealments on the subject
of photography in Witkacy’s systematics of the problems of art and confronting them with his
important achievements in this field is an attempt at a reconstruction of the artisfs self-con-
sciousness.
Fotogiafie Stanislawa Ignacego Witkiewicza — wydobyte kilkanaście lat temu
z muzealnych archiwów i zbiorów rodzinnych — należą do tego rodzaju twórczości,
który przypomina o nierozstrzygniętym problemie granic sztuki. Niewątpliwie, od
czasów kiedy żył i tworzył Witkacy, pojęcie sztuki uległo istotnej zmianie, a nawet
uzyskało pewną nieokreślonośc. Zatarła się bowiem granica między przedmiotami
o randze dzieł sztulci a pozostałymi wytworami cywilizacji. Zatarły się również
wewnętrzne podziały między dyscyplinami i technikami artystycznymi. Wynikiem
tych przemian jest obecnie wielka różnorodność kierunków i postaw badawczyeh
uświadamiających, jak bardzo wzgłędne są kryteria stosowane w analizie zjawisk
sztuki nowoczesnej. Dlatego coraz większą rolę odgrywa badanie towarzyszącego
tym zjawiskom kontekstu, obejmującego nie tylko tło historyczne czy społeczne,
ale również — a może przede wszystkim — poglądy poszczególnych twórców (lub
grup twórczych) na istotne problemy sztuki. W wypadku takich artystów jak Witka-
cy, których twórczość umyka jednoznacznym definicjom, rekonstrukcja przyjętej
przez nich postawy opiera się głównie na zachowanych wypowiedziach teoretycznych.
Perspektywa badacza-odbiorcy zostaje wówczas wzbogacona o wiedzę na temat
samoświadomości twórcy, co pozwala wnikłiwiej obserwować związki między zało-
żeniami a realizacją plastyczną. Odnosi się to również do fotograficznej twórczości
Witkacego. Uwzględnienie jego rozproszonych uwag dotyczących fotografii umożli-