DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Labuda, Adam S.: Cnota i grzech w gdańskiej Tablicy Dziesięciorga Przykazań: czyli jak rzeczywistość przedstawienia obrazowego s(po)tyka się z rzeczywistością miasta późnośredniowiecznego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28098#0086
84
ADAM S. LABUDA
fiant cc Gm cvsSbwat mfójmtfa Ccqaav»
ff piffljt Ce fmmmtimw *::
ftmmpCix ztąmpzmneim aimt JC ft
Ryc. 9. Król Anglii żegna się z królową i przekazuje ją pod opiekę
księciu Gloucester, miniatura z Histoire de Helayne Wauquelina,
1448. Bruksela, Bibliothèque Royale
wartości: Chrystusa i idola jako przedmiotów słusznej i fałszywej wiary
(ił. 10). Przed Chrystusem Zbawicielem, który zjawia się tu w pełni swe-
go wcielonego życia, klęczą wierni o twarzach ufnych i spokojnych. Ośro-
dek prawej strony obrazu stanowi kolumna z rzeźbioną figurką idola,
któremu cześć oddają rzecznicy wiary fałszywej; ich twarze są odpychają-
ce. Także stroje są tutaj czynnikiem różnicującym. W grupie prawowier-
nych odnajdujemy kobiety odziane w znany nam płaszcz futrzany,
mężczyźni mają na sobie sięgające kolan tuniki, które dobrze ilustrują
mieszczańską normę w zakresie męskiego stroju. Aby unaocznić grzesz-
ników, malarz sięgnął, idąc wzorem omówionych kwater, do ,,burgundz-
kich”, ekstrawaganckich ubiorów. Zwraca jednocześnie uwagę fakt, że w
grupę tę wprowadził artysta jedną „cnotliwie” przyodzianą gdańszczan-
kę. Treść przykazania została ukazana bezpośrednio, przez zewnętrzno-
wizualną charakterystykę postaci. Moment narracyjny zdaje się tu być
nieobecny. Wrażenie to jednak osłabia motyw, który wprowadza do tej
prezentacji biegunowych wartości moment dramatyczny. Starszy, poważ-
ny mężczyzna stanął jakby na rozdrożu: gestem i spojrzeniem zwraca się
w kierunku Chrystusa, szatan kusi go w swą stronę, powiadając, by „po-
ADAM S. LABUDA
fiant cc Gm cvsSbwat mfójmtfa Ccqaav»
ff piffljt Ce fmmmtimw *::
ftmmpCix ztąmpzmneim aimt JC ft
Ryc. 9. Król Anglii żegna się z królową i przekazuje ją pod opiekę
księciu Gloucester, miniatura z Histoire de Helayne Wauquelina,
1448. Bruksela, Bibliothèque Royale
wartości: Chrystusa i idola jako przedmiotów słusznej i fałszywej wiary
(ił. 10). Przed Chrystusem Zbawicielem, który zjawia się tu w pełni swe-
go wcielonego życia, klęczą wierni o twarzach ufnych i spokojnych. Ośro-
dek prawej strony obrazu stanowi kolumna z rzeźbioną figurką idola,
któremu cześć oddają rzecznicy wiary fałszywej; ich twarze są odpychają-
ce. Także stroje są tutaj czynnikiem różnicującym. W grupie prawowier-
nych odnajdujemy kobiety odziane w znany nam płaszcz futrzany,
mężczyźni mają na sobie sięgające kolan tuniki, które dobrze ilustrują
mieszczańską normę w zakresie męskiego stroju. Aby unaocznić grzesz-
ników, malarz sięgnął, idąc wzorem omówionych kwater, do ,,burgundz-
kich”, ekstrawaganckich ubiorów. Zwraca jednocześnie uwagę fakt, że w
grupę tę wprowadził artysta jedną „cnotliwie” przyodzianą gdańszczan-
kę. Treść przykazania została ukazana bezpośrednio, przez zewnętrzno-
wizualną charakterystykę postaci. Moment narracyjny zdaje się tu być
nieobecny. Wrażenie to jednak osłabia motyw, który wprowadza do tej
prezentacji biegunowych wartości moment dramatyczny. Starszy, poważ-
ny mężczyzna stanął jakby na rozdrożu: gestem i spojrzeniem zwraca się
w kierunku Chrystusa, szatan kusi go w swą stronę, powiadając, by „po-