Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]
Artium Quaestiones — 8.1997

DOI Heft:
Recenzje
DOI Artikel:
Jakubowska, Agata: Read her desire: copjec against the historicists?
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.28099#0197
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
RECENZJE

Agata Jakubowska

READ HER DESIRE. COPJEC AGAINST THE HISTORICISTS?

Because of his idiosyncratic style, Lacan is impossible to
apply. One can enter into a dialogue with his discource,
one can euoke it, resist it, or follow it for a while; but its
very form - its iconic relationship to the complexity of the
object- continuously resists being turned into a masterco-
de. And that is so much the better.
Mieke Bal

Joan Copjec, Read My Desire. Lacan against the Historicists, An October Book,
The MIT Press, Cambridge-London 1994, s. 272.
Książka Joan Copjec porusza niezwykle istotne w dzisiejszej humanistyce za-
gadnienie. Jest bowiem próbą opisania relacji między dwoma, bodajże najważ-
niejszymi, funkcjonującymi w niej dyskursami - psychoanalitycznym i historycy-
stycznym. Mówiąc precyzyjniej, zgodnie z podtytułem pracy, w książce nie
pojawia się cały dyskurs psychoanalityczny, a tylko jego reprezentant Jacąues
Lacan; natomiast przedstawiona relacja zgodnie ze słówkiem against ma
wyraźnie antagonistyczny charakter - podkreślone zostają głównie sprzeczności
między nimi. Przyjmując taką perspektywę autorka występuje przeciw tenden-
cjom obecnym w wielu dyskursach, w których bardzo często teorie Lacana sytuo-
wane są obok historycystycznych (Foueaulta)1, tak jakby stanowiły dwa elemen-
ty zgodnej całości. Mamy z tym do czynienia chociażby w dyskursie
feministycznym, a szczególnie w teorii filmu zorientowanej feministycznie, na co
zresztą autorka zwraca uwagę2.
1 Wyjaśnienie takiego zapisu pojawi się w dalszej części recenzji, wspomnę więc tutaj tylko,
iż wynika on z wątpliwości, czy zarzuty kierowane są bardziej w stronę historycystów, czy
samego Foueaulta.
2 Mówi ona o zjawisku występującym w teorii filmu, nazwanym przez nią „foucaultyzacją”
teorii Lacana polegającą na tym, iż psychoanalitycznie zorientowana teoria filmu korzysta z ter-
minów Foueaulta (s. 19).
 
Annotationen