DOI Heft:
Przekłady
DOI Artikel:Wilson, Sarah; Wilczyński, Marek [Übers.]: Maskarady-kobiecości
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28184#0159
PRZEKŁADY
Sarah Wilson
MASKARADY-KOBIECOŚCI*
Nadszedł czas dowartościowania idei kobiet kosztem idei mężczyzn,
których bankructwo osiągnęło dziś swe burzliwe apogeum.
Andre Breton, Arcane 17 (Quebec), 1944
Nie odnosi się to do tych spośród Państwa, którzy jesteście kobietami
- to wy same stanowicie problem.
Sigmund Freud, Kobiecość, 1933
NASZ FIN-DE-SIECLE
Orlando, transseksualna bohaterka Virginii Woolf, stoi na czasowym
i kulturowym rozdrożu - poprzez swe rozliczne przebrania spogląda w
przeszłość, antycypując jednocześnie naszą przyszłość* 1. Również we
Francji opowieści o transseksualistach sięgają czasów Joanny d’Arc, mę-
ża-dziewicy orleańskiej, a dziś ucieleśniają się w działaniach artystki
performance Orlan. Krzyżują się tu ścieżki z dwóch obszarów: różnicy
płci i różnicy kulturowej. Wszystkie one istnieją pod egidą patriarchatu
i konfliktu esencji i egzystencji, „natury i nauk”. „Nikt nie rodzi się kobie-
tą, ale się nią staje,” jak pisała Simone de Beauvoir2. Historia ta nie roz-
* Znacznie zmieniona wersja tego szkicu ukazała się po francusku jako Feminites-Mascara-
des w przekładzie Ch. Penwardena i M.-N. Ryan w katalogu wystawy Femininmasculin Paris,
Centre Georges Pompidou i Gallimard/Electa, 1995, s. 291-311. Jeśli nie zaznaczono inaczej,
wszystkie przekłady tekstów francuskich pochodzą od autorki. (Wykorzystano istniejące prze-
kłady polskie - w pozostałych przypadkach przekład za tekstem angielskim - przyp. tłum.).
1 V. Woolf, Orlando: Biografia, New York 1956 (przekład polski: Orlando, przeł.
T. Bieroń, Poznań 1994).
2 S. de Beauvoir, The Second Sex, przekład i wstęp H. M. Parshley, New York 1993,
s. 81: „To stworzenie - coś pośredniego między mężczyzną a eunuchem - które nazywa się
Sarah Wilson
MASKARADY-KOBIECOŚCI*
Nadszedł czas dowartościowania idei kobiet kosztem idei mężczyzn,
których bankructwo osiągnęło dziś swe burzliwe apogeum.
Andre Breton, Arcane 17 (Quebec), 1944
Nie odnosi się to do tych spośród Państwa, którzy jesteście kobietami
- to wy same stanowicie problem.
Sigmund Freud, Kobiecość, 1933
NASZ FIN-DE-SIECLE
Orlando, transseksualna bohaterka Virginii Woolf, stoi na czasowym
i kulturowym rozdrożu - poprzez swe rozliczne przebrania spogląda w
przeszłość, antycypując jednocześnie naszą przyszłość* 1. Również we
Francji opowieści o transseksualistach sięgają czasów Joanny d’Arc, mę-
ża-dziewicy orleańskiej, a dziś ucieleśniają się w działaniach artystki
performance Orlan. Krzyżują się tu ścieżki z dwóch obszarów: różnicy
płci i różnicy kulturowej. Wszystkie one istnieją pod egidą patriarchatu
i konfliktu esencji i egzystencji, „natury i nauk”. „Nikt nie rodzi się kobie-
tą, ale się nią staje,” jak pisała Simone de Beauvoir2. Historia ta nie roz-
* Znacznie zmieniona wersja tego szkicu ukazała się po francusku jako Feminites-Mascara-
des w przekładzie Ch. Penwardena i M.-N. Ryan w katalogu wystawy Femininmasculin Paris,
Centre Georges Pompidou i Gallimard/Electa, 1995, s. 291-311. Jeśli nie zaznaczono inaczej,
wszystkie przekłady tekstów francuskich pochodzą od autorki. (Wykorzystano istniejące prze-
kłady polskie - w pozostałych przypadkach przekład za tekstem angielskim - przyp. tłum.).
1 V. Woolf, Orlando: Biografia, New York 1956 (przekład polski: Orlando, przeł.
T. Bieroń, Poznań 1994).
2 S. de Beauvoir, The Second Sex, przekład i wstęp H. M. Parshley, New York 1993,
s. 81: „To stworzenie - coś pośredniego między mężczyzną a eunuchem - które nazywa się