DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28185#0313
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
EKONOMIA SEMIOTYCZNA I PRAGNIENIE WLASNEGO JÇZYKA
215
czania funkcji operacyjnej sugeruje zatem, ze miejsce decydujgce o swoi-
stosci krytycznego tekstu lezy moze poza nim, a w konsekwencji, ze pojp-
cie krytyki wykracza poza pojpcie zbioru tekstôw.
Krzysztof Dybciak w artykule na temat istoty krytyki literackiej6
twierdzi, iz to krytyk jest wiasciwym twôrcg literatury. Dzieje sip tak
dlatego, ze uswiadamiajgc autorom poprzez swoje wypowiedzi istnienie
artystycznych konwencji i wywierajgc w ten sposôb na twôrcp swoistg
presjp sformuiowania w praktyce wlasnej poetyki, w obliczu tradycji pojp-
tej jako stan jpzyka artystycznego, ktôrym trzeba sip posluzyc, krytyk
stwarza w ogôle mozliwosc zaistnienia takich, a nie innych dziei. Dziaial-
nosc kreatorska krytyka nie ogranicza sip jednakze dla Dybciaka do
okreslania okolicznosci pierwotnych decyzji artysty, ale dotyczy zaistnie-
nia dziela takze w innym sensie. Krytyk kwalifikuje do publikacji, zwra-
ca uwagp Dybciak, a tym samym ustanawia fakty artystyczne, bo dzieio
staje sip dzielem dopiero po przekroczeniu bariery spolecznej akceptacji.
On to takze z nieuporzgdkowanego uniwersum owych faktôw tworzy lite-
raturp - spaj,=~
cje, pokoleniaE"m
Choc DybcE-^
tnie jak Slaw =-
relacji, jako oE_r
P'Pinie krvtvkiE
sterylny modiE-
dzialalnoscig. E-^1
chodzilo tylkcE-
bory spleciomEJ?
0
sz
O
stycznym ryn=_
rze ktorego n
wszystkim, piE
c
0
O
Jesli przyjË”^
jgc krytykp aE”
>
wszystkich elE-
0
zwoli nam zr^E-^
i—
lrt.nra nn mni-
o
oÔ
—
= CO
□
J ^ ^ -
0
= Ovj
o
:ziela, definiujgc orienta-
kp podobnie ambiwalen-
sci (istocie), jak i splocie
icisk kladzie na postrze-
iat literacki (literatury).
dziei, literatury (sztuki)
;dolnosci do konsekracji,
zaczynajg przypominac
ikcyjng, wypreparowang
nie informacji, tak jakby
f unczasem krytyczne wy-
stycznego swiata - arty-
ziec, rynkiem, na obsza-
» pienigdz, ale i przede
lo konsekracji, prestiz.
vo przewidziec, iz opisu-
ay musieli dotkngc tych
rych funkcjonowanie po-
i prestizu - wlasciwosci,
la wyrokowac na temat
erze sip znikgd. Krytyk
est wipc nie tylko szafa-
îdobywcg.
ksty” 1979, nr 6.
215
czania funkcji operacyjnej sugeruje zatem, ze miejsce decydujgce o swoi-
stosci krytycznego tekstu lezy moze poza nim, a w konsekwencji, ze pojp-
cie krytyki wykracza poza pojpcie zbioru tekstôw.
Krzysztof Dybciak w artykule na temat istoty krytyki literackiej6
twierdzi, iz to krytyk jest wiasciwym twôrcg literatury. Dzieje sip tak
dlatego, ze uswiadamiajgc autorom poprzez swoje wypowiedzi istnienie
artystycznych konwencji i wywierajgc w ten sposôb na twôrcp swoistg
presjp sformuiowania w praktyce wlasnej poetyki, w obliczu tradycji pojp-
tej jako stan jpzyka artystycznego, ktôrym trzeba sip posluzyc, krytyk
stwarza w ogôle mozliwosc zaistnienia takich, a nie innych dziei. Dziaial-
nosc kreatorska krytyka nie ogranicza sip jednakze dla Dybciaka do
okreslania okolicznosci pierwotnych decyzji artysty, ale dotyczy zaistnie-
nia dziela takze w innym sensie. Krytyk kwalifikuje do publikacji, zwra-
ca uwagp Dybciak, a tym samym ustanawia fakty artystyczne, bo dzieio
staje sip dzielem dopiero po przekroczeniu bariery spolecznej akceptacji.
On to takze z nieuporzgdkowanego uniwersum owych faktôw tworzy lite-
raturp - spaj,=~
cje, pokoleniaE"m
Choc DybcE-^
tnie jak Slaw =-
relacji, jako oE_r
P'Pinie krvtvkiE
sterylny modiE-
dzialalnoscig. E-^1
chodzilo tylkcE-
bory spleciomEJ?
0
sz
O
stycznym ryn=_
rze ktorego n
wszystkim, piE
c
0
O
Jesli przyjË”^
jgc krytykp aE”
>
wszystkich elE-
0
zwoli nam zr^E-^
i—
lrt.nra nn mni-
o
oÔ
—
= CO
□
J ^ ^ -
0
= Ovj
o
:ziela, definiujgc orienta-
kp podobnie ambiwalen-
sci (istocie), jak i splocie
icisk kladzie na postrze-
iat literacki (literatury).
dziei, literatury (sztuki)
;dolnosci do konsekracji,
zaczynajg przypominac
ikcyjng, wypreparowang
nie informacji, tak jakby
f unczasem krytyczne wy-
stycznego swiata - arty-
ziec, rynkiem, na obsza-
» pienigdz, ale i przede
lo konsekracji, prestiz.
vo przewidziec, iz opisu-
ay musieli dotkngc tych
rych funkcjonowanie po-
i prestizu - wlasciwosci,
la wyrokowac na temat
erze sip znikgd. Krytyk
est wipc nie tylko szafa-
îdobywcg.
ksty” 1979, nr 6.