Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]
Artium Quaestiones — 12.2001

DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:
Piotrowski, Piotr: Krytyka obrazu: w stronę neoawangardy Europy Środkowej lat sześćdziesiątych XX wieku
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.28180#0181
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
KRYTYKA OBRAZU

179


10. Włodzimierz Borowski, Zbiory trzepakowe, 1968; archiwum Galerii Foksal, Warszawa

Borowskiego z ironicznym dystansem odnoszą się do pikturalizmu. Były
to assemblages składające się z rozmaitych elementów, zazwyczaj „nie-
artystycznej” natury, jak szkło, lusterka, neonowe świetlówki, a także ko-
ło rowerowe, jak pisze Jerzy Ludwiński, użyte w swoistego rodzaju hoł-
dzie złożonym Duchampowi35. Od tego momentu artysta dość często
powołuje przedmiot, widząc w nim alternatywę wobec obrazu, wyraźnie
zresztą w wielu miejscach nawiązując do sztuki Duchampa, reifikując hi-
storię modernizmu. Oprócz bowiem Zbiorów trzepakowych (1968) (ił. 10),
nawiązujących do przedmiotów codziennego użytku (trzepaki do dywa-
nów) wytwarza Niciowce, stanowiące swoistego rodzaju ironiczne spol-
szczenie stoppages-etealon Duchampa.
Innym ironicznym nawiązaniem do twórczości tego artysty był Nicio-
wiec okienny (ił. 11), czyli rzekomo wyłowione z wody (narodzone jak
Afrodyta), porośnięte wodorostami okno. Przypominało ono Fresh Window

35 J. Ludwiński, Włodzimierz Borowski - podróż do świata nieskończonych małości,
(w:) Włodzimierz Borowski: ślady! traces, 1956-1995, red. J. Kozłowski, Warszawa: Cen-
trum Sztuki Współczesnej, (1996), s. 14.
 
Annotationen