Marcin Szeląg
KOLEKCJE MUZEALNE WSPÓŁCZESNEGO
MALARSTWA I RZEŹBY POLSKIEJ
ANALIZA PORÓWNAWCZA ZBIORÓW MUZEUM SZTUKI W ŁODZI,
MUZEUM NARODOWEGO WE WROCŁAWIU I MUZEUM NARODO-
WEGO W KRAKOWIE"
Instrument krytyczny to niezbywalna właściwość każdej działal-
ności selektywnej muzeów (...)• Sposób posługiwania się tym „in-
strumentem” to istota zróżnicowań kolekcji muzeów XX wieku,
które oby były jak najwyraźniejsze w odmiennych, jasno artyku-
łowanych orientacjach. Jak często instrument ten zatraca swe
walory, tępieje, widać wówczas, gdy muzea stają się do siebie po-
dobne, jak gdyby ich kolekcje były dobierane przez ten sam ze-
spół kuratorów.
Ryszard Stanisławski, Z muzealnej praktyki
Analiza porównawcza kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Na-
rodowego we Wrocławiu i Muzeum Narodowego w Krakowie obejmuje
zbiory malarstwa i rzeźby lat 80. i 90. XX wieku znajdujące się w tych in-
stytucjach, a jej celem jest wykazanie specyfiki każdego z tych zbiorów.
Dotyczy ona konkretnego, jasno określonego obszaru sztuki współczesnej
ostatnich dwudziestu lat; przede wszystkim zjawisk, które stanowiły pro-
pozycje nowe, decydujące o kierunku przemian sztuki najnowszej, a więc
Niniejsza analiza powstała na marginesie pracy magisterskiej pt. Kolekcje sztuki pol-
skiej lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku w największych państwowych
instytucjach muzealnych na przykładzie Muzeum Narodowego w Poznaniu, napisanej
w Instytucie Historii Sztuki UAM w Poznaniu pod kierunkiem Profesora dra hab. P. Pio-
trowskiego. Zostały w niej wykorzystane materiały zgromadzone przeze mnie w latach
1996-1997 - w przypadku zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu uzupełnione o in-
formacje zawarte w katalogu zbiorów wydanym w roku 2000. Por.: Sztuka Polska XX wie-
ku. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Wrocław 2000.
KOLEKCJE MUZEALNE WSPÓŁCZESNEGO
MALARSTWA I RZEŹBY POLSKIEJ
ANALIZA PORÓWNAWCZA ZBIORÓW MUZEUM SZTUKI W ŁODZI,
MUZEUM NARODOWEGO WE WROCŁAWIU I MUZEUM NARODO-
WEGO W KRAKOWIE"
Instrument krytyczny to niezbywalna właściwość każdej działal-
ności selektywnej muzeów (...)• Sposób posługiwania się tym „in-
strumentem” to istota zróżnicowań kolekcji muzeów XX wieku,
które oby były jak najwyraźniejsze w odmiennych, jasno artyku-
łowanych orientacjach. Jak często instrument ten zatraca swe
walory, tępieje, widać wówczas, gdy muzea stają się do siebie po-
dobne, jak gdyby ich kolekcje były dobierane przez ten sam ze-
spół kuratorów.
Ryszard Stanisławski, Z muzealnej praktyki
Analiza porównawcza kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Na-
rodowego we Wrocławiu i Muzeum Narodowego w Krakowie obejmuje
zbiory malarstwa i rzeźby lat 80. i 90. XX wieku znajdujące się w tych in-
stytucjach, a jej celem jest wykazanie specyfiki każdego z tych zbiorów.
Dotyczy ona konkretnego, jasno określonego obszaru sztuki współczesnej
ostatnich dwudziestu lat; przede wszystkim zjawisk, które stanowiły pro-
pozycje nowe, decydujące o kierunku przemian sztuki najnowszej, a więc
Niniejsza analiza powstała na marginesie pracy magisterskiej pt. Kolekcje sztuki pol-
skiej lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku w największych państwowych
instytucjach muzealnych na przykładzie Muzeum Narodowego w Poznaniu, napisanej
w Instytucie Historii Sztuki UAM w Poznaniu pod kierunkiem Profesora dra hab. P. Pio-
trowskiego. Zostały w niej wykorzystane materiały zgromadzone przeze mnie w latach
1996-1997 - w przypadku zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu uzupełnione o in-
formacje zawarte w katalogu zbiorów wydanym w roku 2000. Por.: Sztuka Polska XX wie-
ku. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Wrocław 2000.