Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]: Artium Quaestiones (15.2004)

112

PIOTR PIOTROWSKI

wy, zaangażowania, „duchowy” - jak pisał - wymiar działalności arty-
stycznej, a nie jej formalny, estetyczny charakter. Sztuka, dzięki swej
„duchowości” miała służyć zniszczeniu kapitalizmu, formacji wrogiej


5. Stanisław Kubicki, Wioślarz II, 1917, Muzeum Narodowe w Warszawie, fot. T. Żółtowska-
-Huszcza

kulturze. Jego rysunki i obrazy, o dynamicznych, ale też uproszczonych
formach, wymierzone były w estetyzm kultury mieszczańskiej. Pierwot-
nie były bardzo ekspresyjne, następnie bardziej „uporządkowane”, zdra-
dzające zainteresowanie szeroko pojętym konstruktywizmem. Także
późniejsza działalność Kubickiego, już po powrocie do Niemiec, dobitnie
świadczy o jego zaangażowaniu, a nawet radykalizacji. Krytyka Novem-
bergruppe, podpisanie w 1922 roku manifestu Die Kommune, udział w
rozłamie podczas odbywającego się w tym samym roku w Dusseldorfie
Pierwszego Kongresu Postępowych Artystów i sformułowanie drugiego
manifestu Die Kommune, to wszystko wskazuje na postawę Kubickiego,
bardzo odległą od tej, jaką przejawiał Jerzy Hulewicz21.

21 J. Malinowski, op. cit., s. 126 nn.