INTERTEKSTUALNOŚĆ I MALARSTWO

87


15. Jean-Germain Drouais, Umierający atleta, 1785, Paryż, Musee du Louvre, repr. za:
T. Crow, op. cit., il. 35

Inaczej Śpiącego Endymiona rozumie Thomas Crow, sytuując dzieło
w odmiennej narracji i, co za tym idzie, w innych związkach między-
obrazowych126. Dla niego historia powstania obrazu Girodeta, uwew-
nętrzniona w jego strukturze, jest przede wszystkim historią artystycz-
nej rywalizacji malarza z Jeanem-Germainem Drouais jako autorem
przedstawienia Umierającego atlety (1786) (il. 15). Stanowisko Crowa
odpowiada poglądom Michaela Baxandalla, który przestrzegał przed
zbyt konsekwentnym sprowadzaniem analizowanych obrazów do ich
domniemanych wzorów na podstawie dostrzeganych podobieństw, gdyż
prowadzi to do umniejszania twórczego wkładu artysty, zdolnego prze-
kształcić wyjściowe źródło inspiracji tak dalece, że wyprowadzone zeń
dzieło może przypadkowo przypominać inne obrazy bardziej niż wzór
faktycznie leżący u jego genezy127. „Zamiast pytania, do czego obraz «jest

126 T. Crow, Obseroations on Style and History in French Painting of the Małe Nudę,
1785-1794, (w:) Visual Culture: Images and Interpretations, op. cit.; por. idem, Emulation.
Making Artists for Reoolutionary France, New Haven and London 1995.
127 Zob. M. Baxandall, Prawda a inne kultury. „Chrzest Chrystusa” Piera della
Francesco, przeł. E. Wilczyńska (fragment książki Baxandalla Patterns of Intention. On
the Historical Explanation of Pictures, New Haven and London 1986), „Artium Quaestio-
nes” V, Poznań 1991, s. 135.