Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]: Artium Quaestiones (16.2005)

ARCHITEKTURA PAMIĘCI DANIELA LIBESKINDA

161


2. Muzeum Żydowskie, Berlin. Nowe Skrzydło © Wojciech Goczkowski (fot.)

Dla Libeskinda nie było to jednak jedno z wydarzeń, lecz przeciwnie
„wydarzenie zwrotne”, którego nie da się zawrzeć w klasycznych mo-
delach pamięci i historii, w modelach o klasycznej architektonice. Toteż
wymaga ono skonstruowania innych modeli, modeli o innej architektoni-
ce, przez które będzie mogła się ujawnić tragiczność i nieodwracalność
„zwrotu”, jakim był Holocaust. Zadanie dekonstrukcji, którego podejmuje
się Libeskind, to skonstruowanie architektury, która stworzy znamię czy
świadectwo tego zerwania; architektury, która stworzy znamię nieredu-
kowalnej inności sytuacji, jaka zapanowała po Zagładzie.
Libeskind zaznacza to zerwanie wyraźnie. Między późnobarokowym
gmachem Collegienhaus, a nowym skrzydłem Oddziału Żydowskiego nie