300

ROSALIND E. KRAUSS

częściami straconymi dla podmiotu i z tego powodu zostają zapisane
wzdłuż osi kastracji. Na drugim końcu tej osi - biegunie nie-figury -
znajduje się inwentarz wszystkich substytutów dla utraconego obiektu,
nagromadzonych w potencjalnie nieskończonych seriach. Pojawienie się
każdej z tych figur, tak, jak ona wylania się zza bariery niedoszłego spo-
tkania - wychodząc z pola podświadomości i wkraczając w pole percepcji
- zaskoczy podmiot niespodzianie, wydawać mu się będzie wynikiem
przypadku.


Max Ernst, Kobieta o stu głowach, 1929: i trzeci raz niedoszłe”
W swojej pozie, swojej funkcji, swojej emocji, nogi te ponownie ewokują obraz,
który rozpoznajemy...