DOI Heft:
Przekłady
DOI Artikel:Bryl, Mariusz [Übers.]: Dyskusja nad artykułem Mieke Bal i odpowiedź autorki
DOI Artikel:Bryson, Norman; Bryl, Mariusz [Übers.]: "Kultura wizualna" i niedostatek obrazów
DOI Artikel:Elkins, James; Bryl, Mariusz [Übers.]: Dziewięć rodzajów interdyscyplinarności dla studiów wizualnych
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28196#0339
DYSKUSJA NAD ARTYKUŁEM MIEKE BAL - JAMES ELKENS
337
kultura wizualna jest obszarem krytycznej negatywności lub negocjacji:
„ponieważ widzenie jest aktem interpretacji, interpretacja może wpływać
na sposoby widzenia, a zatem i na sposoby wyobrażania możliwości
zmiany”. Badanie struktury i operacji wizualnych reżimów oraz ich wy-
muszonych i normalizujących efektów, już jest jedną z cech definiujących
„kulturę wizualną” jako odrębną od tradycyjnej historii sztuki; a w stop-
niu, w którym tak jest, jest ona obszarem, w którym miejsca i okazje do
analizy kulturowej oraz opór i transformacja są związane z rozprze-
strzenianiem i zwielokrotnieniem, w tandemie z własnymi ekspansyw-
nymi tendencjami reżimu widzialności.
James Elkins [art institute of chicagoi
DZIEWIĘĆ RODZAJÓW INTERDYSCYPLINARNOŚCI
DLA STUDIÓW WIZUALNYCH
Studia wizualne, kultura wizualna, studia nad obrazami, BilcL-
Anthropologie, Bildwissenschaft: ten nienazwany obszar poszerza się
bardzo gwałtownie, rozwijając się w sposób odmienny w różnych czę-
ściach świata. Niemiecka Bildwissenschaft, tak jak rozumie ten termin
Horst Bredekamp (w druku), odnosi się do ekspansji historii sztuki skie-
rowanej na zewnątrz w celu objęcia pełnego zakresu obrazów. Bild-
Anthropologie, tytuł książki Hansa Beltinga (2001), stanowi ekspery-
mentalną mieszaninę problemów z obszaru antropologii, filozofii i histo-
rii sztuki. W Mexico City studia wizualne rozwinęły się z semiotyki
i teorii komunikacji2. W Kopenhadze kultura wizualna to kombinacja
amerykańskiej historii sztuki i angielskich studiów kulturowych, przy
niemal całkowitej nieobecności wpływów francuskich3. Kultura wizual-
2 Universidad Nacional Autónoma de Mexico (UNAM) jest głównym źródłem aktyw-
ności teoretycznej w obszarze studiów kulturowych, ale „Tec” de Monterrey, uniwersytet
techniczny z bogatym programem w naukach humanistycznych, oferuje kursy w zakresie
studiów wizualnych, podzielone między Departament Nauk Humanistycznych i Departa-
ment Komunikacji i Technologii Obrazu. Trzeci uniwersytet, Universidad Iberoamerica-
na, oferuje kursy w zakresie studiów wizualnych w swoim Departamencie Sztuki.
3 Na jesieni 2002 roku Uniwersytet Kopenhaski zainicjował studia magisterskie
(MA) w zakresie Visual Culture. Nielsa Marupa Jensena Billedernes Tid: Teorier og Bil-
leder I den Visuelle Kultur (The Time oflmages: Theories and Pictures in Visual Culture),
niepublikowany rękopis (ok. 2000), kładzie akcent na semiotyce, teoriach czasu i rozwa-
żaniach Derridiańskich na temat kontekstu i ramowania. Kurs Jensena „Visuel Kultur”
obejmuje lektury prac Raymonda Williamsa, Martina Jaya, Regisa Debraya (Three Ages
of Looking), W. J. T. Mitchella, Williama J. Mitchella, Svetlany Alpers, Jonathana
Crary’ego, Susan Sonntag (In Plato’s Cave), Johna Taylora (z Body Horror), Rolanda
337
kultura wizualna jest obszarem krytycznej negatywności lub negocjacji:
„ponieważ widzenie jest aktem interpretacji, interpretacja może wpływać
na sposoby widzenia, a zatem i na sposoby wyobrażania możliwości
zmiany”. Badanie struktury i operacji wizualnych reżimów oraz ich wy-
muszonych i normalizujących efektów, już jest jedną z cech definiujących
„kulturę wizualną” jako odrębną od tradycyjnej historii sztuki; a w stop-
niu, w którym tak jest, jest ona obszarem, w którym miejsca i okazje do
analizy kulturowej oraz opór i transformacja są związane z rozprze-
strzenianiem i zwielokrotnieniem, w tandemie z własnymi ekspansyw-
nymi tendencjami reżimu widzialności.
James Elkins [art institute of chicagoi
DZIEWIĘĆ RODZAJÓW INTERDYSCYPLINARNOŚCI
DLA STUDIÓW WIZUALNYCH
Studia wizualne, kultura wizualna, studia nad obrazami, BilcL-
Anthropologie, Bildwissenschaft: ten nienazwany obszar poszerza się
bardzo gwałtownie, rozwijając się w sposób odmienny w różnych czę-
ściach świata. Niemiecka Bildwissenschaft, tak jak rozumie ten termin
Horst Bredekamp (w druku), odnosi się do ekspansji historii sztuki skie-
rowanej na zewnątrz w celu objęcia pełnego zakresu obrazów. Bild-
Anthropologie, tytuł książki Hansa Beltinga (2001), stanowi ekspery-
mentalną mieszaninę problemów z obszaru antropologii, filozofii i histo-
rii sztuki. W Mexico City studia wizualne rozwinęły się z semiotyki
i teorii komunikacji2. W Kopenhadze kultura wizualna to kombinacja
amerykańskiej historii sztuki i angielskich studiów kulturowych, przy
niemal całkowitej nieobecności wpływów francuskich3. Kultura wizual-
2 Universidad Nacional Autónoma de Mexico (UNAM) jest głównym źródłem aktyw-
ności teoretycznej w obszarze studiów kulturowych, ale „Tec” de Monterrey, uniwersytet
techniczny z bogatym programem w naukach humanistycznych, oferuje kursy w zakresie
studiów wizualnych, podzielone między Departament Nauk Humanistycznych i Departa-
ment Komunikacji i Technologii Obrazu. Trzeci uniwersytet, Universidad Iberoamerica-
na, oferuje kursy w zakresie studiów wizualnych w swoim Departamencie Sztuki.
3 Na jesieni 2002 roku Uniwersytet Kopenhaski zainicjował studia magisterskie
(MA) w zakresie Visual Culture. Nielsa Marupa Jensena Billedernes Tid: Teorier og Bil-
leder I den Visuelle Kultur (The Time oflmages: Theories and Pictures in Visual Culture),
niepublikowany rękopis (ok. 2000), kładzie akcent na semiotyce, teoriach czasu i rozwa-
żaniach Derridiańskich na temat kontekstu i ramowania. Kurs Jensena „Visuel Kultur”
obejmuje lektury prac Raymonda Williamsa, Martina Jaya, Regisa Debraya (Three Ages
of Looking), W. J. T. Mitchella, Williama J. Mitchella, Svetlany Alpers, Jonathana
Crary’ego, Susan Sonntag (In Plato’s Cave), Johna Taylora (z Body Horror), Rolanda