DOI Heft:
Polemiki
DOI Artikel:Bałus, Wojciech: Jak się polemizuje młotem (hermeneutycznym)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28196#0389
POLEMIKI
Wojciech Bałus
JAK SIĘ POLEMIZUJE MŁOTEM
(HERMENEUTYCZNYM)
Michał Haake zainteresował się moją książką1. To cieszy. Nie ma
bowiem dla autora nic gorszego, niż kompletny brak odzewu po opubli-
kowaniu jakiejś pracy. Michał Haake nie napisał jednak recenzji, lecz
polemikę. Polemika jest wyzwaniem do dyskusji. To cieszy mnie mniej,
gdyż dyskusje takie często zamieniają się w jałowe przerzucanie się ar-
gumentami wątpliwej wagi i jakości. Postanowiłem jednak zabrać głos,
aby doprecyzować własne stanowisko metodologiczne, a także, by ode-
przeć zarzuty, które są w moim przekonaniu niesłuszne, czy wręcz
krzywdzące.
Michał Haake napisał tekst bardzo spójny. Uznał, że moje Figury
losu są - jak głosi tytuł jego polemiki — „wprowadzeniem do hermeneu-
tyki”, że zdradzają one „wyraźne ambicje uprzystępnienia i upowszech-
nienia problematyki hermeneutycznej” (s. 139)2. Zestawił więc moje
poczynania z założeniami i praktyką hermeneutycznej metodologii i w wy-
niku tego zabiegu przeprowadził druzgocącą krytykę książki. Efektem
stało się wyprowadzenie mojej osoby z hermeneutycznych salonów, spek-
takularnie zaznaczone w tytule użyciem gry słownej (a może gry pisma)
uj(y)prowadzenie. Nastąpiło to w niezbyt - jak dotąd - hermeneutycznie
aktywnej Stolicy, choć „prace z zakresu historii sztuki, inspirujące się
hermeneutyką historyczno-artystyczną, są systematycznie publikowane
w czasopiśmie «Artium Quaestiones», wydawanym przez Instytut Histo-
rii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza” (s. 139, przyp. 1). Po-
lemika nabrała zatem centralnego znaczenia - jakiegoś ergon wobec po-
znańskich czy krakowskich „marginesów”. Ja też chciałem odpowiedzieć
1 M. Haake, W(y)prowadzenie do hermeneutyki. O nowej książce Wojciecha Bałusa
(W. Bałus, Figury losu, TWiAPN Universitas, Kraków 2002), „Ikonotłieka” 18, 2005,
s. 139-151.
2 Strony cytowań z tekstu Haakego zapisuję w nawiasach kolistych, natomiast miej-
sca przytoczeń z Figur losu w kwadratowych.
Wojciech Bałus
JAK SIĘ POLEMIZUJE MŁOTEM
(HERMENEUTYCZNYM)
Michał Haake zainteresował się moją książką1. To cieszy. Nie ma
bowiem dla autora nic gorszego, niż kompletny brak odzewu po opubli-
kowaniu jakiejś pracy. Michał Haake nie napisał jednak recenzji, lecz
polemikę. Polemika jest wyzwaniem do dyskusji. To cieszy mnie mniej,
gdyż dyskusje takie często zamieniają się w jałowe przerzucanie się ar-
gumentami wątpliwej wagi i jakości. Postanowiłem jednak zabrać głos,
aby doprecyzować własne stanowisko metodologiczne, a także, by ode-
przeć zarzuty, które są w moim przekonaniu niesłuszne, czy wręcz
krzywdzące.
Michał Haake napisał tekst bardzo spójny. Uznał, że moje Figury
losu są - jak głosi tytuł jego polemiki — „wprowadzeniem do hermeneu-
tyki”, że zdradzają one „wyraźne ambicje uprzystępnienia i upowszech-
nienia problematyki hermeneutycznej” (s. 139)2. Zestawił więc moje
poczynania z założeniami i praktyką hermeneutycznej metodologii i w wy-
niku tego zabiegu przeprowadził druzgocącą krytykę książki. Efektem
stało się wyprowadzenie mojej osoby z hermeneutycznych salonów, spek-
takularnie zaznaczone w tytule użyciem gry słownej (a może gry pisma)
uj(y)prowadzenie. Nastąpiło to w niezbyt - jak dotąd - hermeneutycznie
aktywnej Stolicy, choć „prace z zakresu historii sztuki, inspirujące się
hermeneutyką historyczno-artystyczną, są systematycznie publikowane
w czasopiśmie «Artium Quaestiones», wydawanym przez Instytut Histo-
rii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza” (s. 139, przyp. 1). Po-
lemika nabrała zatem centralnego znaczenia - jakiegoś ergon wobec po-
znańskich czy krakowskich „marginesów”. Ja też chciałem odpowiedzieć
1 M. Haake, W(y)prowadzenie do hermeneutyki. O nowej książce Wojciecha Bałusa
(W. Bałus, Figury losu, TWiAPN Universitas, Kraków 2002), „Ikonotłieka” 18, 2005,
s. 139-151.
2 Strony cytowań z tekstu Haakego zapisuję w nawiasach kolistych, natomiast miej-
sca przytoczeń z Figur losu w kwadratowych.