Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]: Artium Quaestiones (18.2007)

POWOŁANA ŚW. MATEUSZA CARAVAGGIA. STUDIUM Z HERMENEUTYKI OBRAZU

59

Z HISTORII RECEPCJI
Za niejednoznacznością PotcoPmm wydają się przemawiać liczne
przykłady malarskich inspiracji tym dziełem. Ich porównanie mogłoby
stanowić osobne, obszerne studiunbh


13. Hendrick Terbrugghen, Powo&mre św. AfateMS2a, 1621, Utrecht, Centraal Musem

Zauważmy na początku, że widoczne na wielu obrazach nawiązują-
cych do Potuo&mm Caravaggia ujednoznacznienie wskazującego gestu
brodacza w taki sposób, że postać będąca jego odpowiednikiem (biorąc
pod uwagę sytuację przestrzenną i kompozycję) wskazuje na siebie, nie
dowodzi jeszcze, że w ten sam sposób odczytywany jest pierwowzór [Po-
Łuo&mie ŚŁU. Mateusza Claude Vignon z Gabinetto Disegni e Stampe
w Galleria Uffizi we Florencji; PoŁuoPmie śiu. Mateusza Domenica Fia-
sella - kolekcja prywatna, Poicokmie śni. Mateusza Bernardo Strozziego
^ O inspiracjach obrazem Caravaggia pisał Andreas Prater. Jego interpretacja nie-
których dzieł budzi jednak wątpliwości. Poza tym autor nie uwzględnił wielu przykła-
dów (A. Prater, AtuPPaMS, op.cit.). Autor omawia obraz Fiassełi, Terbrugghena (z Mu-
zeum w Utrechcie), Bijlerta i Domenichina.