Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]: Artium Quaestiones (18.2007)

POWOŁANIE ŚW. MATEUSZA CARAYAGGIA. STUDIUM Z HERMENEUTYKI OBRAZU

91


29. Michelangelo da Caravaggio, Św. Afa^e^sz z anloA/n (Zwsp^rac/a 7),
1602, zniszczony w 1945 r.
Innymi słowy, ze względu na relację rąk postaci na obu obrazach oraz
wskutek „wyparcia" stołu (symbolu grzesznej profesji Mateusza) z Pozno-
Pmia przez nogę apostoła w Z7ispiracyY Z, ukazywać by się miała prze-
miana celnika w „aktywny instrument bożego planu". Do celnych uwag
Hass dodajmy, że postać brodacza przypomina dzięki przechyleniu
i układowi nóg sylwetkę anioła.
Dyskusję z ustaleniami Hass rozpocznijmy od obserwacji, że porów-
nanie fizjonomii między powstałymi najwcześniej Poiuo&miem i Afęczeń-
sfiue7?i (w latach 1598-1600) nie pozwala na jednoznaczną identyfikację
postaci Mateusza na pierwszym z obrazów. Związki między oboma dzie-
łami, ujawnione w powyższej lekturze PoiuoPmia („dematerializacja"
szpady), pozostawały dla potocznego oglądu - skłonnego do widzenia