Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]: Artium Quaestiones (18.2007)

POWOŁAAYE ŚW. MATEUSZA CARAYAGGIA. STUDIUM Z HERMENEUTYKI OBRAZU

107


43. Naśladowca Bartolomea Manfrediego, Zaparcie PńMra, Neapol, Pio Monte della
Misericordia

Wracając do relacji między Ama/m a Poniońr/iiem
Caravaggia, przypomnijmy, że spojrzenie widza oglądającego freski syk-
styńskie wiedzione jest tym samym od Jonasza ku królowi siedzącemu
przy stole i jego wskazującej dłoni. O ile jednak Jonasz wskazuje na sce-
nę w lunecie, to jaki znak daje król Aswerus? Przy określeniu znaczenia
wskazującego gestu króla Aswerusa trzeba zachować szczególną ostroż-
ność. Z jednej strony bowiem, w przeciwieństwie do gestu brodacza,
układ dłoni króla nie pozostawia wątpliwości, że król wskazuje na siebie
- zakrzywiony palec wskazujący styka się z własnym cieniem na klatce
piersiowej. (Być może gest ten odnosi się do czterokrotnie wyrażanej
w tekście gotowości spełnienia przez króla każdej prośby królowej Estery
- także bezpośrednio przed momentem zdemaskowania Amana^s.) Jed-
nocześnie jednak dłoń króla nie wskazuje na środek klatki piersiowej.
(Nie czyni tego również brodacz. O ile jednak fakt ów traktowany jest
jako argument za tym, że brodacz wskazuje w bok, zestawienie z gestem
Aswerusa pozwala ów argument oddalić). Ten rys dłoni króla wraz
z przechyleniem jego sylwetki (przeciwstawnym do skierowania dłoni)

93 Est 5, 3; 5,6; 7,2; 9,12.