DOI Heft:
Omówienie
DOI Artikel:Kłysz-Hackbarth, Joanna: Wokół definicji ornamentu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.29069#0228
226
OMÓWIENIE
Niniejszy tekst ma za zadanie ukazanie historycznej ewolucji zna-
czenia terminu 07wame7h w kulturze europejskiej, a przez to poszerzenie
pola konotacji związanych z tym pojęciem. W konsekwencji uzupełniona
zostanie obecna definicja ornamentu w polskiej terminologii historyczno-
-artystycznej, co być może ukształtuje nowe spojrzenie na problem orna-
mentu i stanie się zachętą do bardziej intensywnych i zróżnicowanych
badań jemu poświęconych.
W ostatnim dziesięcioleciu, zwłaszcza w niemieckiej historii sztuki,
obserwuje się coraz większe zainteresowanie problematyką ornamentu,
często w powiązaniu z teorią architektury. Powstało kilka istotnych prac,
które dają się ująć w trzy grupy. Do pierwszej należą publikacje o cha-
rakterze nieco podręcznikowym. Reprezentują je książki Bernda Eversa^
i Guntera Irmscherak Do drugiej należą studia dotyczące teorii orna-
mentu w XV i XVP oraz XIX i XX wiekuk Do istotnych wydawnictw
z tego zakresu należą również zbiory tekstów pod redakcją Isabelli
Franki oraz Gerarda von Rauletn, które tworzą grupę trzecią.
a sz7aAn poPAn. O roń ujTosAicA 7rnA7n7oaj arcAPgAYoaiczaycA aj <7oAig aoujoźyYag/, Wro-
cław 1973, s. 67-132; R. Sulewska, D7a7gai a^ycięYg. Paycgrsńeo potaocaycA ziem PoisAi
to czasacA ZypnraaYa 777 Wazy, Warszawa 2004; M. Walicki, PigrrooTozory gra/Yczae sztaAi
poisAie/ XV i XV7 aaeAa, „Sprawozdania z Posiedzeń Towarzystwa Naukowego War-
szawskiego za rok 1934. Wydział II", XXVII, 1935, s. 48-65; M. Woźniak, LAengY o recep-
c/Y araaierysYyezaycA a7zoraiAda7 aideriaańzAicA Ło GńaasAa i PrasacA Prdiea;sAicA,
(w:) Wicier/aadyzm aj sztace poisAiezi Warszawa 1995, s. 225-248; idem, Wzory zTotaicze
Prazara Paaryaa, (w:) AaraieY - ZaaA - THe/aot. PiżaYeria a; Poisce, Toruń 2003,
s. 19-26.
s B. Makowska, PoJa oraaareatyAi a^ arcAPeAtarzg ńo oAresa moderaizma, Kra-
ków 2008.
3 B. Evers, Das PcAdae aar 7Va7zńcAea. OraaareaY aa<7 AreAiYeAYar, kat. wyst.,
Kunstbibliothek Staatliche Museen zu Berlin, Berlin 2007.
^ G. Irmscher, OraaareaY ia Paropa 7450-2000. Piae Pia/aAraap, Koln 2005.
s A.A. Payne, PAe arcAiYecYarai YreaYise ia 7Ae 7Yańaa Peaaissaace. ArcAPgctara/
iaueaYioa, oraaareaY, aań ńYerary caPare, Cambridge 1999.
9 M. Ocón Fernandez, OraameaY aań MoPerae. PAeoriediMaag aań OraumeadYe-
daYYe iaz ńeaYscAea ArcAPgAYar&sAars 17850-79507, Berlin 2004; S. Schneider, ZaascAea
Piassizismas aań AaYoaoarieasYAeYiA Per Mońerag. Piae Oj*aaa7.ga7<7e5a7Ye aar 7800 aa<7
Aie Aatoaomisigraag <7es Or/ia/agats, „Zeitschrift fur Kunstgeschichte", LXIII, 2000,
s. 339-357.
I. Frank, F. Hartung, Die PAeYoriA <7es OraaareaYs, Munchen 2001; I. Frank, PAg
PAgory o/DgcoraYiag Ar7. Aa AatAo/ogy o/Paropeaa aaP A/aericaa WrPiags. 7750-7040,
Yale 2000.
ii G. Raulet von, B. Schmidt, Voa? Parerpoa zam PadyriaYA. PaYgrsacAaage?^ zar ArP
7iscAg7Z PAeorie <7es Or/raa^eaYs, Wien 2001.
OMÓWIENIE
Niniejszy tekst ma za zadanie ukazanie historycznej ewolucji zna-
czenia terminu 07wame7h w kulturze europejskiej, a przez to poszerzenie
pola konotacji związanych z tym pojęciem. W konsekwencji uzupełniona
zostanie obecna definicja ornamentu w polskiej terminologii historyczno-
-artystycznej, co być może ukształtuje nowe spojrzenie na problem orna-
mentu i stanie się zachętą do bardziej intensywnych i zróżnicowanych
badań jemu poświęconych.
W ostatnim dziesięcioleciu, zwłaszcza w niemieckiej historii sztuki,
obserwuje się coraz większe zainteresowanie problematyką ornamentu,
często w powiązaniu z teorią architektury. Powstało kilka istotnych prac,
które dają się ująć w trzy grupy. Do pierwszej należą publikacje o cha-
rakterze nieco podręcznikowym. Reprezentują je książki Bernda Eversa^
i Guntera Irmscherak Do drugiej należą studia dotyczące teorii orna-
mentu w XV i XVP oraz XIX i XX wiekuk Do istotnych wydawnictw
z tego zakresu należą również zbiory tekstów pod redakcją Isabelli
Franki oraz Gerarda von Rauletn, które tworzą grupę trzecią.
a sz7aAn poPAn. O roń ujTosAicA 7rnA7n7oaj arcAPgAYoaiczaycA aj <7oAig aoujoźyYag/, Wro-
cław 1973, s. 67-132; R. Sulewska, D7a7gai a^ycięYg. Paycgrsńeo potaocaycA ziem PoisAi
to czasacA ZypnraaYa 777 Wazy, Warszawa 2004; M. Walicki, PigrrooTozory gra/Yczae sztaAi
poisAie/ XV i XV7 aaeAa, „Sprawozdania z Posiedzeń Towarzystwa Naukowego War-
szawskiego za rok 1934. Wydział II", XXVII, 1935, s. 48-65; M. Woźniak, LAengY o recep-
c/Y araaierysYyezaycA a7zoraiAda7 aideriaańzAicA Ło GńaasAa i PrasacA Prdiea;sAicA,
(w:) Wicier/aadyzm aj sztace poisAiezi Warszawa 1995, s. 225-248; idem, Wzory zTotaicze
Prazara Paaryaa, (w:) AaraieY - ZaaA - THe/aot. PiżaYeria a; Poisce, Toruń 2003,
s. 19-26.
s B. Makowska, PoJa oraaareatyAi a^ arcAPeAtarzg ńo oAresa moderaizma, Kra-
ków 2008.
3 B. Evers, Das PcAdae aar 7Va7zńcAea. OraaareaY aa<7 AreAiYeAYar, kat. wyst.,
Kunstbibliothek Staatliche Museen zu Berlin, Berlin 2007.
^ G. Irmscher, OraaareaY ia Paropa 7450-2000. Piae Pia/aAraap, Koln 2005.
s A.A. Payne, PAe arcAiYecYarai YreaYise ia 7Ae 7Yańaa Peaaissaace. ArcAPgctara/
iaueaYioa, oraaareaY, aań ńYerary caPare, Cambridge 1999.
9 M. Ocón Fernandez, OraameaY aań MoPerae. PAeoriediMaag aań OraumeadYe-
daYYe iaz ńeaYscAea ArcAPgAYar&sAars 17850-79507, Berlin 2004; S. Schneider, ZaascAea
Piassizismas aań AaYoaoarieasYAeYiA Per Mońerag. Piae Oj*aaa7.ga7<7e5a7Ye aar 7800 aa<7
Aie Aatoaomisigraag <7es Or/ia/agats, „Zeitschrift fur Kunstgeschichte", LXIII, 2000,
s. 339-357.
I. Frank, F. Hartung, Die PAeYoriA <7es OraaareaYs, Munchen 2001; I. Frank, PAg
PAgory o/DgcoraYiag Ar7. Aa AatAo/ogy o/Paropeaa aaP A/aericaa WrPiags. 7750-7040,
Yale 2000.
ii G. Raulet von, B. Schmidt, Voa? Parerpoa zam PadyriaYA. PaYgrsacAaage?^ zar ArP
7iscAg7Z PAeorie <7es Or/raa^eaYs, Wien 2001.