Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]: Artium Quaestiones (25.2014)

150

PIOTR PIOTROWSKI

kudziesięciu egzemplarzach rozprowadzana po świecie, odwoływała się
do traktatu Immanuela Kanta Krytyka czystego rozumu. Była w isto-
cie rzeczy jego swoistym przepisaniem, gdyż odtwarzała wyłącznie jego
interpunkcję (przecinki, myślniki, kropki, dwukropki etc.), co miało od-
słaniać czystą, całkowicie neutralną, wolną od wszelkiej interpretacji
ideowej i ideologicznej, czyli jakichkolwiek sugestii semantycznych, rze-
czywistość. Książka więc stanowiła bardzo radykalną, ale też określoną
definicję rzeczywistości, zupełnie odmienną od tej, którą na swojej wy-
stawie przywoływał Angelo de Aquino. Był to więc dialog artystów pro-
wadzony nie tylko w różnych miejscach, w Poznaniu i w Rio de Janeiro,
dialog transkontynentalny, transkulturowy, globalny, ale dialog prowa-
dzony przy pomocy całkiem odmiennych słów, a dokładniej rzecz biorąc,
odniesień tych słów do rzeczywistości. Obaj posługiwali się językiem
sztuki konceptualnej, co budowało płaszczyznę porozumienia, ale jedno-
cześnie komunikowali oni w tym podobnym systemie językowym od-
mienne stosunki do rzeczywistości: u Angelo de Aquino było to ideolo-
giczne odniesienie do konkretnego kontekstu, u Jarosława Kozłowskiego
relacja do rzeczywistości miała być pozbawiona całkowicie ideologicznych
i kontekstowych (politycznych) odniesień.

nl

JAROSŁAW" „KOZŁOWSKI'

fl


ìM’CM’LXXH'

3. Jarosław Kozłowski, Reality, książka, 1972