Avancini, Niccolò: Poesis Lyrica Nicolai Avancini è Societate Jesu: Qua continentur Lyricorvm Libri IV. Et Epodon Liber Unus (Coloniae Agrippinae, 1701) [VD18 1218733X]

III,-
QUod vetor vcrbts , taciturnitate
Suppleo. Laus, quae eloquium fatiga^,
Maxima laus e&:
AD tUCILLUM
TREBONIUM.
oM xxvim
TRam memento Eangere, Sanguinis^
A Siti laborat; Icqueper arduas
Dum volvit obRanthm ruinas,,
Ipsa luam trahit ira cladem,.
Mutat colorem Rontis, amabiles
Vultus pyropos; lumina Rtncrat;
Collum retorquet, labramordet,
Membra quatit, tumidumquepedn^s
Tundit lacertis, brachiadis;icit,,
Utit medullas, vilcera toxicata
Rumpitque venas tremoris:
Sup plicio populatur artus,
Si quem ferenti videris impete
^dare Eam mas; aut hominem nega^,
Aut crcdeRulmm: nam Etrcnti
Ita rapit malciana mentem,,
Hine^cacca in urbes provolat; eruit
Stantem perenni marmote Colchidem^
PcrsasqOe turres; & Canopi
Regna gravirclupiaat igne:
Quid hic venena , aut mutua mnerg
Bia tram recantem I quid male lontium^
" L y, ETMBB-