DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.3635#0019
8 T A B V L A II.
tum tenet; codem fere modo, quo subinde in nummis & gemmls* tutn
praecipue apud GorUum II. 4. & is. depreheriditur.
XLIV. Fortvna conservatrix, per eminentem e manu dex-
tra serpentem, haud obscure significata.
XLV. Concordia aeterna, sicredcrefas e&Ioacb.a Sandrart,
qui Lc. Tab. F. imaginem nostrae gemmae persimilem, cum inscriptione
ista delineauit. Sed magis videtur pietatis esTe symbolum: Concordia
cnim (quantum nobis constat) nusquam hac effigie, sed coniun&is dex-
tris, aut alia facie exprimitur. Pietatcm vcro sub stolata mulieris per.
sona, hastam gcrente , manuque altcra infantcm , ( extensis veluti ad
matrem brachiis) sustinentc, notat nummusPlautillae,in Thes Brandenb.
P. II. p. 704.
XLVl. Pvdicitia , matronae habitu , velum ori obducentis:
Hanc gemma nostra exhibet stantem, quam frcquentius sedentem repc«
rire licet in nummis, praesertim Otacillae Seuera*, Etruscillae & Hostiliani,
quos vide in Thes Brandenb. II, p. 731. 33. 35. conf.si placet, Illustr.
D. Wedelii Decad. V, Exercit. IX. de nummis capite velato.
XLVII. Spes , muliebri paritcr forma, Ipicas dextra manu versus
terram demittens , lseua autem trifoliatum quidpiam attollens : Hoc,
quicquid tandem designet, vixausim decernere, cumnon solum Augu-
Jhnus 1.121. sculpturam nostrae parum dissimilem proponens, sed & Pati-
nus, Begerus aliiquenummorum veterum interpretes, quos quidem hac-
tenus euoluerelicuit, idem toties oblatum Spei signum pedc, quod dici-
tur, sicco praetereanfc Lili&m esse suspicabar, & mox in hac opinionc
me confirmauit celeberr. Viri D. B. G. Struuii assertio , quod Lilium sit
perpetuum spei symbolum. Autoritatem eo minus defore arbitror, quo
minus obscura subest significationis ratio.
XLVIII. Harpocrates, ab Aegyptiis quondam habitus silcntii
Deus,PersicaeCveluti propriae sibi arboris) folia, quin & frustum in capitc,
cornu autem copiae manu sinistra gerens, dextraeque digitum indiccm la-
bris admouens, tanquam impositurus silentium. Complures alias ipsius
statuas atque figuras, ex antiquitatis quibuscunque monumentis studiofe
collegit sagaciterque illustrauit, iibro singulari Vir do&ist Gisbertus Cupe-
rus> quem propterea consuluisse LB. sumciet.
XLIX. Sacrificans , stri£tum quasi manu cultrum tenens, ad-
• stante capro immolando; nititur pedc sinistro capite arietis : Hinc non
inepte ruralis cuiusdamDei, siue Bacchi siueMercurii, sacrificium indicari
coniicit Auguftinus I.139. quoniam ipsis, pro custodia & incolumitate grc-
gum» ist* pecorum species in vi&imam olim ofFerri consueuerunt.
L. Sacrificivm salvtis, quod fcemina peragit propc nuda,
exporre&o super aram,cui arietis caputimpositum est, vascuIo,aut patera.
Assidet Vir, prono ad terram corporc, serpentem, vtpote salutis symbo-
lum admouens supposito vasculo. Consimiles sacrificii huius imagines
vide sis in Gorl&i Parte 1.152. & II. 492. item in Thes BrandenbJ.~p.69
inprimis vero Augujiin. 1.140.
Tab.IIL
tum tenet; codem fere modo, quo subinde in nummis & gemmls* tutn
praecipue apud GorUum II. 4. & is. depreheriditur.
XLIV. Fortvna conservatrix, per eminentem e manu dex-
tra serpentem, haud obscure significata.
XLV. Concordia aeterna, sicredcrefas e&Ioacb.a Sandrart,
qui Lc. Tab. F. imaginem nostrae gemmae persimilem, cum inscriptione
ista delineauit. Sed magis videtur pietatis esTe symbolum: Concordia
cnim (quantum nobis constat) nusquam hac effigie, sed coniun&is dex-
tris, aut alia facie exprimitur. Pietatcm vcro sub stolata mulieris per.
sona, hastam gcrente , manuque altcra infantcm , ( extensis veluti ad
matrem brachiis) sustinentc, notat nummusPlautillae,in Thes Brandenb.
P. II. p. 704.
XLVl. Pvdicitia , matronae habitu , velum ori obducentis:
Hanc gemma nostra exhibet stantem, quam frcquentius sedentem repc«
rire licet in nummis, praesertim Otacillae Seuera*, Etruscillae & Hostiliani,
quos vide in Thes Brandenb. II, p. 731. 33. 35. conf.si placet, Illustr.
D. Wedelii Decad. V, Exercit. IX. de nummis capite velato.
XLVII. Spes , muliebri paritcr forma, Ipicas dextra manu versus
terram demittens , lseua autem trifoliatum quidpiam attollens : Hoc,
quicquid tandem designet, vixausim decernere, cumnon solum Augu-
Jhnus 1.121. sculpturam nostrae parum dissimilem proponens, sed & Pati-
nus, Begerus aliiquenummorum veterum interpretes, quos quidem hac-
tenus euoluerelicuit, idem toties oblatum Spei signum pedc, quod dici-
tur, sicco praetereanfc Lili&m esse suspicabar, & mox in hac opinionc
me confirmauit celeberr. Viri D. B. G. Struuii assertio , quod Lilium sit
perpetuum spei symbolum. Autoritatem eo minus defore arbitror, quo
minus obscura subest significationis ratio.
XLVIII. Harpocrates, ab Aegyptiis quondam habitus silcntii
Deus,PersicaeCveluti propriae sibi arboris) folia, quin & frustum in capitc,
cornu autem copiae manu sinistra gerens, dextraeque digitum indiccm la-
bris admouens, tanquam impositurus silentium. Complures alias ipsius
statuas atque figuras, ex antiquitatis quibuscunque monumentis studiofe
collegit sagaciterque illustrauit, iibro singulari Vir do&ist Gisbertus Cupe-
rus> quem propterea consuluisse LB. sumciet.
XLIX. Sacrificans , stri£tum quasi manu cultrum tenens, ad-
• stante capro immolando; nititur pedc sinistro capite arietis : Hinc non
inepte ruralis cuiusdamDei, siue Bacchi siueMercurii, sacrificium indicari
coniicit Auguftinus I.139. quoniam ipsis, pro custodia & incolumitate grc-
gum» ist* pecorum species in vi&imam olim ofFerri consueuerunt.
L. Sacrificivm salvtis, quod fcemina peragit propc nuda,
exporre&o super aram,cui arietis caputimpositum est, vascuIo,aut patera.
Assidet Vir, prono ad terram corporc, serpentem, vtpote salutis symbo-
lum admouens supposito vasculo. Consimiles sacrificii huius imagines
vide sis in Gorl&i Parte 1.152. & II. 492. item in Thes BrandenbJ.~p.69
inprimis vero Augujiin. 1.140.
Tab.IIL