Bartholin, Thomas; Bartholin, Caspar [Hrsg.]; Hogenberg, Franz [Ill.]: Thomae Bartholini De Unicornu Observationes Novae (Amstelaedami, 1678) [Cicognara, 3172]

i

> w/flf,
Cm in

Em
yp s

ulodr-

ricsfi-

]-¥
i, un-

fTMjssis

rudoit

iSyrit

nnm

ue Li-

9.

capns
inkn
Orfk
unde
1 sacris

retatur

!*

de Unicornu. 75

lo. Dcod. quce, nisi in solius magnitudi-

nis argumentum , trahi aliorsum ne-

queunt. Corporis sane mensuram supra

vulgares ascendere cornu ejus monstrat,

si verum sit, quod Venetiis habetur,

quatuor spithamas longum justa crassi-

tie. Color Orygis caprino simiiis, ita

narrante Uejjcbio, dowdSi JJj tLJj j^otoiv

G$kt,-mhy!<nov, quod de villisquoque in-

telligendum submento pendulis, reli-

qui enim ad caput contrario a Capris

situ vertuntur. Phnius 1. i. c. 55. Sunt

& Orygesjoli a quibusdam dicti, comrario

ftlo vejiiti & ad caput verso. Quod ex eo-

dem retulit Georgms Alexandrinus in

Voc. Priscis Columellae , & Pbilippus

Beroaldus Annot. ad Columell. Cornu

unicumin mediofrontisprominet, lo-

co, ut in aliis, commodiori, ex con-

je&ura Arijiotelis 3. de Part c. z : Ge~

runt jane medio sui capiiis cornusixtm ea,

qua unum babent. Sic enim uiraaue maxi-
\ . *
me pars cornu obtinebit, cum medium com-

mune pariter uuicpue extremo jit. Colore

cornu wgrion ejt, tourn excavatum,

D z cujus