DE UnICORNU. 2/j9

> quj. meter eo extendebatur, ut vix utraque
■mmiii manu capi posTet. Unde ex alio Indiae
it cu. animali fuisTe putat Aldrovatidus, Baccius
jefti, vero ex eo quod Marcus Paulus in B«s-
licuc. ma repc-rtum describit. Male tamen ex
5inga- cornuum diversa magnitudine distin-
, qui guitnt cornigera, quae varia longitudi-
mse- ne sspiiis luxuriant in eodem animato-
suprj rum genere , ut in stupendae magnitu-
Sili. dinis cornu Cervinis ramis diifuso ad
sdi- pedes undecim in Ambiani Templo
;r e- quod Ligeris alluit, vidimus; si modo
, ut natura potius quam arte conditum per-
Qor, suaserit credulitas. Parvorum quoque

ravit subinde grandiora cornua prodeunt eo

cim, pondere, utferendo imparesetiamca-

ma- put a?gre tollant. De Apris Indicis au-

ima) cior Plimus lib. S. cap. 52. dentium ge-
iad- minos ssexus cubitales ex rostro, toti-

b.2. dern a fronte ceu vituli cornua exire, ut

rup, etiam longitudinem cornuum justam

, ex mensuram excedentem ex regionum

)uci mutatione metiri debeamus, ex aetate

(iss. gravi, & liberaliori pastu. Paucis id in-

iia- dicavit Aristotdes lib. 8. Hist. cap; 28.

!tcr L 5 I/:-