C.II. De Tibhs Vet. ij
LuBatius in hunc iocum Tibiam ex-
ponir.

Graecis dvx)>$ Tibia dicitur, cujus
etymon nos optime edocebit Eusia-
thius, qui in Iliad. lib. 17. in haec verba,

■" ——— AvAa ve /3oIjj ?Jlffi

notat , «taV dici ab uv&>, vel
id est clamo. Exinde varios artis ter-
minos recenset Follux Lib 4. cap. 9.

tit. y. K7T0 avK&l , dvXHV 9 VZSCtvti&iV ,
t&Twuheio^ s Tm^vAnv, eivXqutas, y tvxvXov^

t%ctvAev s ttzyvXtjffyjov. Aliquando Tibia
ludentes a Graecis xiwifev dicebantur,
anserum more clangere. Imo tam la-
te in Tibise denominatione evagati
lunt Graeci, ut a Suida Tibaei $v#wa/As
vocentur , quod spiritu inssentur.
Nam quare Fratinas »*»»!&« tibiam
dixit, non ignoro , & rationem da-
bo ubi de Nxnia & usu Tibiae in fu-
nere prolixius commentabor. Nec sem-
per uvxov de sola dici Tibia Polluci
crediderim, apud quem lib. y. cap. 3 •
etiam cuspidis pars prope hastile
dicitur.

A 7 Ad :