PRIMVS
orationis positu aliqua didio longa seti polisyslaba
ponat qu? orationis stilu magis extensum/magisq^
opimu efficiet, Qug didiones/huiulcemodi oratio»
ne ^ducentes/ cu ex omnibus gramatice orationis
patribus deduci possint/tame ex adiediuis psert^it
suglariuis/noim/participioi^/ 8c aduerbioi^/maio
ri cum retonantia ^pfisciscunt: participia eria cuissi>
bet temporis: atq? gerundia & supina oratione plis
rimu extendut. De qua ratione pauca hic exempla
propona per qug reliquafacilime cognolcentur*
Quod adiediuu superlatiuu nomen ante verbS
in fine ornande orationis terminaiu contigue locet*'
Si bonaru artiu discipling/opera acuratissima adhw
bueris/frudus ex ipsis ^amplissimos consequeris*
Quod adiediuu superlatiuu nome/ante partiet
piu in fine ornande orationis terminatu/cotigue lo
cetur. Hoc em incomodum ab ingratis hoibus/ si
molestissimupatieris/sum eria acerbisiimutollera^
turus* Nam cum ipsi meis ,pfedo benefierjs luerint
c^amplissime exaggeraririn me tamen crudeliter ir^
ruerunt/eoi^iniurijs acerbisfimis afficiendum*
Quod adiediuu superlatiuu nome ex participia
dedudum/ante verbu in fine ornade orationis ter^
minatu/ cotigue locet. Cum in oibus adionibus
meis/te honoris mei extitisse semp amantissimi co
gnouerim/no igitur immerito me tibi etiam perpes
tuo obsequentiilimum intelliges*
d iii)