Basin, Jean: Novvs Elegansqve Conficiendar[um] epistolar[um], ac alias de arte dice[n]di modus Duos principales de hoc in se co[m]plecte[n]s libros: Quorum prior, quattuor rursum libellos. Alte vero tres amplectit tractatus ([S.l.], 1507)

PRIMVS ~
debemus hac didioe licet ^p aduersatiua coiundo
ne:quonia ipsa est dictio ambigua: que verbu etia
significare solet. Aduersatiue coniundiones hjc co
stare vddeturlicet/qjuis/cpcp/si/ctsi/ tametsi/ etiasi
iametsi. De quibus Marcus Cicero(si rede memoi
ria tenco)nunqj vsus est hac didio ne licet/pro con
iundione/quonia ipsa est didio ambigua: ied bene
ipsa eade didio licet/ab ipso Cicerone vsurpata est
pro verbo significante licitum est: prout etiam ego
in hoc exemplo sequenti demonstro. Quoniam
ex adisiam belloru calamitatibus/optata pace no#
bis frui licet: mihi ergo per litteras deinceps tccum
iocari licet. Raro etiam vel rarisiime potius apud
eundem ipsum M. Tullium/hjc didio epuis reper#
taest. Alie vero videlicet q?cp/etsi/tametsi/etiamsi
iametsi suntiipsius Ciceronis voluminibus freque
tissime de quibus etia hoc exemplum adduxi. Etsi
quas oratoria facultas/oportunitatis accessiones as
ferre soleat mi Francisce edicere vellem non solum
explicare: sed etiam vix tibi cotinuare possem:quia
tameea/me semper tantopere deledauit:vt ma#
gnam illi facultati operam adhibuerim: &S non par#
uam etia ex ipsa oportunitatis comoditatem/mihi
comparauerim:constituiteadea capescenda pluri
mu adhortari debere. Qu$ ia tibi nota debeat
qui multa profedo pertradasti:tamen te hortor
summopere: vt ad eam tibi cumulatissime compa#