Nicolai, Melchior; Beckh, Johann Jakob: Disputatio Theologica De Cultu Et Invocatione Sanctorum: An den Durchleuchtigsten, Hochgebornen Fürsten ... Herrn Friderichen, Pfaltzgrauen bey Rein, ... (Tübingen, 1632) [VD17 16:724238N]

de Cultu SanBoruffljt. jyr

gendo, da mihi orandb pro me, & quia Ihvocatio, 6c;
jreliqua mediae excellentias COmpetentia connexa sunt;
^otuit ei Templa aedificare , Festa constituere, Vota
nuncupare, Peregrinationes ad Imagines- ejus susci-
pere. Atquae Ghristianoruraaures,ittaomnem hor-
i-orem superantia ■sj^s'|)a|a sustinerent ?• 4: Nemo-'
Mifallibitirer dealterius Sanctitate ceftus esse potest;
Deus solus hoe sibi proprium^St eximium habet» ut;
noverit■»■■ qui sint sui. Qupmodo ergo Philemort'
tldem habuit in omnes Sari&os ,- quos urrum eeftei'
Sancti essent, ignorabat ? An Fides in aliquem ofc1
Sanftitatem haberi potest ,,de cujus Sanctitate non:
constats
rx x r;
Qiiintum & ultimum Argumentum. Vbgffitf
de Invoeatione San&orum destituitur non tantum
Seripturae, sed & primitivae Ecclesiae testimonijs 8C
exemplis, & Sanioribusetiam Adverfarijs non rotum
jprobatu-r ; Ergo nonefr CatholicurrLi. PolycarpO'
martyrio consummatoj cum quidam PfOconsuIem'
monerent, ne corpus ilJius traderet Christianis» ne
Christo-relicto, hune colere incipiant: ChristiamV
ignorant, inquiunt, nos nec Christum rehnqnere v
qui pro totius servandorum Mundi Salute pasfus est,
nec alium quempiam colere posfe. Nam huric qui-'
dem tanquamiFilium Dci adOfamus, Mastyres vero1
tanquam Dikipulos & Imitatores Domini, dignc'
stropter insuperabilem, in Regem ipsorum, ac Prae-
ceptorem benevolentiam diligimus, quorum & nos
Consortes & Discipulos fieri optamus. Addit Epi-
Hlola-Smy.rneflsis-Ecclesi* » cur Polycarpus-prafuity
P 3 n®-