DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.18788#0015
de P&nitentia Tyr. & Sidoniorum.
II
rem apoftataffe. Ad rationes vero quibus probat Mollmm, non
agi bic de falutari converfione, utpote fuo loco plenius examinan-
das, reponimus, minus dextre procederc colle&ionem, a noncan-
verfione atluali, ad non feriam ad converfioncm vocationem, anon
eleclione ad non collationem mediorum ad productionemverar
converfionis fua natura divina intentione cmcaciunw
X.
Tertium & ultimum afTertionis noftra; membrum agit de na-
tura poenitentu, quam acturi fuiffe Tyrii dicuntur; Pontficii ex-
plicant eam de atltone quadam poenali, qua qui pcenitentiam agit»
corpus fuum afftigat, & ita vindtElam de pcccatis fuis a femettpjo
fumat; Sententia noftraeft hsec, agi hic de vera cordis contritione,
& fiduciali meriti Chrifii apprehenfione, de refipifcentia externis
ftgnis demonfirata; probamus eam i. Ex contextu ; Si impceni-
tentia Galilatorum tam graviter notata, extremoque exitio digna
judicata a Chrifto, confiftebat in complacentia & approbatione pec^
catorum cum animo ea continuandi, itt & in contemptu Evangelii
de remi/Iione peccatorum per Meifiam obtinenda, multis virtiitr-
bus corroborati, confequens eft pcenitentiam, de qua h. t agit
Chriftus non dicere rationem pcenalem, & vindicativam, fed do-
lorem, deteftationemq; peccatorum, nec non fiducialem gratia: E-
vangelica: applicationem. Atqui prius eft verum. E. & pofterius.
1'rius patet extextu, in quo Chorazitis, aliisqueexprobraturfum-
ma fecuritas, & contemptus gratiofe perMeffiam vilitationis;non
enim ideo culpantur pracise & formaiiter, quia non federunt in
facco & cincrc, fed quia »0« egerunt poenitentiam, SU x [aitivavcmv;
Confequentia negari non poteft propter oppofitionem, qua: eft in-
ter impcenitentiam, & pcenitentiani; Quamvis atitem voci
qoxv hic adje£fcus fit GrdJtrSiogie-paf b, QoIh-aco Zpta%m, non tamem
eft dfignativus ablionis posnalis, & vindicativa formam pceniten-
tise conftititentis, fed exprejfivus vera & genuim poenitentk verbo/
wsTwijflWK intimata?.
XI.
2. Quodcunqtte Vocabulum fijto ScripturA ufttato tale defi-
gnat medium, quod intercedit inter meritum Chrifti verbo prsdi-
B 3 cato
II
rem apoftataffe. Ad rationes vero quibus probat Mollmm, non
agi bic de falutari converfione, utpote fuo loco plenius examinan-
das, reponimus, minus dextre procederc colle&ionem, a noncan-
verfione atluali, ad non feriam ad converfioncm vocationem, anon
eleclione ad non collationem mediorum ad productionemverar
converfionis fua natura divina intentione cmcaciunw
X.
Tertium & ultimum afTertionis noftra; membrum agit de na-
tura poenitentu, quam acturi fuiffe Tyrii dicuntur; Pontficii ex-
plicant eam de atltone quadam poenali, qua qui pcenitentiam agit»
corpus fuum afftigat, & ita vindtElam de pcccatis fuis a femettpjo
fumat; Sententia noftraeft hsec, agi hic de vera cordis contritione,
& fiduciali meriti Chrifii apprehenfione, de refipifcentia externis
ftgnis demonfirata; probamus eam i. Ex contextu ; Si impceni-
tentia Galilatorum tam graviter notata, extremoque exitio digna
judicata a Chrifto, confiftebat in complacentia & approbatione pec^
catorum cum animo ea continuandi, itt & in contemptu Evangelii
de remi/Iione peccatorum per Meifiam obtinenda, multis virtiitr-
bus corroborati, confequens eft pcenitentiam, de qua h. t agit
Chriftus non dicere rationem pcenalem, & vindicativam, fed do-
lorem, deteftationemq; peccatorum, nec non fiducialem gratia: E-
vangelica: applicationem. Atqui prius eft verum. E. & pofterius.
1'rius patet extextu, in quo Chorazitis, aliisqueexprobraturfum-
ma fecuritas, & contemptus gratiofe perMeffiam vilitationis;non
enim ideo culpantur pracise & formaiiter, quia non federunt in
facco & cincrc, fed quia »0« egerunt poenitentiam, SU x [aitivavcmv;
Confequentia negari non poteft propter oppofitionem, qua: eft in-
ter impcenitentiam, & pcenitentiani; Quamvis atitem voci
qoxv hic adje£fcus fit GrdJtrSiogie-paf b, QoIh-aco Zpta%m, non tamem
eft dfignativus ablionis posnalis, & vindicativa formam pceniten-
tise conftititentis, fed exprejfivus vera & genuim poenitentk verbo/
wsTwijflWK intimata?.
XI.
2. Quodcunqtte Vocabulum fijto ScripturA ufttato tale defi-
gnat medium, quod intercedit inter meritum Chrifti verbo prsdi-
B 3 cato