7*8

imm-M x

PR 0 P 0 S 1 T I 0 NEX XXI ts

Quce prcetextu Amoris erga Dmm putifsmi in
Galljis docebantur. * ’ '

Proscriptce ah IN N 0 C E N T10 PAPA XI I,
Die 12. Martii \669.

x. T"^ atur habitualis slatus amoris Dei, qui esl Caritas
JLA mira . & sine ulla admixtione motivi ^^0

&eP
■ siereli*0’


j» ?


pura , oc nue uua auiuixuone monvi proprii
Snteresse. Neque timor poenarum, neque destderium
remunerationum habent amplius in eo partem. Npa
amatur amplius Deus propter meritum , neque
propter perfectionem, neque propter felicitatem in a-
mando inveniendam.
2. Id statu vitae contemplativae live uniti vae, amitti-
tur omne motjvum interessatum timoris, & spei.
3.Id, quod esl esientiale in diredlipne Animae, esl,
non aliud facere quam sequi pedetentim gratiam cum
infinita patientia, praecautione & subtiiitate. 0for-
tetse intra hos limites continere, ut linatur Deus age-
re , & nunquam ad purum amorem ducere,nili quando
Deus per unCtionem interioremincipit aperire cor huic
Verbo, quod adeo durum est animabus adhuc sibitnet
affixis; & ideo potesl illas scandalizare, aut in per-
turbationem conjicere.
4. In fiatn sancla? indifferentias anima non habet am-
plius desidena voluntaria , & deliberata propter suum
interesie , exceptis iis occasionibus, in quibus toti sune
gratiae sideliter non cooperatur.
5. In eodem slatu sanClas indifferentias nihil nobis,
omnia Deo volumus. Nihil volumus, ut simus per-
felti, & beati propterinteresse proprium: sed omnem
perfeClionem, ac beatitudinem volumus ; in quantum
Deo placet efsicere, ut velimus resdslas impressione
suae gratiae.
6. In hoc sandae indifferentiae stata nolumus ampli-
os, salutem, ut salutem propriam, ut liberationem
asternam, ut merendem nostrorum meritorum, ut no-
firorum

«tri 'PsotU®
s%;*
Iitten(»t>one
ieassioten'i1

^.Oistnra *
titudinem, ^

slnexttei
liifef*8'
eft intimus c
eleaDlo.
10, Tunc
CWistoinC:
rationi cor,
propfii quoa
11, In h(
i proprii inter
penori, id <
(peni persed
|{®ifaun
12, Diedc
feliciter n

13 Inserioi
sapetiori soa
14, In extr