DOI article:
Mańkowski, Tadeusz: Głowy wawelskie
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.34476#0018
GŁOWY WAWELSKIE
Rgc. 8. Gloraa groteskowa (Z, 8). Fot. R. Kolowca. Rpc. 9. Gtowa pani dworskiej
(7,4). Fot. R. Kolotaca.
dzielone były na pola, a więc stropy kasetonowe, oznaczano mianem łaciń-
skim ,,laqueus", zaś ten, który je wykonywał nazywał się ,,laquearius",
lub ,,mensator laquearius". W tej nomenklaturze, używanej w rachun-
kach burgrabiowskich z lat 1535—1543 widzimy jakby refleks humani-
stycznych umiłowań i studiów Seweryna Bonera. Wyrażenie bowiem
,„laquearius" dla określenia tego, który wykonywał stropy kasetonowe,
użyte jest w kodeksie Teodozjusza.' Lecz w użyciu tego terminu w za-
piskach bonerowskich napotykamy na nieścisłości. Słowo ,,laquearius"
oznacza w nich niekiedy zarówno sam strop jak i jego wykonawcę.
Również wyjaśnień wymaga treść zapiski. Przede wszystkim rzuca
się w oczy różnica w cyfrach. Podczas kiedy lustracja z r. 1739 mówiła
o 195 rzeźbionych głowach umieszczonych w kasetonach stropu, to umo-
wa z r. 1535 wymienia ich tylko 194, za które zapłacić miano po 24 gr.
srebrnych.
Ważniejsza różnica dotyczy ilości wymienionych w r. 1535 kase-
tonów. Mowa jest o kasetonach jakby dwojakiego rodzaju, głębokich, któ-
re były kształtu okrągłego, lub ośmiobocznych i tych było łącznie 88,
oraz płytkich, które miały formę krzyża i tych było również 88. Razem
zatem zapłacić miano Sebastianowi za wykonanie 176 kasetonów, co nie
* Schónberger F. X., Neaestes tatewisch-deutsch.es twd deiAsch-Iatemisches
Haii.d-.Leadcoa, B. II, Wien 1843, 709: laquearius, der Felddecken macht. Cod. Theod.
11
Rgc. 8. Gloraa groteskowa (Z, 8). Fot. R. Kolowca. Rpc. 9. Gtowa pani dworskiej
(7,4). Fot. R. Kolotaca.
dzielone były na pola, a więc stropy kasetonowe, oznaczano mianem łaciń-
skim ,,laqueus", zaś ten, który je wykonywał nazywał się ,,laquearius",
lub ,,mensator laquearius". W tej nomenklaturze, używanej w rachun-
kach burgrabiowskich z lat 1535—1543 widzimy jakby refleks humani-
stycznych umiłowań i studiów Seweryna Bonera. Wyrażenie bowiem
,„laquearius" dla określenia tego, który wykonywał stropy kasetonowe,
użyte jest w kodeksie Teodozjusza.' Lecz w użyciu tego terminu w za-
piskach bonerowskich napotykamy na nieścisłości. Słowo ,,laquearius"
oznacza w nich niekiedy zarówno sam strop jak i jego wykonawcę.
Również wyjaśnień wymaga treść zapiski. Przede wszystkim rzuca
się w oczy różnica w cyfrach. Podczas kiedy lustracja z r. 1739 mówiła
o 195 rzeźbionych głowach umieszczonych w kasetonach stropu, to umo-
wa z r. 1535 wymienia ich tylko 194, za które zapłacić miano po 24 gr.
srebrnych.
Ważniejsza różnica dotyczy ilości wymienionych w r. 1535 kase-
tonów. Mowa jest o kasetonach jakby dwojakiego rodzaju, głębokich, któ-
re były kształtu okrągłego, lub ośmiobocznych i tych było łącznie 88,
oraz płytkich, które miały formę krzyża i tych było również 88. Razem
zatem zapłacić miano Sebastianowi za wykonanie 176 kasetonów, co nie
* Schónberger F. X., Neaestes tatewisch-deutsch.es twd deiAsch-Iatemisches
Haii.d-.Leadcoa, B. II, Wien 1843, 709: laquearius, der Felddecken macht. Cod. Theod.
11